Witam mam 16 lat i mam problemy ze samokaleczaniem się jestem osobą wrażliwą i bardzo myślę gdy ktoś
3
odpowiedzi
Witam mam 16 lat i mam problemy ze samokaleczaniem się jestem osobą wrażliwą i bardzo myślę gdy ktoś na mnie podnoś głos mam łzy w oczach nie wiem dlaczego. Mam trudności w nawiązaniu kontaktu z kimś dorosłym np.Pani psycholog,nauczyciel,psychiatra stresuję się i nie umiem się odezwać jak ktoś mnie pyta. Bardzo wtedy się boję np jak powiem coś źle nie wyraźnie do zrozumienia a sama tego nie będę umiała wytłumaczyć a własna mama nie rozumie nawet moich problemów....
Warto skorzystać z konsultacji u psychologa lub psychoterapeuty i sprawdzić co można zrobić aby życie przebiegało zgodnie z Twoimi wartościami , życzę podjęcia dobrej decyzji i pozdrawiam serdecznie Janina Czech
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Twoje uczucia i doświadczenia są bardzo ważne i zasługują na uwagę oraz zrozumienie. Samokaleczenie się, trudności w komunikacji z dorosłymi oraz silne reakcje emocjonalne na krytykę są sygnałami, że potrzebujesz wsparcia i zrozumienia.
Po pierwsze, chcę Ci powiedzieć, że to, co przeżywasz, nie jest rzadkie. Wielu młodych ludzi boryka się z podobnymi problemami, a szukanie pomocy to pierwszy, bardzo ważny krok w kierunku poprawy swojego samopoczucia.
Samokaleczenie: To sposób radzenia sobie z emocjami, który nie jest zdrowy ani bezpieczny. Może przynieść chwilową ulgę, ale na dłuższą metę pogarsza sytuację. Bardzo ważne jest, aby znaleźć bezpieczniejsze sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami. Terapia, a szczególnie terapia poznawczo-behawioralna (CBT), może pomóc zrozumieć i zmienić te destrukcyjne wzorce zachowań.
Reakcje emocjonalne na krytykę: Twoja wrażliwość jest częścią tego, kim jesteś, i nie jest czymś złym. Jednak, kiedy odczuwasz silne emocje, jak płacz, gdy ktoś podnosi na Ciebie głos, może to być objawem głębszych problemów emocjonalnych. Praca z psychoterapeutą może pomóc Ci zrozumieć swoje emocje i nauczyć się, jak radzić sobie z nimi w zdrowszy sposób.
Trudności w nawiązywaniu kontaktu z dorosłymi: Stres i lęk w takich sytuacjach są zrozumiałe, szczególnie gdy obawiasz się, że nie będziesz zrozumiany/a. Spróbuj napisać swoje myśli i uczucia przed spotkaniem, aby mieć gotowe, co chcesz powiedzieć. Możesz również poprosić zaufaną osobę, aby towarzyszyła Ci podczas rozmowy.
Relacje z rodzicami: Czasami rodzice mogą nie rozumieć, przez co przechodzisz, co może być frustrujące. Warto spróbować porozmawiać z nimi w spokojnym momencie, tłumacząc swoje uczucia. Możesz również zasugerować wspólną wizytę u terapeuty rodzinnego, który pomoże w komunikacji między Wami.
Pamiętaj, że sięganie po pomoc nie jest oznaką słabości, ale odwagi. Może być trudno zrobić pierwszy krok, ale warto. Znajdź terapeutę, z którym poczujesz się komfortowo. Możesz zacząć od rozmowy z szkolnym psychologiem lub pedagogiem, którzy mogą skierować Cię do odpowiednich specjalistów. Nie jesteś sam/a w tym, a pomoc jest dostępna.
Trzymaj się ciepło i pamiętaj, że masz w sobie siłę, aby poradzić sobie z tym, co teraz przeżywasz.
Po pierwsze, chcę Ci powiedzieć, że to, co przeżywasz, nie jest rzadkie. Wielu młodych ludzi boryka się z podobnymi problemami, a szukanie pomocy to pierwszy, bardzo ważny krok w kierunku poprawy swojego samopoczucia.
Samokaleczenie: To sposób radzenia sobie z emocjami, który nie jest zdrowy ani bezpieczny. Może przynieść chwilową ulgę, ale na dłuższą metę pogarsza sytuację. Bardzo ważne jest, aby znaleźć bezpieczniejsze sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami. Terapia, a szczególnie terapia poznawczo-behawioralna (CBT), może pomóc zrozumieć i zmienić te destrukcyjne wzorce zachowań.
Reakcje emocjonalne na krytykę: Twoja wrażliwość jest częścią tego, kim jesteś, i nie jest czymś złym. Jednak, kiedy odczuwasz silne emocje, jak płacz, gdy ktoś podnosi na Ciebie głos, może to być objawem głębszych problemów emocjonalnych. Praca z psychoterapeutą może pomóc Ci zrozumieć swoje emocje i nauczyć się, jak radzić sobie z nimi w zdrowszy sposób.
Trudności w nawiązywaniu kontaktu z dorosłymi: Stres i lęk w takich sytuacjach są zrozumiałe, szczególnie gdy obawiasz się, że nie będziesz zrozumiany/a. Spróbuj napisać swoje myśli i uczucia przed spotkaniem, aby mieć gotowe, co chcesz powiedzieć. Możesz również poprosić zaufaną osobę, aby towarzyszyła Ci podczas rozmowy.
Relacje z rodzicami: Czasami rodzice mogą nie rozumieć, przez co przechodzisz, co może być frustrujące. Warto spróbować porozmawiać z nimi w spokojnym momencie, tłumacząc swoje uczucia. Możesz również zasugerować wspólną wizytę u terapeuty rodzinnego, który pomoże w komunikacji między Wami.
Pamiętaj, że sięganie po pomoc nie jest oznaką słabości, ale odwagi. Może być trudno zrobić pierwszy krok, ale warto. Znajdź terapeutę, z którym poczujesz się komfortowo. Możesz zacząć od rozmowy z szkolnym psychologiem lub pedagogiem, którzy mogą skierować Cię do odpowiednich specjalistów. Nie jesteś sam/a w tym, a pomoc jest dostępna.
Trzymaj się ciepło i pamiętaj, że masz w sobie siłę, aby poradzić sobie z tym, co teraz przeżywasz.
Dzień dobry,
przykro mi, że cierpisz. Rozumiem, że trudno Ci rozmawiać z dorosłymi, bo budzą w Tobie lęk. Zapewne masz do tego podstawy. Jednak, skoro cierpisz, trzeba poszukać pomocy. Pierwszy krok zawsze jest trudny ale spróbuj się przełamać. Uwierz, proszę, że jeśli skorzystasz z pomocy osoby lub osób, które znają się na bólu psychicznym, możesz poczuć się o wiele lepiej, uspokoić, nie bać się kontaktu z ludźmi. Pierwszym krokiem może być kontakt z psychologiem przez telefon zaufania. Rozmowy są anonimowe, nie musisz podawać swoich danych, jeśli nie zechcesz. Wierzę, że jeśli uda Ci się kilka razy porozmawiać z psychologiem przez telefon, otworzyć się choć trochę, ustalicie razem, co można zrobić dalej abyś uzyskała fachową pomoc. Przy wysokim poziomie lęku może okazać się włączenie leków i diagnoza psychologiczna aby sprecyzować, co jest powodem Twoich lęków. Numer telefonu do Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę: 116 111. Spróbuj. Dyżurują tam osoby, które będą w stanie Cię zrozumieć. Rodzice niestety często nie rozumieją problemów emocjonalnych. Po prostu nie mają wiedzy na ten temat. Wierzę, że specjaliści zdołają jej wytłumaczyć Twoją sytuację.
Życzę Ci odwagi, abyś sięgnęła po pomoc!
przykro mi, że cierpisz. Rozumiem, że trudno Ci rozmawiać z dorosłymi, bo budzą w Tobie lęk. Zapewne masz do tego podstawy. Jednak, skoro cierpisz, trzeba poszukać pomocy. Pierwszy krok zawsze jest trudny ale spróbuj się przełamać. Uwierz, proszę, że jeśli skorzystasz z pomocy osoby lub osób, które znają się na bólu psychicznym, możesz poczuć się o wiele lepiej, uspokoić, nie bać się kontaktu z ludźmi. Pierwszym krokiem może być kontakt z psychologiem przez telefon zaufania. Rozmowy są anonimowe, nie musisz podawać swoich danych, jeśli nie zechcesz. Wierzę, że jeśli uda Ci się kilka razy porozmawiać z psychologiem przez telefon, otworzyć się choć trochę, ustalicie razem, co można zrobić dalej abyś uzyskała fachową pomoc. Przy wysokim poziomie lęku może okazać się włączenie leków i diagnoza psychologiczna aby sprecyzować, co jest powodem Twoich lęków. Numer telefonu do Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę: 116 111. Spróbuj. Dyżurują tam osoby, które będą w stanie Cię zrozumieć. Rodzice niestety często nie rozumieją problemów emocjonalnych. Po prostu nie mają wiedzy na ten temat. Wierzę, że specjaliści zdołają jej wytłumaczyć Twoją sytuację.
Życzę Ci odwagi, abyś sięgnęła po pomoc!
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.