Witam. Mam 34 lata, wazę 83 kg przy wzroście 168, mam otyłość brzuszna. W ciąży miałam cukrzyce cięż

Mam 34 lata, wazę 83 kg przy wzroście 168, mam otyłość brzuszna. W ciąży miałam cukrzyce ciężarnych. Moja mama ma cukrzyce nabyta, ojciec również. Moje objawy to permanentne zmęczenie, a nawet wyczerpanie, codzienne bóle głowy, uczucie zimna, dodatkowo czuje się lekko otepiala. Mam problemy ze snem, jestem rozdrażniona, często czuje się „nieprzytomna umysłowo” i nie daję już rady w życiu codziennym, na nic nie mam siły. Mąż się na mnie złości, bo przecież niczym się nie zmęczyłam i nie mam prawa być zmęczona. Cukier na czczo 5,7 mmol/l, insulina na czczo 30. Wskaźnik homa ir ok. 7,5. Inne wyniki: alp (gpt) - 34 U/l, ggtp - 67 U/l, ast w normie, tsh, ft3 i 4 w normie, kreatynina tez w normie, chol całk w normie, HDL 32,1 mg/dl, LDL 98 mg/dl, trójglicerydy 165 mg/dl, morfologia podstawowa z analizatora w normie, OB, sód i potas tez w normie, w moczu wszystko ok tylko trochę białka (25 mg/dl). Unikam cukrów prostych, jasnego chleba i żywności przetworzonej, cały czas tyję. Mam opuchnięte palce i pogrubiały rysy twarzy. Jem co 2-3h. Po 2,5 h po zjedzeniu posiłku czasem miewam cukier na poziomie 50-60 (używam glikometru z czasów ciąży). Czuje się wtedy bardzo źle - uczucie paniki, trzęsę się od środka, niewyraźnie mówię, mylę wyrazy, zle widzę, mam wrażenie ze zemdleje jak nie zjem czegoś słodkiego. Takie stany mam do 2 razy w tygodniu. Wizytę u internisty z tymi wynikami mam dopiero za miesiąc. Zapewne skieruje mnie do diabetologa, a ten zleci dokładniejsza diagnostykę (Krzywe cukrowe i insulinowe). Może nawet czeka mnie endokrynolog. Jestem z Poznania. Wiem, ze czeka mnie dieta do końca życia. Bardzo proszę, o namiary do dobrego dietetyka, który zna się na insulinooporności i nie będzie mi wciskał ciemnego pieczywa, którego moje jelita nie tolerują. Ponadto jestem nadwrażliwa na błonnik, nie trawie laktozy i orzechów wszelkiego rodzaju.