witam, mam 24 lata i od około 2018 zaczęła się u mnie depresja, nerwica lękowa a niedawno okazało si

Opisuje Pan trudną sytuację, w której lęk przed śmiercią i nieznanym po niej wpływa na codzienne samopoczucie, zwłaszcza w kontekście zdiagnozowanych trudności takich jak depresja, zaburzenia lękowe i ADHD. To naturalne, że egzystencjalne pytania o życie i śmierć mogą budzić silne emocje, jednak u osób zmagających się z problemami natury psychicznej te myśli często stają się bardziej natrętne i przytłaczające. Warto pamiętać, że nie musi Pan zmagać się z tym sam. Oprócz terapii i leczenia farmakologicznego można rozważyć dodatkowe działania, które pomogą osłabić intensywność lęków i skupić się na teraźniejszości. Praktykowanie uważności, ćwiczeń oddechowych oraz technik relaksacyjnych może pomóc w opanowaniu natrętnych myśli i skierowaniu uwagi na tu i teraz. Budowanie sensu życia w bieżących aktywnościach, pasjach czy relacjach może zmniejszyć trudność mierzenia się z tym, co niepewne i nieuchwytne. Rozmowa z zaufanymi osobami lub grupą wsparcia pozwoli poczuć, że nie jest Pan sam w swoich odczuciach, natomiast zapoznanie się z różnymi filozoficznymi czy duchowymi podejściami do tematu śmierci może pomóc w odnalezieniu perspektywy dającej większy spokój. Jeśli te strategie nie przyniosą ulgi, warto ponownie skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą, którzy pomogą dobrać odpowiednie metody pracy nad lękiem i towarzyszącymi mu myślami.

Dzień dobry, same leki mogą nie wystarczyć. Wysoce wskazana, zwłaszcza czytając o objawach, które pan opisał jest terapia.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Piotrowska

Witaj, rozumiem, że przeżywasz bardzo trudne chwile, a Twoje obawy dotyczące śmierci i tego, co dzieje się po niej, stają się przytłaczające. Takie myśli mogą wywoływać silny lęk, panikę i poczucie bezradności tak jak to opisujesz. Często objawy pojawią się u osób borykających się z lękami egzystencjalnymi, szczególnie w kontekście depresji, lęków i ADHD. Myślę, że warto zrozumieć występujące myśli egzystencjalne. To, co przeżywasz, jest bardzo ludzką reakcją na temat śmierci, który w kontekście naszego życia staje się czymś nieznanym, a tym samym budzącym lęk. Warto wiedzieć, że takie refleksje to część naturalnego procesu, ale nie muszą one zdominować Twojego życia. To, co czujesz, jest częścią próby radzenia sobie z nieznanym, ale nie musi Cię paraliżować.
Możesz skorzystać z technik radzenia sobie z lękiem. Techniki oddechowej i relaksacji. Takie ćwiczenia oddechowe mogą pomóc w momentach ataku paniki. Skupienie się na oddechu pozwala zredukować poziom lęku i stresu, pomagając wrócić do teraźniejszości.
Dobrym sposobem jest również Mindfulness które pomaga się skupić na tu i teraz.
Aktywność fizyczna, regularne spacery, ćwiczenia, mogą pomóc w zmniejszeniu lęków, poprawie nastroju i koncentracji. Regularny ruch wspomaga wydzielanie endorfin, co sprzyja poprawie samopoczucia i może pomóc Ci skupić się na czymś pozytywnym. Zadbaj o zdrową dietę, odpoczynek, regularny sen oraz unikanie stresujących sytuacji, które mogą nasilać lęki.

Rozumiem, że nie ma szybkiego rozwiązania występujących trudności, ale poprzez małe kroki i konsekwentną pracę nad sobą możesz nauczyć się lepiej radzić sobie z lękiem o śmierć i bardziej cieszyć się teraźniejszością.

Trzymam kciuki, abyś odnalazł spokój i harmonię w swoim życiu. Pozdrawiam serdecznie!

Dzień dobry, zwróciły moją uwagę dwa fragmenty Pana wypowiedzi: "co prócz terapii i leków mogę zrobić" i "nie przeszedłem terapii". Tak więc jednocześnie wiadomo, że ma Pan świadomość sposobów leczenia i z jakiś przyczyn nie może Pan z nich w pełni skorzystać- mianowicie z pójścia na terapię, która jest podstawowym sposobem leczenia w Pana sytuacji. Być może zatrzymanie się na tej kwestii: dlaczego nie udał się Pan na konsultację psychologiczną lub psychoterapeutyczną byłoby w tym momencie kluczową sprawą. Dlaczego nie może Pan w ten sposób otoczyć siebie opieką. A może jest to jednak możliwe ? Odpowiedzenie sobie na to pytanie i znalezienie rozwiązania byłoby krokiem do wyjścia z tej trudnej sytuacji. Psychoterapia jest przestrzenią dla poszerzenia rozumienia źródeł napięcia, które Pan obserwuje w swoich objawach. Dotarcie do nich umożliwi Panu przywrócenie równowagi. Pozdrawiam również.

Dzień Dobry, wyobrażam sobie , ze sytuacja jest trudna. Myślę, że w warto skonsultować się ze specjalistą , aby szerzej przyjrzeć się temu problemowi. Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,

Jeśli dobrze rozumiem, ma Pan już postawione diagnozy. To dobrze, ponieważ o wiele łatwiej w takiej sytuacji wprowadzić działania polepszające jakość życia.

Rzeczywiście, terapia + leki w Pana przypadku powinny być podstawą leczenia. Szczególnie w kwestiach lękowych oraz depresyjnych. Co ciekawe, oba te "tematy" "lubią" współwystępować z ADHD.

Co mogę polecić oprócz terapii i farmakologicznego leczenia:
- Techniki relaksacyjne: Praktyki takie jak medytacja, mindfulness czy techniki oddechowe mogą pomóc w redukcji lęku i poprawie samopoczucia.
- Rozmowy z bliskimi o swoich uczuciach i obawach. Wsparcie rodziny i przyjaciół jest ważne w procesie zdrowienia.
- Unikanie wyzwalaczy: Proszę unikać sytuacji, które wywołują silny lęk (np. oglądanie treści o umieraniu). Umysł czasem podpowiada, że aby czuć się bezpiecznie, powinniśmy oglądać takich treści jak najwięcej, paradoksalnie jednak zwiększa to ilość lęku.
- Regularna aktywność fizyczna: Jeśli jest Pan w stanie, zachęcam Pana do wykonywania ćwiczeń fizycznych, które mogą poprawić nastrój i zmniejszyć objawy lęku oraz podwyższać poziom dopaminy poprzez wydzielanie endorfin, co jest szczególnie istotne przy ADHD, gdzie poziom dopaminy jest naturalnie obniżony.

Jeśli od niedawna wie Pan o swoim ADHD, zachęcam Pana również do samoedukacji w zakresie u dorosłych (objawia się ono u nich inaczej niż u dzieci). Obecnie dostępnych jest wiele książek i filmów w internecie na ten temat.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia :)