Witam Od kilku lat tradycją w rodzinie jest świętowanie urodzin. Wygląda to w ten sposób że w dzi
3
odpowiedzi
Witam
Od kilku lat tradycją w rodzinie jest świętowanie urodzin.
Wygląda to w ten sposób że w dzień urodzin kiedy kuzynka ma urodziny Ja jestem zapraszana ide z prezentem i życzeniami na przyjęcie urodzinowe. A kiedy Ja mam urodziny kuzynka jest zapraszana na przyjęcie urodzinowe na które przynosi prezent , układa życzenia. Taka tradycja pozwala nam spędzić ze sobą czas , porozmawiać, cieszyć się swoim towarzystwem i co najważniejsze pokazać że o sobie pamiętamy. Niestety zauważyłam kilka sytuacji które są dla mnie trudne do zrozumienia. Pierwsza związana jest ze sposobem przyjęcia w dniu urodzin.
Kiedy przyszłam do kuzynki na urodziny zostałam zaproszona do pokoju gdzie był pusty stół, rodzina z kuzynką zaczęła się śmiać że zapomnieli iść ma zakupy i nie mają nic słodkiego , mogą zaproponować mi szklankę cappuccino które akurat kuzynka dostała w prezencie od rodziców.
Następną sytuacją było to że dostałam na prezent urodzinowy czekoladki które jak się okazało były przeterminowane i kuzynka z rodziną śmiała się że im nie smakowały i uznali że dadzą mi prezent. Na następne urodziny kuzynka wzięła prezent ode mnie a mi nie dała żadnego prezentu.
Kiedy kuzynka przyszła do mnie na urodziny był pełen stół desery, dania na goraco , przekąski, soki , kawa.
Ja na prezent dla kuzynki wybrałam jak najlepszy prezent.
Kuzynka i jej rodzina mają pieniądze, sami chwalą się tym.
Ja żeby pozwolić sobie na przyjęcie urodzinowe czy podarowanie prezentu muszę odkładać pieniądze dużo wcześniej bo na codzień żyje skromnie.
Takich sytuacji było kilka. Kiedy zdobyłam sie na odwage i powiedziałam że ze względu na te zachowania nie chce kontynuować tej tradycji bo czuje się poniżana przez takie sytuacje rodzina się obraziła i zdziwili się że nie chce mieć z nimi kontaktu. Natomiast oni dalej próbują wpraszać się w dniu urodzin do mnie i oczekują że Ja przyjdę do nich. Jak postawić granice by dbać o swoje samopoczucie psychiczne?
Od kilku lat tradycją w rodzinie jest świętowanie urodzin.
Wygląda to w ten sposób że w dzień urodzin kiedy kuzynka ma urodziny Ja jestem zapraszana ide z prezentem i życzeniami na przyjęcie urodzinowe. A kiedy Ja mam urodziny kuzynka jest zapraszana na przyjęcie urodzinowe na które przynosi prezent , układa życzenia. Taka tradycja pozwala nam spędzić ze sobą czas , porozmawiać, cieszyć się swoim towarzystwem i co najważniejsze pokazać że o sobie pamiętamy. Niestety zauważyłam kilka sytuacji które są dla mnie trudne do zrozumienia. Pierwsza związana jest ze sposobem przyjęcia w dniu urodzin.
Kiedy przyszłam do kuzynki na urodziny zostałam zaproszona do pokoju gdzie był pusty stół, rodzina z kuzynką zaczęła się śmiać że zapomnieli iść ma zakupy i nie mają nic słodkiego , mogą zaproponować mi szklankę cappuccino które akurat kuzynka dostała w prezencie od rodziców.
Następną sytuacją było to że dostałam na prezent urodzinowy czekoladki które jak się okazało były przeterminowane i kuzynka z rodziną śmiała się że im nie smakowały i uznali że dadzą mi prezent. Na następne urodziny kuzynka wzięła prezent ode mnie a mi nie dała żadnego prezentu.
Kiedy kuzynka przyszła do mnie na urodziny był pełen stół desery, dania na goraco , przekąski, soki , kawa.
Ja na prezent dla kuzynki wybrałam jak najlepszy prezent.
Kuzynka i jej rodzina mają pieniądze, sami chwalą się tym.
Ja żeby pozwolić sobie na przyjęcie urodzinowe czy podarowanie prezentu muszę odkładać pieniądze dużo wcześniej bo na codzień żyje skromnie.
Takich sytuacji było kilka. Kiedy zdobyłam sie na odwage i powiedziałam że ze względu na te zachowania nie chce kontynuować tej tradycji bo czuje się poniżana przez takie sytuacje rodzina się obraziła i zdziwili się że nie chce mieć z nimi kontaktu. Natomiast oni dalej próbują wpraszać się w dniu urodzin do mnie i oczekują że Ja przyjdę do nich. Jak postawić granice by dbać o swoje samopoczucie psychiczne?
Szanowna Pani,
Rozumiem, że sytuacja, z którą Pani się zmaga, jest bardzo trudna i wpływa na Pani samopoczucie. Ważne jest, aby postawić odpowiednie granice, które pomogą chronić Pani komfort psychiczny. Proszę rozważyć poniższe kroki:
Szczera rozmowa: Być może warto ponownie porozmawiać z kuzynką i jej rodziną. Proszę wyrazić swoje uczucia w sposób spokojny, podkreślając, jak ich zachowanie wpłynęło na Pani postrzeganie tradycji.
Ustalanie granic: Należy jasno określić, że nie czuje się Pani komfortowo z obecnym stanem rzeczy i potrzebuje, aby w dniu swoich urodzin nie odwiedzali Panią. Może Pani zasugerować, że woli Pani spędzać ten czas w inny sposób.
Ograniczenie kontaktów: Jeśli nie będą szanować Pani granic, rozważenie ograniczenia kontaktów z nimi, przynajmniej na jakiś czas, może okazać się pomocne. Taka decyzja da Pani przestrzeń do przemyślenia dalszych kroków.
Skupienie na sobie: Proszę skoncentrować się na tworzeniu własnych tradycji, które będą Panią cieszyć. Może Pani zorganizować małe spotkania z przyjaciółmi, którzy docenią Pani starania.
Wsparcie emocjonalne: Rozważenie rozmowy z kimś bliskim lub terapeutą może przynieść ulgę i wsparcie w radzeniu sobie z emocjami związanymi z tą sytuacją.
Proszę pamiętać, że Pani uczucia są ważne, a prawo do dbania o swoje samopoczucie jest fundamentalne.
Pozdrawiam serdecznie.
Rozumiem, że sytuacja, z którą Pani się zmaga, jest bardzo trudna i wpływa na Pani samopoczucie. Ważne jest, aby postawić odpowiednie granice, które pomogą chronić Pani komfort psychiczny. Proszę rozważyć poniższe kroki:
Szczera rozmowa: Być może warto ponownie porozmawiać z kuzynką i jej rodziną. Proszę wyrazić swoje uczucia w sposób spokojny, podkreślając, jak ich zachowanie wpłynęło na Pani postrzeganie tradycji.
Ustalanie granic: Należy jasno określić, że nie czuje się Pani komfortowo z obecnym stanem rzeczy i potrzebuje, aby w dniu swoich urodzin nie odwiedzali Panią. Może Pani zasugerować, że woli Pani spędzać ten czas w inny sposób.
Ograniczenie kontaktów: Jeśli nie będą szanować Pani granic, rozważenie ograniczenia kontaktów z nimi, przynajmniej na jakiś czas, może okazać się pomocne. Taka decyzja da Pani przestrzeń do przemyślenia dalszych kroków.
Skupienie na sobie: Proszę skoncentrować się na tworzeniu własnych tradycji, które będą Panią cieszyć. Może Pani zorganizować małe spotkania z przyjaciółmi, którzy docenią Pani starania.
Wsparcie emocjonalne: Rozważenie rozmowy z kimś bliskim lub terapeutą może przynieść ulgę i wsparcie w radzeniu sobie z emocjami związanymi z tą sytuacją.
Proszę pamiętać, że Pani uczucia są ważne, a prawo do dbania o swoje samopoczucie jest fundamentalne.
Pozdrawiam serdecznie.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Jeśli relacje z kuzynką i jej rodziną powodują u Pani poczucie dyskomfortu i poniżenia, warto zadbać o swoje samopoczucie, stawiając jasne granice. Może Pani zdecydować, czy chce kontynuować tradycję wspólnych urodzin, a jeśli nie, uprzejmie poinformować o swojej decyzji. Skupienie się na własnych potrzebach i spędzanie czasu z osobami, które doceniają Pani wysiłek, może przynieść ulgę. Ważne jest, aby nie ulegać presji i dbać o własne dobro. W razie potrzeby warto poszukać wsparcia u bliskich osób lub skonsultować się z psychologiem, który pomoże wzmocnić pewność siebie w stawianiu granic.
Dzień dobry. Z jednej strony to naturalne, że raz postawiona granica może być nieskuteczna. Rodzina może "sprawdzać", czy mówi Pani na serio. Granice to przede wszystkim działanie bądź zaniechanie go. Oznacza to, że jeśli słowa "nie działają", przechodzimy do czynów, w tym przypadku konsekwentne nie przychodzenie na urodziny kuzynki lub poinformowanie bliskich, że spędzi Pani swoje urodziny w inny sposób. Z drugiej strony w Pani sytuacji być może granicą nie musi być od razu zerwanie z tradycją, którą Państwo lubią. Może uda się szczerze porozmawiać z kuzynką o tym co Panią dotknęło? A może wypracują Państwo inny sposób spędzania urodzin, np.nie w domu, a w kawiarni, by zminimalizować porównania co kto przygotował? Niezależnie od Pani decyzji, warto pamiętać, że stawianie granic to wyraz troski o siebie, a nie egoizm. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.