Witam.Jestem studentką 1 roku pielęgniarstwa.Od zawsze chciałam pracować z pacjentem w szpitalu lub
3
odpowiedzi
Witam.Jestem studentką 1 roku pielęgniarstwa.Od zawsze chciałam pracować z pacjentem w szpitalu lub przychodni.Było to moje marzenie. Po maturze dostałam sie na uniwersytet . W liceum mierzyłam się z depresją ,jednak ostatecznie udało mi się to pokonać zostały tylko od czasu do czasu łagodne stany depresyjne do których juz sioe przyzwyczaiłam. Kiedy zaczelam studiować doznałam ciezkiego szoku w jednej chwili wszystko mi sie odmieniło zaczełam sie stresowac najmniejszymi czynnościami które miałam wykonać w pracowni podstaw pielegniarstwa. Załamałam się,czekałam myślałam,że przyzwyczaje sie do tej sytuacji,jednak jest coraz gorzej. Czuje ,że dperesja powróciła a do tego zaburzenia lękowe.Podczas zajęć w pracowniach zawsze kołacze mi serce, mam wysoką temperaturę ciśnienie,biegunkę Zawsze byłam lękliwą osobą i depresyjną, mimo to wybrałam taki ciężki psychicznie i fizycznie kierunek.Studia mnie interesują,jednak towarzyszy mi paraliżujący lęk ,który mnie męczy,jak na razie nie oblałam żadnego egzaminu przez to bo mimo to staram sie walczyć ale czuję,że juz nie daje rady.Nie wiem czy przenieść się na inny całkiem odległy kierunek.Boje sie ze za jakiś czas choroba minie a ja będę żałować, że tak szybko sie poddałam. Czuje że nie wiem czego chce.Proszę o radę ,ponieważ decyzję muszę podjąć do końca tego tygodnia ,a nikt nie chce mi pomóc.
Znam Pani przypadek z autopsji .
Potrzebna jest psychoterapia poznawczo-behawioralna.Czesem w nagłych stanach Psychiatra jako do uzupełnienie leczenia . Czasem leki (SSRI) pomagają .Jeżeli to Pani powołanie proszę powalczyć.Praca nad psychiką działa cuda
Potrzebna jest psychoterapia poznawczo-behawioralna.Czesem w nagłych stanach Psychiatra jako do uzupełnienie leczenia . Czasem leki (SSRI) pomagają .Jeżeli to Pani powołanie proszę powalczyć.Praca nad psychiką działa cuda
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Pisze Pani o nawrocie objawów depresyjnych i lękowych – często może to mieć miejsce w sytuacji ważnych zmian życiowych (nawet, jeśli są to dobre, oczekiwane zmiany), a podjęcie studiów niewątpliwie do nich należy. W tej sytuacji wskazanym byłoby udanie się na konsultację do psychologa
lub psychoterapeuty. Podjęcie odpowiedniego leczenia może pomóc Pani w powrocie do równowagi, a tym samym kontynuowaniu nauki na wymarzonym kierunku studiów.
lub psychoterapeuty. Podjęcie odpowiedniego leczenia może pomóc Pani w powrocie do równowagi, a tym samym kontynuowaniu nauki na wymarzonym kierunku studiów.
Dzień dobry,
Zrozumienie tego, co Pani przeżywa, jest bardzo ważne, i chciałbym pomóc Pani zrozumieć możliwości, jakie są przed Panią. Pani doświadczenia pokazują, że bardzo zależy Pani na tym, co robi, i to, że mimo trudności nie oblała Pani żadnych egzaminów, świadczy o Pani determinacji i wewnętrznej sile. Niemniej jednak, mierzenie się z depresją i zaburzeniami lękowymi, zwłaszcza na tak wymagającym kierunku, może być ogromnym obciążeniem.
Oto kilka kroków, które mogą Pani pomóc w podjęciu decyzji:
• Skontaktowanie się z psychologiem lub psychiatrą – to pierwszy, kluczowy krok. Powrót depresji i lęków jest sygnałem, że potrzebuje Pani wsparcia specjalisty. Oni mogą pomóc Pani w zarządzaniu stresem i lękami, a także ocenić, czy jest Pani w stanie kontynuować studia na pielęgniarstwie. Często studenci mają dostęp do bezpłatnych konsultacji psychologicznych na uniwersytecie.
• Rozważenie terapii – terapia poznawczo-behawioralna (CBT) lub inna forma terapii może pomóc Pani zrozumieć swoje lęki i nauczyć się radzić sobie z nimi w sytuacjach stresowych, takich jak zajęcia praktyczne. To, że do tej pory dawała Pani sobie radę mimo objawów lękowych, świadczy o Pani sile, ale odpowiednie wsparcie może sprawić, że nie będzie Pani musiała walczyć z tym sama.
• Przemyślenie swoich celów i marzeń – warto zadać sobie pytanie, co sprawiło, że chciała Pani studiować pielęgniarstwo. Czy nadal jest to coś, co Panią pasjonuje? Czasami stres i lęk przesłaniają prawdziwe pragnienia i cele, dlatego warto, aby przemyślała Pani, czy widzi siebie w tej roli w przyszłości.
• Danienie sobie czasu – decyzja o zmianie kierunku to poważna sprawa, a jeśli ma Pani wątpliwości, czy to dobry moment na rezygnację, może warto poszukać opcji, które pozwolą odroczyć decyzję. Może urlop dziekański lub przerwa w studiach? Dzięki temu dałaby Pani sobie czas na powrót do zdrowia, a jednocześnie nie zamykałaby Pani sobie drogi do dalszej nauki na pielęgniarstwie.
• Rozważenie innych możliwości pracy w służbie zdrowia – być może praca bezpośrednio z pacjentami w szpitalu jest zbyt stresująca w obecnej sytuacji, ale są też inne zawody związane z medycyną, które mogą być mniej obciążające emocjonalnie, np. praca w administracji medycznej czy edukacji zdrowotnej.
• Rozmowa z bliskimi – nawet jeśli ma Pani wrażenie, że nikt nie chce pomóc, warto otworzyć się na rozmowy z bliskimi osobami. Czasami ich perspektywa lub po prostu wysłuchanie Pani obaw może przynieść ulgę.
Proszę pamiętać, że Pani zdrowie psychiczne jest najważniejsze. Jeśli czuje Pani, że lęk i depresja przeszkadzają w codziennym funkcjonowaniu, warto skupić się najpierw na sobie i swoim zdrowiu. Niezależnie od tego, jaką decyzję Pani podejmie, to nie będzie oznaczało, że Pani „się poddaje” – dbanie o swoje zdrowie to przejaw siły, a nie słabości.
Pozdrawiam
Zrozumienie tego, co Pani przeżywa, jest bardzo ważne, i chciałbym pomóc Pani zrozumieć możliwości, jakie są przed Panią. Pani doświadczenia pokazują, że bardzo zależy Pani na tym, co robi, i to, że mimo trudności nie oblała Pani żadnych egzaminów, świadczy o Pani determinacji i wewnętrznej sile. Niemniej jednak, mierzenie się z depresją i zaburzeniami lękowymi, zwłaszcza na tak wymagającym kierunku, może być ogromnym obciążeniem.
Oto kilka kroków, które mogą Pani pomóc w podjęciu decyzji:
• Skontaktowanie się z psychologiem lub psychiatrą – to pierwszy, kluczowy krok. Powrót depresji i lęków jest sygnałem, że potrzebuje Pani wsparcia specjalisty. Oni mogą pomóc Pani w zarządzaniu stresem i lękami, a także ocenić, czy jest Pani w stanie kontynuować studia na pielęgniarstwie. Często studenci mają dostęp do bezpłatnych konsultacji psychologicznych na uniwersytecie.
• Rozważenie terapii – terapia poznawczo-behawioralna (CBT) lub inna forma terapii może pomóc Pani zrozumieć swoje lęki i nauczyć się radzić sobie z nimi w sytuacjach stresowych, takich jak zajęcia praktyczne. To, że do tej pory dawała Pani sobie radę mimo objawów lękowych, świadczy o Pani sile, ale odpowiednie wsparcie może sprawić, że nie będzie Pani musiała walczyć z tym sama.
• Przemyślenie swoich celów i marzeń – warto zadać sobie pytanie, co sprawiło, że chciała Pani studiować pielęgniarstwo. Czy nadal jest to coś, co Panią pasjonuje? Czasami stres i lęk przesłaniają prawdziwe pragnienia i cele, dlatego warto, aby przemyślała Pani, czy widzi siebie w tej roli w przyszłości.
• Danienie sobie czasu – decyzja o zmianie kierunku to poważna sprawa, a jeśli ma Pani wątpliwości, czy to dobry moment na rezygnację, może warto poszukać opcji, które pozwolą odroczyć decyzję. Może urlop dziekański lub przerwa w studiach? Dzięki temu dałaby Pani sobie czas na powrót do zdrowia, a jednocześnie nie zamykałaby Pani sobie drogi do dalszej nauki na pielęgniarstwie.
• Rozważenie innych możliwości pracy w służbie zdrowia – być może praca bezpośrednio z pacjentami w szpitalu jest zbyt stresująca w obecnej sytuacji, ale są też inne zawody związane z medycyną, które mogą być mniej obciążające emocjonalnie, np. praca w administracji medycznej czy edukacji zdrowotnej.
• Rozmowa z bliskimi – nawet jeśli ma Pani wrażenie, że nikt nie chce pomóc, warto otworzyć się na rozmowy z bliskimi osobami. Czasami ich perspektywa lub po prostu wysłuchanie Pani obaw może przynieść ulgę.
Proszę pamiętać, że Pani zdrowie psychiczne jest najważniejsze. Jeśli czuje Pani, że lęk i depresja przeszkadzają w codziennym funkcjonowaniu, warto skupić się najpierw na sobie i swoim zdrowiu. Niezależnie od tego, jaką decyzję Pani podejmie, to nie będzie oznaczało, że Pani „się poddaje” – dbanie o swoje zdrowie to przejaw siły, a nie słabości.
Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.