Witam, Miesiąc temu podjąłem kolejną próbę rzucenia palenia z Desmoxanem. Kuracja minęła zaskakując

Dzień Dobry, polecam skontaktować się ze specjalistą, aby szerzej omówić ten temat podczas sesji. Pozdrawiam serdecznie

Z nałogiem papierosowym świetnie radzą sobie wyspecjalizowane poradnie; w Warszawie takie miejsce jest w centrum onkologii na Ursynowie - zapewniam, że będzie Pan zachwycony kompleksowym podejściem i specjalistycznymi badaniami. Co ważniejsze, dobiorą lek (być może będzie on na receptę). Pytają też o nastawienie motywacyjne, co jest dodatkowo istotne, na ile lek będzie "miał więcej do roboty". Proszę też pamiętać o zapewnieniu sobie wsparcia, takiej osoby, która będzie towarzyszyła Panu w rzucaniu nikotyny. Będą z pewnością towarzyszyć Panu chwile niepewności, zwątpienia, czy da Pan radę i na jak długo będzie Pan wolny od nałogu. Mocno trzymam za Pana kciuki!

Dzień dobry, polecam pójść na konsulatację do specjalisty psychoterapii uzależnień. Będzie miał Pan omówione mechanizmy uzależnienia oraz dostanie narzędzia do radzenia sobie w głodach nikotynowych.

Dzień dobry,
jeśli chodzi o uzależnienie od palenia ma ono dwie składowe: uzależnienie od substancji- nikotyny oraz uzależnienie behawioralne od czynności. Przy procesie rzucania palenia warto o tym pamiętać, ponieważ część dolegliwości będzie związana z brakiem pobudzenia receptorów nikotynowych, a część z brakiem wykonywania samej czynności palenia, która z czasem stała się pewnym życiowym rytuałem. Bardzo duże znaczenie w procesie odchodzenia od nałogu ma Pana motywacja, wsparcie bliskich osób oraz otoczenie, w którym się Pan znajduje. Polecam Panu wybrać się do psychologa lub terapeuty uzależnień, jeśli obawia się Pan, że nałóg może powrócić. Taki specjalista powinien pomóc opracować Panu odpowiedni plan działania, kryzysowe środki zaradcze, jeśli chęć sięgnięcia po papierosa będzie nie do powstrzymania oraz być dodatkowym wsparciem w całym procesie. Życzę powodzenia w walce z nałogiem.
Pozdrawiam,
Monika Kujawińska

Dzień dobry, trudne przeżycia, które Pan opisuje, są związane z odczuwaniem głodu, które jest częścią składową każdego uzależnienia. Głód fizjologiczny, a także ten związany z przyzwyczajeniem do czynności i związanymi z nią rytuałami, maleje z czasem, natomiast musi mieć trochę czasu na wygaszenie. Bardzo pomocne może tu być opracowanie samodzielnie, lub z terapeutą procedury radzenia sobie z głodami i rozpoznawania ich. Zrozumienie natury uzależnienia i określenie jasnego wzoru postępowania, a także przygotowanie się do kryzysowych momentów, które są wpisane w proces odchodzenia od uzależnienia, bardzo wzmacniają Pana szansę na utrzymanie abstynencji od nikotyny, czego szczerze życzę. Pozdrawiam serdecznie.