witam mam 16 lat i rowniez zmagam sie z tymi natrectwami. juz powoli nie wytrzymuje bo caly czas m

Dzień dobry,
w przypadku nerwicy natręctw lub zaburzeń obsesyjno kompulsywnych dobrym pomysłem jest skorzytanie z pomocy psychologa, który po pierwsze zdiagnozuje problem, a po drugie zapropononuje właściwe leczenie.

Dzień dobry, doświadczanie tylu natrętnych myśli na pewno sprawia wiele trudności i negatywnego napięcia. Kiedy myślę o zmianie schematów myślowych, to od razu nasuwa mi się do głowy terapia poznawczo behawioralna. Z pewnością bardzo by pomogła poradzić sobie z tymi trudnymi myślami. Zachęcam do konsultacji z psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym, w celu diagnozy i pracy nad zmianami przekonań.
Pozdrawiam,
Piotr Grzelak, psycholog.

Pierwszym krokiem jest próba podzielenia się tym, co czujesz, z osobą zaufaną, taką jak rodzic, opiekun, nauczyciel lub inna bliska osoba. Ważne jest, aby otworzyć się i powiedzieć komuś o swoich lękach i natrętnych myślach. To może dać ci wsparcie emocjonalne i być początkiem procesu uzyskiwania pomocy.

Również dobrze byłoby skonsultować się z profesjonalistą takim jak psycholog czy psychiatra. Oni są przygotowani w udzielaniu pomocy osobom zmagającym się z natrętnymi myślami i lękami. Mogą Cię wesprzeć, zrozumieć Twoje doświadczenia i zaproponować odpowiednie metody leczenia.
Ważne jest, abyś nie pozostawała sama z tymi uczuciami i szukała pomocy. Biorąc pod uwagę, że jesteś osobą niepełnoletnią, zalecam również skonsultowanie się z dorosłą osobą, która może pomóc w znalezieniu profesjonalnej opieki.

Pamiętaj, że nie ma wstydu w szukaniu pomocy i dbaniu o swoje zdrowie psychiczne. .

Dzień dobry, dziękuję za podzielenie się. Natrętne myśli czy czynności najczęściej są elementem zaburzeń lękowych. Niestety bardzo trudno byłoby poradzić sobie z tym samemu. Zachęcam do poinformowania rodziny o swoich trudnościach i poszukania psychologa, który pokieruje dalsze działania. Życzę wszystkiego dobrego

Dobry wieczór,

Widzę, że to, co się dzieje, jest dla Ciebie bardzo bolesne i uciążliwe. To, o czym piszesz, brzmi jak bardzo wysoki poziom lęku. Aby dowiedzieć się, czym jest spowodowany, sugerowałabym udać się do psychologa na konsultację. Możesz zrobić to nawet przed powiedzeniem rodzicom o Twoim problemie: psycholog mógłby pomóc Ci zastanowić się, jak porozmawiać z rodzicami.