Witam Od jakiegos czasu boję się czytac na głos w klasie. Ten lęk trwa już 3 lata aktualnie jestem w

Witaj, jak piszesz lęk występuje już od 3 lat. Czyli nie jest to chwilowy kryzys związany np ze zmianą szkoły. Może więc warto zająć się tym psychoterapeutycznie. Super, że masz wsparcie psychologa szkolnego. Bardzo ważne jest w takich sytuacjach środowisko. Czy wspierają Cię rodzice, czy oprócz psychologa otrzymujesz pomoc pedagoga szkolnego, nauczycieli? Czy grupa rówieśnicza jest przychylna? Warto poszukać wspierających osób w otoczeniu, oraz podjąć współprace ze specjalistą.

Rozumiem, że Twoje uczucia związane z lękiem przed czytaniem na głos mogą być bardzo trudne i frustrujące. Ważne jest, że szukasz pomocy i starasz się znaleźć rozwiązanie. To, co opisujesz, brzmi jak forma fobii społecznej lub lęku przed wystąpieniami publicznymi, co jest dość powszechne wśród młodych ludzi. Ten stan często objawia się właśnie takim silnym stresem, jaki opisujesz: przyspieszonym biciem serca, trudnościami w oddychaniu, drżeniem rąk, tikami czy bólem brzucha.
Co możesz zrobić, by sobie pomóc?

Rozmowa z psychologiem – bardzo dobrze, że chodzisz do szkolnego psychologa. To, że lęk nie ustąpił, nie oznacza, że terapia nie działa. Czasem potrzeba czasu i regularnych spotkań, aby zobaczyć poprawę. Może być konieczne wypracowanie bardziej zaawansowanych technik radzenia sobie ze stresem.

Specjalista psychologiczny lub terapeuta – jeśli nie widzisz postępów po spotkaniach ze szkolnym psychologiem, warto rozważyć wizytę u psychologa poza szkołą, specjalizującego się w terapii lękowej. Może to być terapeuta poznawczo-behawioralny (CBT), który pomoże Ci zidentyfikować myśli wywołujące lęk i nauczyć się, jak nad nimi panować.

Wizyta u psychiatry – jeśli lęk jest bardzo intensywny i utrudnia Ci codzienne funkcjonowanie, warto porozmawiać z psychiatrą. Czasami terapia farmakologiczna (np. leki przeciwlękowe) może wspomóc proces terapeutyczny. Ważne jest, aby taka decyzja była podjęta w konsultacji z lekarzem.

Techniki relaksacyjne i oddechowe – opanowanie technik, które mogą pomóc Ci się uspokoić w stresujących sytuacjach, takich jak medytacja, ćwiczenia oddechowe, progresywna relaksacja mięśni, może być bardzo pomocne. W momencie, gdy czujesz, że serce bije szybciej lub zaczynasz się denerwować, spróbuj skoncentrować się na swoim oddechu: powoli wdychaj powietrze przez nos, licząc do czterech, zatrzymaj na chwilę oddech, a następnie powoli wypuść przez usta.

Stopniowa ekspozycja na lęk – w terapii poznawczo-behawioralnej istnieje metoda stopniowego oswajania się z sytuacjami, które wywołują lęk. Można na przykład zacząć od krótszych form czytania lub czytać w bardziej prywatnych sytuacjach, stopniowo przechodząc do bardziej publicznych. Twój psycholog może pomóc Ci zorganizować taki plan.

Wsparcie od nauczycieli – warto też porozmawiać z nauczycielem o swojej sytuacji. Może uda się wypracować jakieś indywidualne podejście na zajęciach, np. stopniowe oswajanie się z czytaniem na głos. Ważne jest, by nie czuć presji i wiedzieć, że są osoby, które mogą Cię wspierać.

Pamiętaj, że lęk przed wystąpieniami publicznymi to bardzo powszechna reakcja, ale możliwa do pokonania. Szukanie wsparcia to już duży krok w kierunku poprawy.