Witam . Jestem po bardzo ciężkim toksycznym związku oraz po śmierci mamy niestety chociaż minęło już

Trudne doświadczenia, takie jak toksyczny związek i strata mamy, mogą głęboko wpłynąć na zdolność okazywania emocji, zaufania oraz radzenia sobie z codziennym stresem. To naturalne, że po takich przeżyciach trudno jest znaleźć wewnętrzny spokój, szczególnie gdy pojawiają się ataki paniki, koszmary oraz problemy ze snem. Pomocne może okazać się rozważenie terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) lub terapii traumy, które wspierają w przepracowaniu bolesnych wspomnień i odzyskaniu kontroli nad swoimi emocjami. Warto również wprowadzić techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie czy ćwiczenia uziemiania, aby złagodzić napięcie przed snem i ograniczyć liczbę nocnych wybudzeń. Daj sobie czas na odbudowanie zaufania w nowym związku – po wcześniejszych trudnych doświadczeniach może to być dłuższy proces, wymagający cierpliwości. Jeśli czujesz, że wsparcie terapeutyczne mogłoby Ci pomóc w radzeniu sobie z tymi trudnościami, to warto rozważyć taką formę pomocy.

ardzo mi przykro, że przechodzisz przez tak trudny czas. Strata bliskiej osoby i doświadczenia związane z toksycznym związkiem mogą pozostawić głębokie rany emocjonalne, które nie goją się szybko. To, co opisujesz — trudności z okazywaniem uczuć, brak zaufania, koszmary i ataki paniki — są oznakami, że trauma, którą przeżyłaś, nadal wpływa na twoje życie. Poniżej kilka kroków, które mogą pomóc w procesie uzdrawiania:
1. Uznanie traumy i straty

Śmierć mamy i toksyczny związek to dwie ogromne traumy, które mogą wpłynąć na twoje funkcjonowanie emocjonalne. Ważne jest, abyś uznała, że te doświadczenia były bardzo trudne i że potrzebujesz czasu oraz wsparcia, aby je przepracować. To, że nadal odczuwasz ich skutki, jest zupełnie naturalne, szczególnie jeśli nie miałaś jeszcze okazji w pełni się z nimi zmierzyć.
2. Terapia jako narzędzie uzdrawiania

Trauma i długotrwały stres mogą mieć głęboki wpływ na psychikę, a twoje objawy (panika, koszmary, trudności z zaufaniem) mogą być związane z zespołem stresu pourazowego (PTSD). Profesjonalna terapia, zwłaszcza terapia traumy lub terapia poznawczo-behawioralna (CBT), może być niezwykle pomocna w przepracowywaniu tych doświadczeń. Terapia EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) jest szczególnie skuteczna w pracy z traumą i przetwarzaniu bolesnych wspomnień.
3. Praca nad zaufaniem i otwieraniem się na emocje

Toksyczny związek może zniszczyć poczucie bezpieczeństwa i zdolność do ufania innym. Dobrą wiadomością jest to, że nowy partner wydaje się być wobec ciebie w porządku, co oznacza, że masz szansę na zbudowanie zdrowej relacji. Zaufanie nie pojawi się jednak od razu. Ważne, abyście rozmawiali o twoich trudnościach i abyś czuła, że masz prawo do swoich lęków, nie spiesząc się z otwieraniem na pełne zaufanie.

Możesz spróbować:

Małych kroków: Stopniowo dziel się swoimi uczuciami z partnerem, na początku małymi rzeczami. Sprawdź, jak reaguje, aby zbudować większe poczucie bezpieczeństwa.
Tworzenia bezpiecznej przestrzeni: Możesz spróbować wyjaśnić partnerowi, co przeżyłaś, jeśli czujesz się gotowa. Ważne, aby rozumiał, że twoje reakcje są skutkiem przeszłych traum, a nie jego działań.

4. Techniki radzenia sobie z lękiem i paniką

Ataki paniki i koszmary są bardzo wyczerpujące, zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Istnieje kilka technik, które mogą pomóc w ich zmniejszeniu:

Techniki oddechowe i relaksacyjne: Głębokie oddychanie, medytacja, lub progresywna relaksacja mięśni mogą pomóc w łagodzeniu objawów paniki. Możesz spróbować prostych ćwiczeń oddechowych, takich jak wdech licząc do czterech, zatrzymanie na cztery, i wydech licząc do czterech.
Regularna rutyna przed snem: Dbanie o spokój przed snem może pomóc zmniejszyć koszmary. Możesz spróbować wyciszenia, medytacji lub słuchania uspokajającej muzyki przed snem, aby zrelaksować umysł.
Prowadzenie dziennika snów: Zapisuj swoje koszmary zaraz po przebudzeniu. To może pomóc zrozumieć ich treść i emocje, które za nimi stoją, co z kolei może być cennym materiałem do omówienia na terapii.

5. Przepracowanie żałoby po mamie

Żałoba po stracie bliskiej osoby może trwać długo, a jej etapy bywają różne. Czasem ludzie "zatrzymują się" na pewnym etapie żałoby, nie doświadczając pełnego emocjonalnego uwolnienia. Jeśli nadal nie potrafisz płakać ani otworzyć się na emocje związane z utratą mamy, warto zastanowić się nad pracą z terapeutą specjalizującym się w żałobie. Może on pomóc ci w wyrażeniu uczuć, które mogą być głęboko skryte.
6. Samowspółczucie i cierpliwość dla siebie

To, przez co przeszłaś, jest niezwykle trudne, więc ważne, abyś była dla siebie wyrozumiała i cierpliwa. Przebaczenie sobie za to, że nie potrafisz jeszcze zaufać lub że trudno ci otworzyć się na emocje, jest ważnym krokiem w procesie uzdrawiania.

Dzień dobry. Po tym co Pani napisała można wywnioskować, że nie przepracowała Pani traumatycznych wydarzeń z przeszłości. Widać, że śmierć mamy i toksyczny związek bardzo mocno odbił się na Pani psychice. Pozwolę sobie Pani zaproponować szczerą rozmowę z partnerem, powiedzieć mu o tym co Pani przezywa. Może warto również ustalić z partnerem dla Pani formę wsparcia, na przykład w nocy kiedy ma Pani ataki paniki, partner może Panią przytulić czy na przykład głaskać aby poczuła się Pani bezpieczna. Warto również opowiedzieć partnerowi o tym co Pani przeżyła, o tym jakie ma Pani oczekiwania w waszym związku i na pewno dać sobie czas aby Pani poczuła się bezpiecznie przy nim. Jeżeli partner będzie w tym z Panią, będzie Pani łatwiej przechodzić to z nim niż samemu. Warto również rozważyć psychoterapię, które ułatwia codzienne funkcjonowanie w takich sytuacjach. Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego.