Witam, mam 30 lat i od dłuższego czasu po ciąży stałam się bardziej nerwowa. Tęsknię za spokojnym ży

Droga Autorko, czas ciąży jak i czas związany z pojawieniem się nowego członka rodziny jest unikalnym doświadczeniem. To co jednak można zauważyć to fakt, jak mocno idealizuje się ten aspekt życia. Jak wszędzie i tutaj są dwie strony medalu - ta piękna i ta mniej przyjemna. Podejrzewam, że dla Ciebie oraz Twojego męża to niezwykłe przeżycie w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Są też jednak inne emocje, którym jeśli nie damy dojść do głosu mogą dobijać się do nas ze wszystkich stron. Na przykład złość, frustracja, niezadowolenie, agresja, niechęć czy lęk. To wszystko ma znaczenie i w kontekście sytuacji w której obecnie jesteś jest jak najbardziej naturalne. Dziecko to ogromna odpowiedzialność, ale i koniec pewnego etapu. Wcześniej byłaś Ty i Twój mąż. Teraz jesteście we troje - i zmienia to bardzo dużo. Warto jest przyjrzeć się tym emocjom, poznać ich symbolikę, zastanowić się kiedy zaczynają najmocniej w Tobie rezonować. To wszystko nie jest kwestią przypadku, a pewnej zmiany, która prawdopodobnie w Tobie zachodzi. Macierzyństwo to wymagający kawałek chleba, ale w moim odczuciu to, że napisałaś tutaj tak otwarcie i rzeczowo świadczy o Twojej głębokiej świadomości i zaangażowaniu w ten proces. Zachęcam do skorzystania z porady psychologa, aby móc lepiej poznać siebie i odnaleźć się w tej sytuacji. Pozdrawiam i życzę wszystkiego co najlepsze!

Dzień dobry, rola mamy jest zupełnie nowa rolą życiową. Odnalezienie się w niej może nie być łatwe, bo nikt nas do tej roli nie przygotowuje i uczymy się jej w praktyce. Opieka nad niemowlakiem jest wymaga ciągłej uważności i skupienia. Ten stan gotowości obciąża organizm, zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Mogą pojawią się złość, frustracja, zmęczenie. Tęsknota za dawnym życiem jest bardzo naturalna. Wejście w nową rolę życiową oznacza, że się zmieniamy, zmienia się nasze życie. Kończymy jeden etap, aby zacząć drugi. Może towarzyszyć temu smutek, poczucie straty, tęsknota. Na pewno ważne jest mówienie o emocjach, nie blokowanie ich. Warto w takim momencie skorzystać też ze wsparcia psychologa, aby móc porozmawiać o tym, czego doświadczasz.
Życzę powodzenia!
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Szlasa-Więczaszek
Psycholog

Twoje odczucia lęku, przytłoczenia codziennością oraz frustracji są zrozumiałe i ważne jest, abyś mogła znaleźć sposób na radzenie sobie z tymi emocjami.

Najpierw chciałbym podkreślić, że nie jesteś sama w swoich doświadczeniach. Wiele nowych matek doświadcza stresu i lęku związanych z opieką nad małym dzieckiem oraz samotnością, gdy partner musi wrócić do pracy. Twoje uczucia agresji i chęci wyładowania na wszystko mogą być efektem nagromadzonego stresu i zmęczenia.

Ważne jest, abyś dała sobie czas na adaptację do nowej roli rodzicielskiej. Możesz rozważyć poszukiwanie wsparcia w swoim otoczeniu, takim jak rodzina, przyjaciele, grupy wsparcia dla rodziców lub rozmowy z terapeutą. W terapii możemy wspólnie pracować nad zrozumieniem źródeł Twoich emocji oraz nauczeniem skutecznych strategii radzenia sobie z nimi, aby Twoje samopoczucie nie miało negatywnego wpływu na relacje z dzieckiem.

Praca nad samoświadomością i technikami relaksacyjnymi może również pomóc w zmniejszeniu poziomu stresu i lęku. Pamiętaj, że jesteś ważną osobą dla Twojego dziecka, a szukanie pomocy w tej sytuacji jest krokiem ku poprawie Twojego samopoczucia i dobrostanu rodzinnego."

Taka odpowiedź mogłaby otworzyć drogę do dalszej pracy terapeutycznej i wsparcia, które mogą pomóc pacjentce przezwyciężyć jej obecne trudności emocjonalne i lepiej radzić sobie w roli matki.

Pozdrawiam serdecznie
Jakub Trojanowski
Psycholog