Witam. Opiszę niestety sytuacje moich przyjaciół. Otóż mają oni dwóch synów w wieku 8 i 5 lat ( tak
5
odpowiedzi
Witam. Opiszę niestety sytuacje moich przyjaciół. Otóż mają oni dwóch synów w wieku 8 i 5 lat ( tak m/w) Starszy niestety stważa rodzicom ( i nam przyjaciołom -naszym dzieciom) problemy wychowawcze. Otóż brak u niego empatii. NIe potrafi postawić się w sytuacji drugiej osoby. Nasze dzieci trochę na tym cierpią bo mimo wszystko są przywiązane do "kolegi",który potrafi zranić. Szykam w imieniu przyjaciół dobrego psychologa dziecięcego który zajmowałby się tym tematem. Pozdrawiam.
Dodam,że temat drażliwy gdyż matka tych chłopców mimo ich złego zachowania-a w szczególności tego starszego nie widzi problemu,wręcz go faworyzuje,koloryzuje,tak jakby chciała uniknąć tematu,że jej syn żle się zachowuje.Nam przyjaciołom ciężko zwrócić uwage,bo boimy się,że żle to odbierze.
Dodam,że temat drażliwy gdyż matka tych chłopców mimo ich złego zachowania-a w szczególności tego starszego nie widzi problemu,wręcz go faworyzuje,koloryzuje,tak jakby chciała uniknąć tematu,że jej syn żle się zachowuje.Nam przyjaciołom ciężko zwrócić uwage,bo boimy się,że żle to odbierze.
Witam,
Słyszę, że macie Państwo problem z trudnymi zachowaniami kolegi Waszych dzieci.
Nie mam niestety jak polecić Państwu dobrego psychologa, gdyż nie dysponuję informacjami z jakiego miasta pochodzicie.
Nie jestem także pewien w jaki sposób psycholog mógłby pomóc matce, która nie dostrzega problemu w zachowaniu swojego dziecka - taka osoba najzwyczajniej nie będzie potrzebowała wizyty u specjalisty.
W Państwa sytuacji zachęcam do indywidualnej konsultacji u psychologa pod kątem wyposażenia własnych dzieci w mechanizmy radzenia sobie z raniącymi zachowaniami grupy rówieśniczej. W takim przypadku być może stanie się tak, że nieprzyjemne zachowania kolegi staną wyzwolą w Państwa dzieciach "psychiczne przeciwciała" - po prostu na tej sytuacji nauczą się jak mogą reagować, co to jest agresja itd.
Na co w tej sytuacji ma Pani wpływ? Na wysłanie matki kolegi syna do psychologa, czy bardziej na spożytkowanie konfliktu dziecka do wyposażenia go na całe Jego życie w narzędzia do radzenia sobie w podobnych sytuacjach...
Zachęcam do wizyty u psychoterapeuty rodzinnego!
Słyszę, że macie Państwo problem z trudnymi zachowaniami kolegi Waszych dzieci.
Nie mam niestety jak polecić Państwu dobrego psychologa, gdyż nie dysponuję informacjami z jakiego miasta pochodzicie.
Nie jestem także pewien w jaki sposób psycholog mógłby pomóc matce, która nie dostrzega problemu w zachowaniu swojego dziecka - taka osoba najzwyczajniej nie będzie potrzebowała wizyty u specjalisty.
W Państwa sytuacji zachęcam do indywidualnej konsultacji u psychologa pod kątem wyposażenia własnych dzieci w mechanizmy radzenia sobie z raniącymi zachowaniami grupy rówieśniczej. W takim przypadku być może stanie się tak, że nieprzyjemne zachowania kolegi staną wyzwolą w Państwa dzieciach "psychiczne przeciwciała" - po prostu na tej sytuacji nauczą się jak mogą reagować, co to jest agresja itd.
Na co w tej sytuacji ma Pani wpływ? Na wysłanie matki kolegi syna do psychologa, czy bardziej na spożytkowanie konfliktu dziecka do wyposażenia go na całe Jego życie w narzędzia do radzenia sobie w podobnych sytuacjach...
Zachęcam do wizyty u psychoterapeuty rodzinnego!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam!
Z Pani wypowiedzi wynika, że przyjaciele - rodzice 8-latka - nie wiedzą o tym, że poszukuje Pani "pomocy" dla ich dziecka. W takiej sytuacji może Pani jedynie popracować nad podejściem swoich dzieci do kolegi. Być może warto powiedzieć dzieciom, w jaki sposób mogą zachowywać się wobec kolegi, który możne być dla nich np. niemiły. Każde dziecko jest inne i w innym tempie się rozwija. Ten rozwój również może wyglądać inaczej u każdego dziecka. Jako obserwator zzewnątrz może Pani interpretować zachowanie wspomnianego 8-latka za złe, niewłaściwe. Jednak dokonuje Pani porównania prawdopodobnie do swoich dzieci, które wychowują się w innych warunkach i które mają zupełnie inny przebieg rozwoju. To, że mama 8-latka nie widzi problemu być może wynika z tego, że porostu jest matką i jej dzieci są dla niej idealne. Może wynikać także z tego, że jakiegokolwiek problemu nie ma.
Tak, jak wspomniałam wcześniej, warto edukować własne dzieci, uczyć ich asertywności i radzenia sobie w sytuacjach, które są trudne dla nich. To wspaniała okazja do rozwoju społecznego dla Pani dzieci. Pozdrawiam!
Milena Wyszyńska
Z Pani wypowiedzi wynika, że przyjaciele - rodzice 8-latka - nie wiedzą o tym, że poszukuje Pani "pomocy" dla ich dziecka. W takiej sytuacji może Pani jedynie popracować nad podejściem swoich dzieci do kolegi. Być może warto powiedzieć dzieciom, w jaki sposób mogą zachowywać się wobec kolegi, który możne być dla nich np. niemiły. Każde dziecko jest inne i w innym tempie się rozwija. Ten rozwój również może wyglądać inaczej u każdego dziecka. Jako obserwator zzewnątrz może Pani interpretować zachowanie wspomnianego 8-latka za złe, niewłaściwe. Jednak dokonuje Pani porównania prawdopodobnie do swoich dzieci, które wychowują się w innych warunkach i które mają zupełnie inny przebieg rozwoju. To, że mama 8-latka nie widzi problemu być może wynika z tego, że porostu jest matką i jej dzieci są dla niej idealne. Może wynikać także z tego, że jakiegokolwiek problemu nie ma.
Tak, jak wspomniałam wcześniej, warto edukować własne dzieci, uczyć ich asertywności i radzenia sobie w sytuacjach, które są trudne dla nich. To wspaniała okazja do rozwoju społecznego dla Pani dzieci. Pozdrawiam!
Milena Wyszyńska
zachowanie chłopca, które Pani opisuje może być objawem Zespołu Aspergera. Zapraszam na konsultację. Serdecznie pozdrawiam. Agnieszka Jaślikowska-Nowak
Witam serdecznie,
przede wszystkim to rodzice winni być zainteresowani konsultacją w sprawie swoich spraw rodzinnych. Jeżeli matka zauważy, że jest "coś" do konsultacji serdecznie zapraszam do umówienia się na wizytę.
przede wszystkim to rodzice winni być zainteresowani konsultacją w sprawie swoich spraw rodzinnych. Jeżeli matka zauważy, że jest "coś" do konsultacji serdecznie zapraszam do umówienia się na wizytę.
To faktycznie bardzo drażliwy temat. Zachęcam jednak panią do rozmowy ze swoimi dziećmi, aby nie pozwoliły się ranić i zapewnienia ich, że w takich sytuacjach mogą liczyć na pani pomoc. Jednocześnie zachęcam do lektury moich artykułów, które ukażą się wkrótce na facebooku, /gabinet psychologiczny - Barbara Nocuń/ a dotyczyć będą, "zawiłości" wychowania dzieci. Wcześniejsze dotyczyły min: inteligencji emocjonalnej, która jest pomocna w/w przypadku.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.