Witam, moim problemem jest uzależnienie od drugiej osoby lub lęk separacyjny. Partner nie jest toksy

Witam Panią,
Z Pani opisu wynika, że nie widzi Pani problemu w postawie partnera, jednak w związku nie ma Pani dostatecznego poczucia bezpieczeństwa. Nazywa to Pani uzależnieniem i lękiem separacyjnym. Czy jest coś złego w tym, że bardzo zależy Pani na bliskim człowieku? Jeśli intuicyjnie czuje Pani, że jest to nadmiarowe, to może rzeczywiści warto się temu przyjrzeć z pomocą psychoterapeuty. Popracować nad tym aby lepiej zrozumieć samą siebie, swoje potrzeby i uczucia. Myślę, że nie musi to być terapeuta/terapeutka uzależnień.
Pozdrawiam - Ewa W

Dziękuję za podzielenie się swoim problemem. Dobrze, że dostrzegasz u siebie tendencję do uzależnienia emocjonalnego lub lęku separacyjnego - to pierwszy krok do zmiany. Oto kilka refleksji i sugestii:
Rozpoznanie problemu: To, że potrafisz nazwać swój problem, jest bardzo pozytywne. Świadczy to o Twojej samoświadomości.
Specjalizacja terapeuty: Chociaż wspominasz o uzależnieniu, w tym przypadku bardziej odpowiedni byłby psycholog lub psychoterapeuta specjalizujący się w terapii zaburzeń lękowych niż specjalista od uzależnień substancyjnych.
Przyczyny: Lęk separacyjny i uzależnienie od drugiej osoby często mają swoje korzenie w dzieciństwie lub wcześniejszych doświadczeniach. Warto to zbadać z pomocą specjalisty.
Zdrowe granice: Terapia może pomóc Ci nauczyć się ustanawiać zdrowe granice w relacjach i budować poczucie własnej wartości niezależne od partnera.
Techniki radzenia sobie: Psycholog może nauczyć Cię technik radzenia sobie z lękiem i budowania niezależności emocjonalnej.
Podsumowując, zdecydowanie zachęcam do skonsultowania się z psychologiem lub psychoterapeutą. Nie musi to być koniecznie specjalista od uzależnień, ale ktoś, kto ma doświadczenie w pracy z zaburzeniami lękowymi i problemami w relacjach.
Pamiętaj, że szukanie pomocy jest oznaką siły, nie słabości. Życzę Ci powodzenia na drodze do zdrowszych relacji i lepszego samopoczucia. Wszystkiego dobrego.

Szanowna Pani
Czasem widzimy w sobie problemy w sposób przesadzony, nazywamy je terminami, które powodują, że myślimy o sobie w negatywny sposób. Trudno mi stwierdzić, czy faktycznie jest pani psychicznie przesadnie zależna od partnera lub czy boryka się pani z lękiem separacyjnym. Jeśli jednak niepokoi panią coś w sposobie, w jaki przeżywa pani przywiązanie, na pewno warto skontaktować się psychoterapeutą. Problemy z kręgu przywiązania, a więc tego, jak zbudowaliśmy pierwotną więź z rodzicem (głównie matką), na ile czuliśmy się w niej bezpiecznie, stabilnie, zwykle mają przełożenie na relacje partnerskie budowane w dorosłości. Zaryzykuję stwierdzenie, że psychoterapia w większości przypadków dotyczy przepracowywania właśnie tego typu problemów.

Dzień dobry!
Jeżeli problem dotyczy relacji z drugą osobą lub poczucia nadmiernej zależności od niej, warto zasięgnąć porady psychologa lub psychoterapeuty, który pomoże w rozwiązaniu tego problemu, trudności leżących u jego podłoża lub też skieruje do osoby, która ma odpowiednie kompetencje i doświadczenie, by służyć pomocą. W razie potrzeby zapraszam.
Psychoterapeuta uzależnień będzie OK jeśli jest również psychologiem lub psychoterapeutą takim ogólnym. Natomiast trudności z oddzieleniem się od drugiej osoby formalnie nie należą do domeny uzależnień, są raczej sprawami związanymi z przeżywaniem lęku przez osobę, która tych objawów doświadcza.