Witam, moja mama ma 54 i ostatnio dziwnie się zachowuje. Na zmianę jest radosna i niezadowolona, lub
3
odpowiedzi
Moja mama ma 54 i ostatnio dziwnie się zachowuje. Na zmianę jest radosna i niezadowolona, lub wręcz agresywna.
Muszę wspomnieć, że nie ma żadnego hobby poza pracą, raczej unika spotkań ze znajomymi (ma problemy z odpisywaniem na prywatne maile) i w ostatnich latach zamieniła spacery (rodzinna tradycja całodziennych wyjść do lasu) głównie na oglądanie telewizji i grę w karty na komputerze (pasjansa). W pracy ma dużo kontaktu z ludźmi (stanowisko kierownicze).
W czasie weekendów budzi mnie rano z wielką radością i ma ochotę na spacer itp.. W czasie gdy przygotowuję śniadanie i szykuję się do wyjścia ona zasypia i potem prosi o przedłużenie drzemki. Po kilku godzinach budzi się wściekła i obwinia mnie o to, że jej nie budziłam (robię to wielokrotnie ale zawsze prosi "jeszcze 15 minut" a po finalnym obudzeniu nic nie pamięta). Jest agresywna. Zarzuca mi lenistwo, porównuje z innymi znajomymi udowadniając że wszyscy lepiej sobie radzą niż ja (w czasie porannych rozmów, gdy jest zadowolona, nazywa mnie geniuszem i przesadnie chwali). Wieczorem się uspokaja (po seansie telewizyjnym i drzemce) i znów mnie komplementuje. Ostatnio nawet przeprosiła mnie, że nigdzie nie wyszłyśmy.
Takie "napady" zdarzają jej się co pewien czas. Czuję się zaniepokojona.
Skarżyła się na powracające uczucie gorąca i nie ma już okresu. Aktualnie studiuję i niestety ona mnie utrzymuje, co może być stresujące. W jej pracy zmienia się też dyrekcja.
Czy powinnam się martwić?
Muszę wspomnieć, że nie ma żadnego hobby poza pracą, raczej unika spotkań ze znajomymi (ma problemy z odpisywaniem na prywatne maile) i w ostatnich latach zamieniła spacery (rodzinna tradycja całodziennych wyjść do lasu) głównie na oglądanie telewizji i grę w karty na komputerze (pasjansa). W pracy ma dużo kontaktu z ludźmi (stanowisko kierownicze).
W czasie weekendów budzi mnie rano z wielką radością i ma ochotę na spacer itp.. W czasie gdy przygotowuję śniadanie i szykuję się do wyjścia ona zasypia i potem prosi o przedłużenie drzemki. Po kilku godzinach budzi się wściekła i obwinia mnie o to, że jej nie budziłam (robię to wielokrotnie ale zawsze prosi "jeszcze 15 minut" a po finalnym obudzeniu nic nie pamięta). Jest agresywna. Zarzuca mi lenistwo, porównuje z innymi znajomymi udowadniając że wszyscy lepiej sobie radzą niż ja (w czasie porannych rozmów, gdy jest zadowolona, nazywa mnie geniuszem i przesadnie chwali). Wieczorem się uspokaja (po seansie telewizyjnym i drzemce) i znów mnie komplementuje. Ostatnio nawet przeprosiła mnie, że nigdzie nie wyszłyśmy.
Takie "napady" zdarzają jej się co pewien czas. Czuję się zaniepokojona.
Skarżyła się na powracające uczucie gorąca i nie ma już okresu. Aktualnie studiuję i niestety ona mnie utrzymuje, co może być stresujące. W jej pracy zmienia się też dyrekcja.
Czy powinnam się martwić?
Z Pani wypowiedzi wnioskuję, że niepokoją Panią u mamy częste zmiany nastroju, zmiana w sposobie spędzania czasu wolnego. Są to symptomy, które mogą świadczyć, że przechodzi ona klimakterium. Wiek, w jakim się pojawia klimakterium i długość trwania tego okresu to sprawa indywidualna, podobnie jak kolejność i obecność występowania poszczególnych objawów menopauzy. Zazwyczaj jednak jako pierwsze pojawiają się zaburzenia miesiączkowania. Kolejnymi symptomami menopauzy mogą być między innymi: męczliwość, uderzenia gorąca, zlewne poty, wahania nastroju oraz tycie. Nie pisze Pani czy mama uczęszcza na wizyty do ginekologa. Jeśli dawno go nie odwiedzała proszę zadbać o to w pierwszej kolejności. Lekarz, po serii badań, zaleci środki farmakologiczne, które powinny złagodzić objawy i poprawić jej samopoczucie. Zachęcam też do nie rezygnowania z namów na wspólne spacery. To fajna tradycja, która wspomoże poprawę zdrowia, a przede wszystkim może wpłynąć na poprawę Waszych relacji. Gdyby pomimo tych kroków, stan psychiczny mamy się pogarszał, proponuję skorzystanie z konsultacji u psychologa.
Pozdrawiam i służę pomocą. Katarzyna Wojtczak
Pozdrawiam i służę pomocą. Katarzyna Wojtczak
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Szanowna Pani, zachowania Pani mamy mogą świadczyć zarówno o przechodzeniu klimakterium, ale także (niewykluczone, że równocześnie) mogą świadczyć o problemach zaburzeń nastroju i/lub neurologicznych. Mogą to też być symptomy wypalenia zawodowego... Z Pani opisu wyłania się wiele możliwości. Radziłabym skorzystanie z wizyt u psychiatry, neurologa i psychologa oraz ginekologa. To pomoże w ostatecznym zdiagnozowaniu objawów występujących u Pani mamy. Osobiście, proszę Panią, aby Pani podeszła ze zrozumieniem do Pani mamy dolegliwości i nie traktowała je jako ewentualny atak na Pani osobę, a raczej jako skutek stanu w jakim Pani mama się znajduje. Póki co, proszę się nie martwić, tylko udać się do specjalistów. Im szybciej zostanie postawiona właściwa diagnoza, tym sprawniej i skutecznie będzie można Pani mamie pomóc. Pozdrawiam serdecznie. Maria Christowa-Dobrowolska
Opisana przez Panią tak wyraźna zmiana zachowania mamy może mieć wiele źródeł, konieczna byłaby pogłębiona diagnostyka. Zalecam kontakt z lekarzem, który zaleci zapewne wykonania niezbędnych badań i skieruje do odpowiedniego specjalisty (neurologa, psychiatry, ginekologa, psychologa) co pomoże w opracowaniu dalszej drogi diagnozy a potem leczenia. Objawy mogą świadczyć zarówno o problemach o podłożu psychicznym (zaburzenia nastroju, lękowe etc.), ginekologicznym (hormonalnym, okres klimakterium, etc.) jak i neurologicznym (demencja bądź inne choroby mózgu). Możliwe jest oczywiście współwystępowanie zaburzeń. Szybka i trafna diagnoza to szansa na podjęcie dobrze dobranego leczenia i zatrzymanie lub wyeliminowanie objawów. Życzę powodzenia.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.