Witam, kieruję pytanie przede wszystkim do psychologów. Zacznę od tego, że jestem chłopakiem homosek

3 odpowiedzi
Witam, kieruję pytanie przede wszystkim do psychologów. Zacznę od tego, że jestem chłopakiem homoseksualnym, z powodu nerwicy lękowej chodziłem przez 1,5 roku na psychoterapię i w głównej mierze poruszany był problem akceptacji własnej orientacji, ogółem samoakceptacji. Moja psychoterapuetka pomogła mi zaakceptować siebie jako geja i zrozumieć, że homoseksualizm jest czymś naturalnym, czymś z czym się urodziłem. Po zakończeniu terapii poznałem chłopaka, z którym już jestem rok. Jest to chłopak, który też już wiele w życiu przeszedł, ma za sobą wiele traum, ale też i problemy z samoakceptacją, tak jak ja niegdyś. Nie tak dawno trafił na panią doktor psychologii z Katowic, z którą - jak mi powiedział - poruszał ten problem, jednak ona stwierdziła, że homoseksualizm jest "narcystycznym zaburzeniem osobowości". I już sam nie wiem, czy trafił na niekompetentną osobę, czy to, co stwierdziła ma jakieś ziarnko prawdy. W każdym razie odczuwam teraz ogrom żalu i gniewu, że w naszym kraju wciąż jest to temat, który nie ma najwidoczniej ostatecznego rozstrzygnięcia, a wiele osób nieheteronormatywnych przez to ma problem z własną tożsamością, akceptacją siebie i środowiska i niejednokrotnie prowadzi to do ciężkich depresji i samobójstw. Dlatego pytam się Was, specjalistów, o opinię w tym temacie. Z góry dziękuję za odpowiedzi.
Dzień dobry,
wyobrażam sobie, że emocje, które odczuwa Pan w reakcji na to, co przytrafiło się Pana Partnerowi, mogą być bardzo trudne i przytłaczające - jak sam Pan pisze, jest to przede wszystkim ogrom smutku i żalu.

Odpowiadając na Pana pytanie: stwierdzenie, że homoseksualność to narcystyczne zaburzenie osobowości, jest nieprawdziwe i bardzo krzywdzące. Faktycznie zdarza się (sporadycznie), że niektóre odczucia dotyczące tożsamości seksualnej - np. chęć dokonania korekty płci - są sposobem, w jaki manifestują się niezdiagnozowane wcześniej trudności, a po psychoterapii takie pragnienie się cofa. Zdarza się, że nie jesteśmy pewni swojej tożsamości seksualnej - i z takim doświadczeniem warto się zgłosić do psychoterapeuty - seksuologa, który pomoże lepiej poznać siebie i swoje pragnienia. Absolutnie nie oznacza to jednak, że osoba, która identyfikuje się jako gej lub lesbijka, ma poddawać swoje uczucia w wątpliwość, a tym bardziej "leczyć się" ze swojej orientacji seksualnej. Homoseksualność została wykreślona z listy chorób kilkadziesiąt lat temu, a obecnie uznaje się ją po prostu za jedną z licznych cech danej osoby, która nie jest ani dobra ani zła. Zaburzenia osobowości faktycznie są natomiast problemem psychicznym wymagającym leczenia psychoterapią. Łączenie jednego z drugim jest całkowicie sprzeczne z obecną wiedzą i niedopuszczalne ze strony specjalisty od zdrowia psychicznego.

Smutnym faktem jest, że osoby nieheteronormatywne w Polsce bardzo często zmagają się z kryzysami psychicznymi i brakiem samoakceptacji. Cieszę się, że znalazł Pan w sobie siłę, aby sięgnąć po pomoc i pracować nad samoakceptacją, co jak rozumiem się udało. Życzę Panu, aby ta siła z Panem pozostała. Mam nadzieję, że Pana Partner, mimo tego niekorzystnego doświadczenia z pomocą psychologiczną, zdecyduje się sięgnąć po pomoc u kogoś innego, jeżeli będzie czuł, że tego potrzebuje.

Pozdrawiam serdecznie

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,

W mojej opinii, tak, trafił niestety na niekompetentną osobę. Homoseksualizm był swego czasu klasyfikowany w systemach diagnostycznych jako zaburzenie/choroba psychiczna, jednak zmieniło się to już blisko 50 lat temu. Mam szczerą nadzieję, że Partner nie zrazi się do terapii psychologicznej i da sobie drugą szansę.
Pozdrawiam,
Sandra Omyła
Sugeruję wizytę: - 150 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Dzień dobry. Jest mi niezwykle przykro, że Pana partner trafił na takiego "specjalistę". Domyślam się jak trudne było to dla niego doświadczenie. Wyobrażam sobie jak wpłynęło to również na Pana, skoro znów zachwiało Pana poczuciem samoakceptacji wypracowanym wcześniej podczas procesu terapii. Takie nieodpowiedzialne słowa są niezwykle krzywdzące i powinny być absolutnie potępiane w środowisku psychologów. Zachęcam jednak Pana partnera do podjęcia terapii u innej osoby i zapewniam, że w znacznej większości psychologowie i psychoterapeuci są kompetentni i wykształceni w tym temacie. Pozdrawiam serdecznie

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.