Witam. Mam 17 lat. Od rozpoczęcia liceum, które jest na dość wysokim poziomie, zaczęłam zauważać u
5
odpowiedzi
Witam.
Mam 17 lat. Od rozpoczęcia liceum, które jest na dość wysokim poziomie, zaczęłam zauważać u siebie coraz bardziej nasilone objawy perfekcjonizmu, jednak nie tego zdrowego. Odrabiając zadania czy wykonując projekty poświęcam minimum paręnaście godzin, a i tak potem wpadam w spazmy, iż praca nie jest wystarczająco dobra. Często mam wyrzuty sumienia, jeśli moje wyniki nie są wystarczająco dobre bądź jeśli ktoś ma wyższe, miewałam również myśli samobójcze z tego powodu. Wszystko co robię, robię z linijką w dłoni. To są jedynie przykładowe czynności, które zawsze muszą być wykonane przeze mnie idealnie, bo tak naprawdę cały dzień się pilnuję aby wszystko było perfekcyjne, choć nigdy wg mnie takie nie jest. Sytuacja jest dla mnie wykańczająca, bo powoduje, że śpię średnio 2-5 godzin dziennie. Wakacje nie są dla mnie okresem odpoczynku, bo nie umiem sobie wyobrazić, że ktoś inny mógłby być ode mnie w nauce lepszy. Co mogę zrobić, jeśli stwierdzenia "A co się stanie, jeśli nie będzie perfekcyjnie?" nie pomagają?
Proszę o poradę
O.
Mam 17 lat. Od rozpoczęcia liceum, które jest na dość wysokim poziomie, zaczęłam zauważać u siebie coraz bardziej nasilone objawy perfekcjonizmu, jednak nie tego zdrowego. Odrabiając zadania czy wykonując projekty poświęcam minimum paręnaście godzin, a i tak potem wpadam w spazmy, iż praca nie jest wystarczająco dobra. Często mam wyrzuty sumienia, jeśli moje wyniki nie są wystarczająco dobre bądź jeśli ktoś ma wyższe, miewałam również myśli samobójcze z tego powodu. Wszystko co robię, robię z linijką w dłoni. To są jedynie przykładowe czynności, które zawsze muszą być wykonane przeze mnie idealnie, bo tak naprawdę cały dzień się pilnuję aby wszystko było perfekcyjne, choć nigdy wg mnie takie nie jest. Sytuacja jest dla mnie wykańczająca, bo powoduje, że śpię średnio 2-5 godzin dziennie. Wakacje nie są dla mnie okresem odpoczynku, bo nie umiem sobie wyobrazić, że ktoś inny mógłby być ode mnie w nauce lepszy. Co mogę zrobić, jeśli stwierdzenia "A co się stanie, jeśli nie będzie perfekcyjnie?" nie pomagają?
Proszę o poradę
O.
Witam Panią. Jest pani zaniepokojona tym, że odczuwa wewnętrzny przymus wykonywania różnych czynności perfekcyjnie, jednocześnie zaczyna przekładać się to na stan Pani zdrowia. Zachęcam Panią do rozmowy z terapeutą, który pomoże w odzyskaniu równowagi w Pani życiu. Zachęcam do kontaktu Elwira Adamczyk
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
pod potrzebą bycia najlepszą, kryją się zazwyczaj inne potrzeby - np. potrzeba akceptacji, bezpieczeństwa, itp.Wydaje się, że niezbędna byłaby tu pomoc psychoterapeuty, szczególnie, że piszesz, że dążenie do doskonałości jest tak bardzo nasilone. Ponieważ nie masz jeszcze 18 lat, musisz na wizytę udać się z opiekunem prawnym.
Łączę pozdrowienia
pod potrzebą bycia najlepszą, kryją się zazwyczaj inne potrzeby - np. potrzeba akceptacji, bezpieczeństwa, itp.Wydaje się, że niezbędna byłaby tu pomoc psychoterapeuty, szczególnie, że piszesz, że dążenie do doskonałości jest tak bardzo nasilone. Ponieważ nie masz jeszcze 18 lat, musisz na wizytę udać się z opiekunem prawnym.
Łączę pozdrowienia
Witam! Czytam w Pani wiadomości, że potrzeba bycia perfekcyjną mocno wpływa na Pani życie, pisze Pani o zbyt małej ilości snu, niewykorzystywaniu wakacji dla odpoczynku, niezadowoleniu z efektu końcowego swojej pracy, na którą poświęta Panie wiele czasu. Potrzeba perfekcjonizmu i dążenie do niego może mieć wiele przyczyn. Trudno jest udzielić odpowiedzi na pytanie, co może Pani zrobić, ponieważ ważne byłoby wcześniejsze zrozumienie przyczyn Pani problemu i mechanizmów, które go podtrzymują. Wyobrażam sobie, że zachowania, które Pani opisuje powodują dyskomfort w Pani życiu, zachęcam Panią do rozważenia wizyty u psychologa/psychoterapeuty. Pierwsze sesje mają charakter konsultacyjny, podczas nich terapeuta poznaje problem i można rozważyć najlepsze formy pomocy dla pacjenta.
Ponieważ jest Pani osobą niepełnoletnią, ważne by wizyta odbyła się za zgodą rodzica/opiekuna prawnego (musi pójść na pierwsza wizytę).
Pozdrawiam!
Ponieważ jest Pani osobą niepełnoletnią, ważne by wizyta odbyła się za zgodą rodzica/opiekuna prawnego (musi pójść na pierwsza wizytę).
Pozdrawiam!
Dzień dobry, do poprzednich propozycji dodam informację na temat miejsc, w których możesz dostać pomoc terapeutyczną. Nie wiem, gdzie mieszkasz. W większych miastach psychoterapeuci przyjmują m.in. w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, sprawdź również dostępność terapeutów dla dzieci i młodzieży w Poradniach Zdrowia Psychicznego. Pozdrawiam.
Witam,wydaje sie ze musi Pani przyjsc na spotkanie z opiekunem prawnym ,gdyz nie ukonczyla jeszcze 18 lat.Zapewne w rodzinnej atmosferze latwiej bedzie zrzucic z siebie ciezar pracy wlasnej, zaplanowac dalsze uczenie sie,moze zmniejszyc inne obowiazki.Najwazniejsze jednak przy Pani objawach porozmawiac wiecej o swoim samopoczuciu przyznac sie do swoich lekow przed utrata poziomu i pozycji w szkole .Majac takie lęki szkolne rodzice na pewno dopomoga w ustabilizowaniu Pani snu i wycisza objawy.Mozna takze sobie pomoc lekiem od lekarza psychiatry.Moze Pani z rodzicami skorzystac z pomocy poradni szkolnych czyli pedagogicznopsychologicznych badz posilkowac sie wizyta prywatna u psychoterapeuty psychologa.Prosze nie zwlekac z wizyta.Zapraszam do kontaktu jesli Pani jest z Krakowa. Z powazaniem, Tamara Bogdanowicz.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.