Witam Mam taki problem gdyż już nie daje sobie rady sama ze soba i nie wiem co mam robić gdzie się

Dzień dobry. Z tego co Pani pisze jest Pani ofiarą przemocy psychicznej - jest to problem mający podłoże psychologiczne, moralne, społeczne, a także prawne. Bardzo często prowadzi to do depresji i zaburzeń na tle nerwowym, a także osobowościowym, dlatego niezwykle ważne, aby umówiła Pani wizytę u psychologa i podjęła terapię. Najważniejsze jest to, że ma Pani świadomość problemu i szuka Pani pomocy - teraz konieczna jest konsekwencja. Pozdrawiam serdecznie i zapraszam do kontaktu.

Dzień dobry.
Zgadzam się ze słowami Pana Piotra. Dodam jedynie, że w sytuacji przemocy warto mieć świadomość, że na każdą próbę zadbania o siebie Pani mąż może reagować silnym sprzeciwem, manipulacją, wyśmiewaniem, szantażem emocjonalnym, wpędzaniem w poczucie winy. Jest to niestety bardzo częste przy próbach uwolnienia się od przemocy i z tego powodu wiele osób rezygnuje ostatecznie z poprawy sytuacji, z własnej potrzeby bezpieczeństwa, przestając ufać sobie. Presja wywierana prze osobę stosującą przemoc bywa bardzo silna, trudno ją samodzielnie odeprzeć. Z tego właśnie powodu warto mieć wsparcie profesjonalisty i ciągłą świadomość, że dbanie o siebie i dziecko, stawianie granic - nie świadczy w żaden sposób źle o Pani.
Pozdrawiam.

Sytuacja, którą Pani opisuje ma znamiona przemocy. Myślę, że kontakt z psychologiem jest bardzo ważne , aby o sobie zadbać.Pozdrawiam

Dzień dobry, sytuacje, o których Pani pisze mają znamiona przemocy emojonalnej, ale i ekonomicznej. Ma Pani prawo do własnego zdania, decydowania o sobie i swoim życiu, do czucia się bezpiecznym, co zdaje się nie mieć miejsca w Pani relacji z mężem. Nie musi Pani być z tym sama, być może warto byłoby udać się do psychologa czy do ośrodka interwencji kryzysowej, aby zastanowic się, co może Pani dla siebie zrobić, żeby zadbać o siebie i dziecko. Życzę wszystkiego dobrego, Klaudia Ogrodnik

Opisane przez Panią zachowania męża są przejawem przemocy psychicznej. Jest Pani zakleszczona w układzie, w którym Pani potrzeby (w tym potrzeba bezpieczeństwa) zostają zlekceważone i unieważnione.
Pisze Pani o tym, że musi być silna dla dziecka - tu pozwolę sobie dopełnić. Jeśli dziecko ma rozwijać się i bezpiecznie wchodzić z życie, to potrzebuje mieć mamę, która jest zaopiekowana, a nie pogrążona w lęku, trwająca w bólu z zaciśniętymi zębami.
Przemoc należy nazywać po imieniu i wyciągać na światło dzienne, ponieważ tylko wtedy można coś z nią zrobić - również ze względu na sprawcę, który często potrzebuje pomocy, a nie otrzyma jej, dopóki akty przemocy są tajemnicą.
Może Pani skorzystać z bezpłatnego wsparcia w ośrodku interwencji kryzysowej - tam zostanie Pani pokierowana, co i jak zrobić, by zabezpieczyć Wasze potrzeby. Proszę pamiętać, że przemoc, która nie zostaje zatrzymana, ma tendencje do eskalacji i często z naruszeń psychicznych, zmienia się w akty przemocy fizycznej. Pozdrawiam serdecznie, życząc odwagi.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że Pani sytuacja jest złożona i wymagająca. Niezmiernie ważne jest, aby zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanych specjalistów, którzy mogą zapewnić Pani potrzebne wsparcie i wskazówki. W Pani przypadku warto rozważyć:
1. Kontakt z psychologiem lub terapeutą, który pomoże Pani pokonać problemy emocjonalne. Dobry specjalista pomoże Pani opracować strategie radzenia sobie z Pani problemem i wsparcie emocjonalne.
2. Jeśli doświadcza Pani przemocy emocjonalnej lub czuje się Pani zagrożona, to powinna się Pani skontaktować z infolinią interwencji kryzysowej lub organizacjami zajmującymi się przemocą domową w Pani okolicy. Instytucje te mogą zaoferować Pani pomoc i zasoby dla Pani bezpieczeństwa.
3. Jeśli Pani mąż grozi Pani oraz Pani dziecku, konieczna może być konsultacja z prawnikiem lub doradcą prawnym, aby poznać prawa i możliwości, którymi Pani dysponuje. Osoby te będą w stanie udzielić Pani niezbędnych porad prawnych i pomóc w podjęciu kroków w celu ochrony siebie i dziecka.
4. Warto zwrócić się do przyjaciół lub innych członków Pani rodziny, Osoby te mogą zapewnić wsparcie emocjonalne i pomóc Pani w inny praktyczny sposób.
Najważniejsze jest, aby na pierwszym miejscu postawić dobro swoje i dziecka. Zwrócenie się o profesjonalną pomoc zapewni Pani niezbędne narzędzia do poradzenia sobie z tak trudną sytuacją.