Witam! Jestem razem z moim mezem 15 lat po slubie, 3 dzieci. Nigdy nie bylo prosto, delikatnie mowi

Bardzo Pani zależy na małżeństwie i rodzinie. Wygląda na to, że mimo trudności bardzo Pani kocha męża i wytrwale poszukuje wspierających rozwiązań. W tej walce o rodzinę, małżeństwo i męża może Pani czuć się osamotniona i też wyczerpana działaniami. Podziwiam Pani determinację i mogę sobie tylko wyobrazić, z jakim uporem dąży Pani do wzmocnienia rodziny. Jeśli myśli Pani o innych, czasem może nie być miejsca na myślenie o sobie, dlatego pojawia się zmęczenie emocjonalne. To niesamowite, jakie efekty Pani osiągnęła, bo mąż zgodził się na terapię. To bardzo ważny krok, bo może stanowić pierwszy etap do zmiany na lepsze, do takiej zmiany, jakiej oboje potrzebujecie, by czuć się lepiej i by Wasze dzieci czuły się bezpiecznie. Przychodzi mi do głowy taka myśl, że warto wspólnie z mężem wybrać terapeutę, by z jednej strony wiedział, że docenia Pani jego zaangażowanie, a z drugiej, uczestnicząc w wyborze terapeuty, miał poczucie odpowiedzialności wyboru, co pomoże w zaangażowaniu we wspólną terapię. Wierzę, że z Pani determinacją i siłą miłości podołacie w tworzeniu takiej rodziny, jakiej potrzebujecie. Mocno kibicuję!

Myślę, że w obecnej sytuacji terapia małżeńska jest najlepszym rozwiązania. Dodatkowo zastanowiłabym się nad indywidualnymi sesjami dla Pani (ewentualnie również dla męża) ze względu na Pani "wykończenie emocjonalne". To nic dziwnego, że sytuacja trudna powoduje w nas trudne emocje i odczucia, z którymi nie możemy sobie poradzić. Pani determinacja pokazuje duże zaangażowanie w relację z mężem ale też w "walkę" o rodzinę. Myślę, że warto poświęcić trochę czasu na wybór terapeuty i zaangażować w to męża, po to aby nie poczuł się przymuszony i miał wybór w podjęciu decyzji do którego terapeuty/terapeutki chciałby się wybrać. Dobry terapeuta wskaże dalsze możliwe drogi postępowania oraz ewentualną potrzebę dodatkowej terapii indywidualnej.
Trzymam kciuki za Panią i Pani Rodzinę :)

Z Pani wypowiedzi bije ogromna troska o Państwa relację, ale też spory ciężar, wynikający z bycia w trudnym, bolesnym momencie Waszego związku. Wybierając terapeutę, warto zastanowić się, jakie są Pani potrzeby - co dla Pani byłoby ważne i czym Pani sama dla siebie chciałaby zaopiekować się w tym kontakcie.
To bardzo ważne, by skupiając się na partnerze, nie zapomnieć o sobie i o swoich potrzebach - w końcu tworzycie ten związek oboje i oboje możecie mieć swoje oczekiwania i postulaty.
Być może poza terapią par, rozważy Pani też możliwość skorzystania ze wsparcia terapeutycznego w kontakcie indywidualnym. Tak, aby móc skupić się na tym, co ważne i bolesne dla Pani i poukładać to, co w Pani "woła" o uwagę. Życzę obojgu Państwu odnalezienia swojej drogi i wszystkiego, co potrzebne u progu rozpoczynającego się roku.

Rozumiem, jak trudna może być dla Ciebie sytuacja, zmagając się z wyzwaniami w małżeństwie i szukając pomocy. To ważny krok, że Twój mąż otwiera się na możliwość terapii. Warto jednak podkreślić, że postawienie diagnozy, zwłaszcza takiej jak borderline, powinno być zadaniem doświadczonego profesjonalisty.

Znalezienie terapeuty z doświadczeniem w obszarze borderline to dobry kierunek, ale ważne jest również, aby specjalista ten podejście do terapii dopasował do konkretnej sytuacji i potrzeb Waszego małżeństwa. Szukajcie kogoś, z kim oboje będziecie czuli się komfortowo i bezpiecznie.

Ważne jest także, abyś sama szukała wsparcia i zrozumienia, zarówno od terapeuty indywidualnego, jak i poprzez wsparcie od przyjaciół czy rodziny. Dbaj o swoje zdrowie psychiczne, ponieważ staranie się o małżeństwo, zwłaszcza w trudnych sytuacjach, może być wyjątkowo wymagające emocjonalnie.

Życzę Wam obu siły i wytrwałości w procesie terapeutycznym oraz nadziei na znalezienie rozwiązania, które będzie dla Was obu satysfakcjonujące.

Witam serdecznie! Rozumiem, jak trudna i złożona jest Pani sytuacja. Decyzja o poszukiwaniu terapeutki, która pomoże Pani i Pani mężowi w tej trudnej chwili, jest bardzo ważnym krokiem. Dobrze jest słyszeć, że mąż otworzył się na możliwość terapii, co może być kluczowe dla dalszego rozwoju sytuacji.

Znalezienie terapeuty specjalizującego się w zaburzeniach osobowości, takich jak borderline, może być bardzo pomocne, zwłaszcza jeśli obserwuje Pani u męża symptomy, które mogą sugerować takie zaburzenie. Ważne jest, aby terapeuta miał doświadczenie zarówno w pracy z zaburzeniami osobowości, jak i w terapii małżeńskiej, aby móc skutecznie wspierać Was oboje w rozwiązywaniu problemów w relacji.

W kontekście Pani doświadczeń i emocjonalnego wyczerpania, ważne będzie również, aby terapeuta miał doświadczenie w pracy z osobami, które są w sytuacji kryzysowej i potrzebują wsparcia w odbudowie poczucia własnej wartości i emocjonalnej stabilności.

Rekomendowałabym rozpocząć od konsultacji z kilkoma terapeutami, aby znaleźć osobę, z którą oboje czujecie, że możecie nawiązać dobry kontakt. Niektóre centra terapii oferują sesje wstępne, które mogą pomóc w ocenie, czy dany specjalista jest odpowiedni dla Waszych potrzeb. Może warto także zapytać o rekomendacje od znajomych lub poszukać opinii online.

Ponadto, warto zastanowić się nad terapią indywidualną dla siebie i dla męża oraz terapią małżeńską jako dwoma równoległymi ścieżkami wsparcia. Taka kombinacja może być efektywna w adresowaniu indywidualnych potrzeb każdego z Was, a także wspólnych problemów w relacji.

Proszę pamiętać, że to, iż mąż wyraził gotowość do terapii, jest już dużym krokiem do przodu. Teraz kluczowe będzie znalezienie odpowiedniej specjalistki, która pomoże Wam obu na tej drodze. Zachęcam, aby nie zrażać się początkowymi trudnościami w znalezieniu odpowiedniej osoby – odpowiedni terapeuta może zrobić różnicę w Waszym życiu i małżeństwie.

Życzę dużo siły i wytrwałości w tym trudnym czasie i mam nadzieję, że nadchodzące miesiące przyniosą poprawę i nowe perspektywy dla Was obojga.