Witam jestem z moim partnerem od 12 lat ostatni kilka lat było dla nas bardzo ciężkie ponieważ wyjeż

Sytuacja, którą Pani opisuje jest trudna. Można przypuszczać, że więź między Wami może być słabsza, ponieważ nie komunikujecie się ze sobą dość skutecznie. Pani częsta nieobecność jest dodatkowym utrudnieniem, a wartości, które macie wyniesione z domów rodzinnych mogą powodować inny odbiór partnera-partnerki niż Wasze rzeczywiste intencje. Warto skontaktować się ze specjalistą i być może wspólna terapia krótkoterminowa przyniosłaby odpowiedź w kwestii w/w dylematów.
Pozdrawiam i zapraszam do kontaktu w razie dodatkowych pytań.
Joanna Cydejko Cwojdzińska

Witam serdecznie,

Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Ciebie bardzo trudna i że przeżywasz ogromny lęk związany z przyszłością relacji. Jeśli czujesz, że posiadasz styl przywiązania lękowego, a partner ma styl unikowy, to faktycznie może to powodować napięcia w związku, zwłaszcza w sytuacjach, gdy oboje macie inne potrzeby w zakresie bliskości i przestrzeni. Styl przywiązania jest związany z naszymi wczesnymi doświadczeniami emocjonalnymi, ale na szczęście można nad nim pracować – w terapii poznawczo-behawioralnej mamy różne narzędzia, które mogą pomóc w lepszym radzeniu sobie z lękiem i poprawieniu komunikacji w związku.
Jak podejście CBT może Ci pomóc?
1. Praca nad rozpoznaniem lękowych myśli i reakcji

Styl przywiązania lękowego często wiąże się z myślami pełnymi obaw, które mogą wpływać na naszą interpretację sytuacji i zachowań partnera. Warto zwrócić uwagę na myśli, które wywołują najwięcej lęku. Na przykład:

„Jeśli partner potrzebuje czasu dla siebie, to znaczy, że mnie nie kocha.”
„Jeśli wycofał się z naszych planów, to może oznacza, że mnie zostawi.”

Te myśli mogą automatycznie wywoływać uczucie lęku i dreszczy, które opisujesz. W CBT pracujemy nad rozpoznawaniem tych myśli i zastępowaniem ich bardziej realistycznymi. Możesz spróbować myśli typu:

„Czas dla siebie może mu pomóc, a potrzeba przestrzeni nie oznacza, że nie chce ze mną być.”
„To, że teraz wycofał się z planów, nie oznacza, że nie możemy tego odbudować.”

2. Zrozumienie stylu przywiązania unikowego u partnera

Styl unikowy, który opisujesz u swojego partnera, wiąże się z potrzebą większej przestrzeni i trudnością w otwartym wyrażaniu emocji. Często takie osoby mogą czuć się przytłoczone presją emocjonalną, dlatego ich naturalną reakcją jest wycofanie. Zrozumienie tej perspektywy może pomóc Ci w nieco innej interpretacji jego zachowań. W terapii pracujemy nad sposobami, które pomagają zmniejszyć lęk i napięcie wynikające z tej różnicy w stylach przywiązania, a także rozwijamy zdrowsze, bardziej efektywne formy komunikacji.
3. Komunikacja oparta na potrzebach i empatii

Zarówno styl unikowy, jak i lękowy mogą prowadzić do błędnych interpretacji intencji partnera. W takich przypadkach bardzo ważna jest komunikacja, która wyraża własne potrzeby i emocje w sposób nieoceniający. Możesz spróbować rozmów, które zaczynają się od słów: „Kiedy czuję się oddalona, chciałabym wiedzieć, jak moglibyśmy razem nad tym pracować” lub „Chcę zrozumieć, czego potrzebujesz, aby poczuć się komfortowo i bezpiecznie”. Takie podejście często otwiera drogę do bardziej szczerych rozmów, które mogą być mniej stresujące dla osób z unikowym stylem przywiązania.
4. Zarządzanie lękiem i budowanie wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa

Styl lękowy często wiąże się z wysokim poziomem stresu i napięcia w sytuacjach, które wydają się zagrażać relacji. W CBT pomagamy rozwijać techniki regulacji emocji, takie jak ćwiczenia oddechowe, techniki relaksacyjne oraz techniki zmiany myślenia, aby zredukować reakcje stresowe. Budowanie poczucia bezpieczeństwa wewnętrznego jest kluczowe, abyś mogła radzić sobie z lękiem niezależnie od tego, co dzieje się w związku. To może również pomóc Twojemu partnerowi poczuć się mniej „osaczonym” lękiem i presją.
Czy można zmienić styl przywiązania?

Tak, styl przywiązania można zmieniać. Praca nad lękowym stylem przywiązania obejmuje budowanie wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa i rozwijanie umiejętności radzenia sobie z lękiem. Stopniowo uczymy się, że potrzeby bliskości mogą być spełnione w sposób zdrowy, a przywiązanie nie zawsze oznacza ryzyko utraty. Proces ten może wymagać czasu, ale jest możliwy – zarówno w terapii indywidualnej, jak i w pracy nad relacją.
Czy jest szansa na poprawę?

Każdy związek jest inny, a jeśli oboje jesteście otwarci na zmianę i komunikację, macie szansę na poprawę. Warto rozważyć również terapię par, która może pomóc Wam lepiej zrozumieć nawzajem swoje potrzeby, oczekiwania i wyzwania związane z waszymi stylami przywiązania.

Jeśli chciałabyś więcej informacji o technikach radzenia sobie z lękiem lub chciałabyś podjąć kroki w kierunku pracy nad stylem przywiązania, jestem tutaj, aby pomóc.