Witam Państwa, mam nietypowe pytanie Proszę bardzo mi odpowiedzieć czy z punktu oceny psychiatri
3
odpowiedzi
Witam Państwa,
mam nietypowe pytanie
Proszę bardzo mi odpowiedzieć czy z punktu oceny psychiatrii poniższe jest prawidłowo rozumiane:
1. W fobii społecznej unika się specyficznej socjalnej sytuacji społecznej konkretnie z powodu nadmiaro lękowej niekorzystnej oceny zachowania
2. W zaburzeniach osobowości unikającej unika się we wszystkich sferach sytuacji społecznych z powodu sztywnego szablonu postępowania
3. W cechach typowych zaburzeń depresyjnych unika się sytuacji społecznych z powodu głownie braku sił i ochoty do życia
4. W skrajnym introwertyźmie unika się sytuacji społecznych z powodu głównie preferowania passywnej postawy wobec świata zewnętrznego, skłonności internalizujących i introspekcyjnych oraz szybkiej utraty energii przy ekstrawertyźmie
5. W nieśmiałości unika się sytuacji z powodu odczucia niezręczności lecz bez poziomu objawów klinicznych zaburzeń
6. W wyborze światopoglądowym np. religijnych (zakonnym, itp.) unika się sytuacji społecznych z powodu reguły życia pomimo różnych charakterów
Tylko punkty 1, 2, 3 mają postać psychiatryczną, a punkt 4, 5 może być normatywne i nienormatywne gdy ich stopień "służy" lub wynika z zaburzeń psychiatrycznych, natomiast punkt 5 nie jest patologią lecz może stanowić problem psychologiczny lub "preludium" do dysfunkcji, odseparowany punkt 6 może przebiegać prawidłowo lub nieprawidłowo
dodatkowo do punkru 2:
- wybiórcze cechy o lekkim lub umiarkowanym stopniu z zaburzeń osobowości unikającej mogą wchodzić w skład zaburzeń osobowości mieszanych jednak stanowią problem kliniczny
?
mam nietypowe pytanie
Proszę bardzo mi odpowiedzieć czy z punktu oceny psychiatrii poniższe jest prawidłowo rozumiane:
1. W fobii społecznej unika się specyficznej socjalnej sytuacji społecznej konkretnie z powodu nadmiaro lękowej niekorzystnej oceny zachowania
2. W zaburzeniach osobowości unikającej unika się we wszystkich sferach sytuacji społecznych z powodu sztywnego szablonu postępowania
3. W cechach typowych zaburzeń depresyjnych unika się sytuacji społecznych z powodu głownie braku sił i ochoty do życia
4. W skrajnym introwertyźmie unika się sytuacji społecznych z powodu głównie preferowania passywnej postawy wobec świata zewnętrznego, skłonności internalizujących i introspekcyjnych oraz szybkiej utraty energii przy ekstrawertyźmie
5. W nieśmiałości unika się sytuacji z powodu odczucia niezręczności lecz bez poziomu objawów klinicznych zaburzeń
6. W wyborze światopoglądowym np. religijnych (zakonnym, itp.) unika się sytuacji społecznych z powodu reguły życia pomimo różnych charakterów
Tylko punkty 1, 2, 3 mają postać psychiatryczną, a punkt 4, 5 może być normatywne i nienormatywne gdy ich stopień "służy" lub wynika z zaburzeń psychiatrycznych, natomiast punkt 5 nie jest patologią lecz może stanowić problem psychologiczny lub "preludium" do dysfunkcji, odseparowany punkt 6 może przebiegać prawidłowo lub nieprawidłowo
dodatkowo do punkru 2:
- wybiórcze cechy o lekkim lub umiarkowanym stopniu z zaburzeń osobowości unikającej mogą wchodzić w skład zaburzeń osobowości mieszanych jednak stanowią problem kliniczny
?
Całe rozumowanie wygląda sensownie, jednak pomimo że na końcu jest "znak zapytania" to nie mam poczucia, że wiem o co jest pytanie.
Czy całość przedstawionego tu wywodu trzyma się kupy? Generalnie ma to sens.
Czy całość przedstawionego tu wywodu trzyma się kupy? Generalnie ma to sens.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry, zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby omówić ten temat szerzej podczas wizyty. Pozdrawiam serdecznie
Witam! Twoja analiza w większości jest zgodna z rozumieniem tych pojęć w psychiatrii i psychologii, z kilkoma istotnymi uwagami:
Fobia społeczna (1) rzeczywiście wiąże się z unikaniem specyficznych sytuacji społecznych ze względu na nadmierny lęk przed negatywną oceną, co jest trafnym opisem.
Zaburzenie osobowości unikającej (2) polega na wszechstronnym unikaniu sytuacji społecznych z powodu sztywnego wzorca unikania opartego na lęku przed odrzuceniem, co rzeczywiście jest problemem klinicznym. Dodatkowo wybiórcze cechy mogą wchodzić w skład zaburzeń osobowości mieszanych.
Zaburzenia depresyjne (3) mogą powodować unikanie sytuacji społecznych z powodu braku energii lub anhedonii, co jest trafnym wnioskiem.
Skrajny introwertyzm (4) to cecha osobowości, która sama w sobie nie jest patologiczna, chyba że prowadzi do cierpienia lub dysfunkcji.
Nieśmiałość (5), jak zaznaczono, nie jest zaburzeniem, lecz może stanowić problem psychologiczny, potencjalnie rozwijając się w coś poważniejszego.
Unikanie społeczne wynikające z wyboru światopoglądowego (6) samo w sobie nie jest patologią, chyba że towarzyszy mu cierpienie lub objawy kliniczne.
Punkty 1, 2 i 3 opisują stany psychiatryczne, a punkty 4, 5 i 6 mogą być normatywne, chyba że ich natężenie wskazuje na problem kliniczny. W kwestii zaburzeń osobowości mieszanych, zaburzenie unikające może rzeczywiście współistnieć z innymi cechami osobowościowymi, tworząc obraz bardziej złożony.
Fobia społeczna (1) rzeczywiście wiąże się z unikaniem specyficznych sytuacji społecznych ze względu na nadmierny lęk przed negatywną oceną, co jest trafnym opisem.
Zaburzenie osobowości unikającej (2) polega na wszechstronnym unikaniu sytuacji społecznych z powodu sztywnego wzorca unikania opartego na lęku przed odrzuceniem, co rzeczywiście jest problemem klinicznym. Dodatkowo wybiórcze cechy mogą wchodzić w skład zaburzeń osobowości mieszanych.
Zaburzenia depresyjne (3) mogą powodować unikanie sytuacji społecznych z powodu braku energii lub anhedonii, co jest trafnym wnioskiem.
Skrajny introwertyzm (4) to cecha osobowości, która sama w sobie nie jest patologiczna, chyba że prowadzi do cierpienia lub dysfunkcji.
Nieśmiałość (5), jak zaznaczono, nie jest zaburzeniem, lecz może stanowić problem psychologiczny, potencjalnie rozwijając się w coś poważniejszego.
Unikanie społeczne wynikające z wyboru światopoglądowego (6) samo w sobie nie jest patologią, chyba że towarzyszy mu cierpienie lub objawy kliniczne.
Punkty 1, 2 i 3 opisują stany psychiatryczne, a punkty 4, 5 i 6 mogą być normatywne, chyba że ich natężenie wskazuje na problem kliniczny. W kwestii zaburzeń osobowości mieszanych, zaburzenie unikające może rzeczywiście współistnieć z innymi cechami osobowościowymi, tworząc obraz bardziej złożony.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.