Witam Państwa, jakie poswstaje OCD tzn. kiedy myśli powtarzalne stają się klinicznymi obsesjami
3
odpowiedzi
Witam Państwa,
jakie poswstaje OCD tzn. kiedy myśli powtarzalne stają się klinicznymi obsesjami spełniającymi kryteria ICD lub DSM-5 - chodzi o moment "przejścia" I "skategoryzowania"
jakie poswstaje OCD tzn. kiedy myśli powtarzalne stają się klinicznymi obsesjami spełniającymi kryteria ICD lub DSM-5 - chodzi o moment "przejścia" I "skategoryzowania"
Dzień dobry,
Moment ''przejścia'' w OCD wymaga obecności obsesji i/lub kompulsji, które są czasochłonne (ponad godzinę dziennie), powodują znaczny stres i upośledzają pracę lub funkcjonowanie społeczne. OCD występuje, gdy natrętne myśli stają się niekontrolowane. Te natrętne myśli (obsesje) mogą powodować powtarzanie zachowań (kompulsji) w nadziei, że myśli odejdą i zapobiegniemy im w przyszłości, co tak naprawdę może powodować chwilowe poczucie 'ulgi'. Jednak w większości przypadków ta ulga jest chwilowa, a osoba z OCD nadal będzie odczuwać lęk związany z danym tematem.
Proszę zauważyć, że większość ludzi ma obsesyjne myśli lub jakieś kompulsje/ rytuały. Chociażby łapanie się za guzik jak widzimy kominiarza.
Również, prawdopodobnie większa część ludzi dobrze się czuje (lub przynajmniej cieszą się, że to już koniec), kiedy posprzątają mieszkanie. Ale OCD to zaburzenie lękowe, a ludzie podejmują działania w oparciu o rzeczy, które postrzegają jako zagrożenie, niebezpieczeństwo. Mogą to być zarazki, martwienie się lub troska o bezpieczeństwo osobiste (chociaż kompulsje nie zawsze są logicznie powiązane z obsesją).
Co więcej, większość ludzi doświadczy jakiś natrętnych myśli. Aczkolwiek ludzie bez OCD, zostawiają te myśli, one przechodzą, nie przywiązujemy do nich zbyt większej uwagi. Natomiast osoby z OCD często są przygnębione swoimi myślami i zachowaniami, nawet jeśli uznają, że rzeczywiście są nadmierne. OCD powoduje konflikt w danej osobie, jest również powtarzalne i istnieje przez długi czas. To bardzo różni się od okazjonalnej potrzeby zostania w domu i posprzątania mieszkania lub od czasu do powrotu do domu, aby upewnić się, że drzwi są zamknięte.
U osoby bez OCD, obsesyjne myśli są ulotne. W OCD te myśli zaczynaja zajmować coraz więcej czasu, aż przytłaczają wszystko inne, tak że nie można ich powstrzymać. Jak napisałam wyżej, niektórzy ludzie rozwijają rozproszenie od tych myśli – kompulsje, powtarzające się zachowania – aby właśnie walczyć z tymi myślami. Ale kompulsje pogłębiają obsesje. Złapanie się w to błędne koło może oznaczać życie z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym.
Mam nadzieję, że to troszkę ułatwi zrozumienie tematu. Chciałabym tylko zaznaczyć, że do diagnozy potrzebny jest szeroki wywiad, ponieważ zaburzenie może być mylone z innymi.
Pozdrawiam
Moment ''przejścia'' w OCD wymaga obecności obsesji i/lub kompulsji, które są czasochłonne (ponad godzinę dziennie), powodują znaczny stres i upośledzają pracę lub funkcjonowanie społeczne. OCD występuje, gdy natrętne myśli stają się niekontrolowane. Te natrętne myśli (obsesje) mogą powodować powtarzanie zachowań (kompulsji) w nadziei, że myśli odejdą i zapobiegniemy im w przyszłości, co tak naprawdę może powodować chwilowe poczucie 'ulgi'. Jednak w większości przypadków ta ulga jest chwilowa, a osoba z OCD nadal będzie odczuwać lęk związany z danym tematem.
Proszę zauważyć, że większość ludzi ma obsesyjne myśli lub jakieś kompulsje/ rytuały. Chociażby łapanie się za guzik jak widzimy kominiarza.
Również, prawdopodobnie większa część ludzi dobrze się czuje (lub przynajmniej cieszą się, że to już koniec), kiedy posprzątają mieszkanie. Ale OCD to zaburzenie lękowe, a ludzie podejmują działania w oparciu o rzeczy, które postrzegają jako zagrożenie, niebezpieczeństwo. Mogą to być zarazki, martwienie się lub troska o bezpieczeństwo osobiste (chociaż kompulsje nie zawsze są logicznie powiązane z obsesją).
Co więcej, większość ludzi doświadczy jakiś natrętnych myśli. Aczkolwiek ludzie bez OCD, zostawiają te myśli, one przechodzą, nie przywiązujemy do nich zbyt większej uwagi. Natomiast osoby z OCD często są przygnębione swoimi myślami i zachowaniami, nawet jeśli uznają, że rzeczywiście są nadmierne. OCD powoduje konflikt w danej osobie, jest również powtarzalne i istnieje przez długi czas. To bardzo różni się od okazjonalnej potrzeby zostania w domu i posprzątania mieszkania lub od czasu do powrotu do domu, aby upewnić się, że drzwi są zamknięte.
U osoby bez OCD, obsesyjne myśli są ulotne. W OCD te myśli zaczynaja zajmować coraz więcej czasu, aż przytłaczają wszystko inne, tak że nie można ich powstrzymać. Jak napisałam wyżej, niektórzy ludzie rozwijają rozproszenie od tych myśli – kompulsje, powtarzające się zachowania – aby właśnie walczyć z tymi myślami. Ale kompulsje pogłębiają obsesje. Złapanie się w to błędne koło może oznaczać życie z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym.
Mam nadzieję, że to troszkę ułatwi zrozumienie tematu. Chciałabym tylko zaznaczyć, że do diagnozy potrzebny jest szeroki wywiad, ponieważ zaburzenie może być mylone z innymi.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry, zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten temat podczas wizyty.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
Dzień dobry:
Obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie (OCD) charakteryzuje się natrętnymi, powtarzającymi się myślami (obsesjami) oraz kompulsjami, czyli działaniami mającymi na celu złagodzenie lęku. Myśli stają się klinicznymi obsesjami, gdy spełniają następujące kryteria z ICD-11 lub DSM-5:
Uporczywość i natrętność: Obsesje są niechciane, trudne do kontrolowania i wywołują lęk.
Czas trwania i intensywność: Trwają co najmniej godzinę dziennie i wpływają na funkcjonowanie.
Zakłócanie życia: Powodują dyskomfort i zakłócają codzienne czynności.
Nieskuteczność racjonalnych działań: Osoba jest świadoma irracjonalności myśli, ale nie może ich zatrzymać.
Kompulsje: Rytuały łagodzące lęk, które nie eliminują obsesji.
Obsesje stają się klinicznymi, gdy są uporczywe, trudne do kontrolowania i poważnie zakłócają codzienne życie.
Obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie (OCD) charakteryzuje się natrętnymi, powtarzającymi się myślami (obsesjami) oraz kompulsjami, czyli działaniami mającymi na celu złagodzenie lęku. Myśli stają się klinicznymi obsesjami, gdy spełniają następujące kryteria z ICD-11 lub DSM-5:
Uporczywość i natrętność: Obsesje są niechciane, trudne do kontrolowania i wywołują lęk.
Czas trwania i intensywność: Trwają co najmniej godzinę dziennie i wpływają na funkcjonowanie.
Zakłócanie życia: Powodują dyskomfort i zakłócają codzienne czynności.
Nieskuteczność racjonalnych działań: Osoba jest świadoma irracjonalności myśli, ale nie może ich zatrzymać.
Kompulsje: Rytuały łagodzące lęk, które nie eliminują obsesji.
Obsesje stają się klinicznymi, gdy są uporczywe, trudne do kontrolowania i poważnie zakłócają codzienne życie.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.