Witam, mam problem z 18 łatką. Tak naprawdę problem zaczoł się 2 lata temu, nie jadła na dobę przyjm

Duzo sie dzieje z tego co Pani opisala. Niestety terapia (nie wiemy jaka to byla modalnosc) wgladowa w kontekscie tego jak corka "rozgrywa" sytuacje wokol Pani, domu, znajomych - moze nie byc mozliwa bez uzyskania pewnej stabilizacji. Rozumiem, ze corka nie ma motywacji wewnetrznej, aby gdziekolwiek sie udawac (psycholog, psychiatra, terapia rodzinna, etc.) Niestety, aby rozpoczac prace nad jej przezyciami i zachowaniami, nalezaloby najpierw rozwazyc konsultacje psychiatryczna, aby doprowadzic do znormalizowania (wypoziomowania) jej afektu. Dopiero po osiagnieciu mniejszego poziomu pobudzenia bedzie mozliwe podjecie sie psychoterapii jako terapii wspomagajacej. Jednak wazne jest rozwazenie: konsultacji w poradni leczenia uzaleznien, psychiatrycznej - to przede wszystkim. Rozumiem, ze corka jest osoba pelnoletnia i sama o tym zadecyduje i w tym tkwi problem, bo ona nie chce podejmowac zadnych dzialan. Trudno mi sie czytalo ten fragment, ze bez "wkladania tabletki do ust" to ona nie przyjmie lekow. To, w kontekscie wstepnie wskazanych przez Pania jej zaburzen odzywiania moze pokazywac, ze ona w relacji (reakcji) na Pania kontestuje wszystko. Czy nie ma dostepu do kogos innego oprocz Pani, kto ma dobry kontakt z Pani corka? Trzeba sprobowac uzyc innego kanalu. Pani kanal komunikacji nie dziala, a nawet prowokuje zachowania w reaktancji do oczekiwan.

Dzień dobry, opisywane przez Panią zachowania córki: restrykcje dietetyczne, samookaleczenia, picie ryzykowne - prawdopodobnie są związane z okresem dojrzewania i stanowią pewnego rodzaju komunikat, który aby zrozumieć, należy spojrzeć na otoczenie, sytuację rodziny i Pani relację z córką w dużo szerszym kontekście. Choroby przewlekłe - szczególnie autoimmunologiczne takie jak cukrzyca czy choroba tarczycy, są wyjątkową trudnością do przeskoczenia w wieku dorastania - mogą też nasilać zachowania ryzykowne, być sposobem na ucieczkę oraz odreagowanie. Zalecałabym konsultację psychologiczną i kontrolę procesu leczenia u diabetologa ze specjalizacją endokrynologiczną. Z uwagi na to, że pracuję z młodymi osobami chorującymi na cukrzycę, z chęcią pomogę i podzielę się doświadczeniem. Pozdrawiam serdecznie, Julia Krawczyk

Witam, widzę, że sprawa jest trudna. Myślę, ze aby omówić szerzej temat wskazany jest kontakt z psychologiem i przyjrzenie się szerzej tej kwestii. Pozdrawiam

Sytuacja, którą opisuje Pani, jest niezwykle trudna i złożona. Problemy związane z uzależnieniem od alkoholu, zaburzenia odżywiania oraz brak systematycznego leczenia chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca i problemy z tarczycą, wymagają wieloaspektowego wsparcia.
Warto rozważyć skonsultowanie się z profesjonalnym terapeutą specjalizującym się w uzależnieniach oraz z pediatrą lub endokrynologiem, aby ustalić odpowiedni plan leczenia dla Pani córki. Wspólne rodzinne terapie mogą pomóc w zrozumieniu wzajemnych dynamik i poprawie komunikacji w rodzinie. Należy pamiętać, że samodzielne zmiany w zachowaniu osoby uzależnionej są trudne, a wsparcie i zrozumienie ze strony bliskich są kluczowe. Warto poszukać grup wsparcia dla rodziców osób z problemami uzależnienia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z tym trudnym czasem. Proszę pamiętać, że Pani dobrostan również jest istotny, dlatego nie zapominajmy o dbaniu o siebie. Pozdrawiam