Witam, mam 64 lata jestem nerwusem, mam kłopoty ze spaniem, śpię po 2 godz. po przebudzeniu kłopot z

Witam Pana, ze względu na duże deficyty snu, może warto udać się do psychiaty. Jest Panu potrzebny dobry wypoczynek i mogą tu pomóc leki. Pomoc psychologiczna także bedzie wskazana, ale myslę, że już po tym jak zostanie Pan zabezpieczony farmakologicznie przez lekarza. Proszę się nie bać lekarza tej specjalności, taki lekarz ma umiejętności leczenia zranionej duszy.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,
tak duże niedobory snu mogą wpływać bardzo negatywnie na funkcjonowanie fizyczne i psychiczne. Pana organizm nie ma możliwości by się zregenerować i nabrać sił na kolejny dzień. Warto by udał się pan do psychiatry, który dobierze panu odpowiednie leki. Opisuje Pan też, że sam zauważył wpływ swoich uczuć na pracę pracę serca. Stres automatycznie sprawia, że ludzki organizm jest wprawiany w stan gotowości "bojowej". Nie bez znaczenia na Pana samopoczucie jest też zwolnienie z pracy. Fakt, że umie Pan zauważyć, co wpływa negatywnie na Pana funkcjonowanie jest Pana ogromnym potencjałem. Zachęcam Pana by udał się Pan do psychologa/ psychoterapeuty, który pomoże Panu wykorzystać i rozwijać swoje umiejętności, by poczuł Pan spokój i komfort życia.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia:)

Dzień dobry,
Opisuje Pan niedobory snu. Zaburzenia funkcjonowania rytmu dobowego mogą wpływać bardzo negatywnie na funkcjonowanie fizyczne i psychiczne. Warto na początek, aby udał się pan do psychiatry, który dobierze panu odpowiednie leki nasenne i/lub przeciwlękowe. Przedłużający się stres, ciągły stan gotowości organizmu, może nieść za sobą bardzo poważne konsekwencje. Spektrum chorób, jakie mogą wystąpić u osób chronicznie spiętych, nie potrafiących poradzić sobie ze stresem jest szerokie: bezsenność, choroby serca, alergie, astma, napady lęku, depresja, migrena, trudności z trawieniem. To wszystko jest skutkiem długiego funkcjonowania w nienaturalnym pobudzeniu organizmu. O chorobie psychosomatycznej mówi się wtedy, kiedy pod wpływem czynników psychologicznych nastąpi uszkodzenie jakiegoś organu. Dzieje się tak wtedy, kiedy długotrwały, chroniczny stres spowoduje somatyczne zakłócenia w organizmie. Jeżeli zmiany są znaczne, a dotknięty nimi narząd jest ważny dla życia, to zaburzenie psychosomatyczne może prowadzić do wyczerpania organizmu.