Witam, moja dziewczyna 3 miesiące temu doświadczyła traumatycznego przeżycia. Od tego czasu chodzi d

Dzień dobry,
Przede wszystkim ważne, aby dziewczyna rozumiała jaki ma być cel mówienia o traumatycznym przeżyciu. Pana dziewczyna ma prawo nie chcieć mówić o przeżyciu, które było dla niej trudne i nie ma co się jej dziwić. Czasami po traumie ważniejsze jest pozbycie się wszechogarniającego niepokoju, odzyskanie nadziei, itp, a nie samo wracanie do urazu. Nie zawsze jest dobry moment na opowiadanie i traumie. Niektórzy ludzie nawet po wielu latach nie chcą tego robić. Istnieją też różne nurty psychoterapii i przepracowywania trudnych doświadczeń, w razie potrzeby można wybrać np. inny nurt psychoterapii Warto też pamiętać, że psycholog niekoniecznie musi posiadać wiedzę o przepracowywaniu traum - tym zajmują się psychotraumatolodzy i psychoterapeuci. Psycholog może być psychoterapeutą lub psychotraumatologiem, ale nie musi. Warto też wiedzieć, że nie zawsze mówienie o traumie jest leczące. To zależy w jaki sposób ta trauma jest przepracowywana w trakcie opowiadania. Warto, aby Pana dziewczyna powiedziała specjaliście o swoich obawach. Specjalista powinien do tego się odnieść, pomóc się zmierzyć z niepokojem, porozmawiać o korzyściach i trudnościach w przepracowywaniu traumy. Rozmowa o niepokoju może być bardzo pomocna, dzięki temu uzyskana pomoc bywa bardziej adekwatna do potrzeb, a lęk może się obniżyć w pewnym stopniu. Jeśli specjalista reagowałby naciskiem, bez empatii (lub nie miałby przygotowania do pracy z traumą) wtedy warto zmienić specjalistę.

Witam, praca z traumą nie oznacza odtwarzanie i omawiania wszystkiego, Często prowadzi to do ponownej traumatyzacji i nie jest wskazana. Jeśli Pana dziewczyna czuła się po takich sesjach źle, była zmęczona, to warto aby omówiła to ze swoim psychologiem. Jeśli nie ma gotowości do dalszej pracy z tym wybranym specjalistą, to nie oznacza, że ma zaprzestać pracy w ogóle, może potrzebuje znaleźć osobę, przy której będzie czuła się bezpiecznie.

Dzień dobry.
Bardzo często zdarza się, że omawianie trudnych doświadczeń prowadzi do odczuwania nieprzyjemnych emocji. Często przeżycie tych emocji jest jednak ważnym elementem terapii. Jeśli Pana dziewczynie ciężko jest rozmawiać o samym wydarzeniu, warto spróbować omówić samą tę trudność. Omówienie doświadczanych podczas rozmowy na temat wydarzenia trudnych emocji może mieć pozytywny wpływ na dalszą pracę terapeutyczną i umożliwić specjaliście stworzenie bardziej wspierającej rozwój i bezpiecznej przestrzeni. Ostateczna decyzja należy oczywiście do Pana partnerki, moim zdaniem kontynuowanie spotkań z specjalistą jest jednak wskazane. Ważne by dać sobie czas na stworzenie relacji terapeutycznej, w której ktoś poczuje się bezpiecznie, by mógł przepracować traumatyczne przeżycia. Rozmowa na temat emocji wywołanych rozmową o wydarzeniu, bez skupiania się na jego okolicznościach i przebiegu, może być pierwszym krokiem do stworzenia takiej właśnie relacji.