Witam, posiadam problem z biegunką, od dwóch lat podczas szkoły bądź sytuacji stresujących aktywuje

Dziękuję za podzielenie się swoją historią. Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Ciebie bardzo trudna i frustrująca. Doświadczanie tak uciążliwych objawów przez długi czas może być wyczerpujące zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie.
Po pierwsze, chciałbym docenić Twoje starania w poszukiwaniu pomocy. To, że uczęszczasz do psychologa i planujesz wizytę u psychoterapeuty, świadczy o Twojej determinacji w rozwiązaniu tego problemu.
Objawy, które opisujesz, mogą wskazywać na zespół jelita drażliwego (IBS) lub inny rodzaj zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, które często są powiązane ze stresem i lękiem. W takich przypadkach połączenie leczenia medycznego i psychoterapii może przynieść najlepsze efekty.
Oto kilka sugestii, które mogą Ci pomóc:

Kontynuuj planowane badania medyczne, aby wykluczyć organiczne przyczyny dolegliwości.
Rozważ konsultację z gastroenterologiem, który specjalizuje się w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego.
Rozpocznij psychoterapię, najlepiej u specjalisty mającego doświadczenie w pracy z zaburzeniami psychosomatycznymi lub lękowymi.
Naucz się technik relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie, progresywna relaksacja mięśni czy mindfulness. Mogą one pomóc w redukcji stresu i napięcia.
Rozważ prowadzenie dziennika, w którym będziesz notować swoje objawy, poziom stresu i emocje. Może to pomóc w identyfikacji wzorców i czynników wyzwalających.
Porozmawiaj z nauczycielami i dyrekcją szkoły o swoim problemie. Być może uda się wypracować rozwiązania, które ułatwią Ci uczestnictwo w zajęciach.
Pamiętaj, że problemy z jelitami często są powiązane z dietą. Konsultacja z dietetykiem może pomóc w identyfikacji produktów, które mogą nasilać objawy.

Ważne jest, abyś pamiętał, że Twój problem jest realny i że istnieją skuteczne metody leczenia. Wielu ludzi z podobnymi trudnościami udaje się znacząco poprawić jakość życia poprzez odpowiednie leczenie i terapię.
Nie trać nadziei. Z odpowiednim wsparciem i leczeniem możesz nauczyć się lepiej radzić sobie z tymi objawami i poprawić swoją sytuację. Pamiętaj, że zmiana może wymagać czasu i cierpliwości, ale jest możliwa. Wszystkiego dobrego.

Witaj, piszesz o swoich problemach z przewodem pokarmowym, które trwają 2 lata (czy to znaczy, że od początku liceum?). Wspomniałeś, że nasilają się w sytuacjach stresowych. To bardzo utrudnia życie i funkcjonowanie. Nie wspominasz jednak o tym, jak czujesz się w szkole, z nauczycielami, z rówieśnikami, czy lubisz swoją szkołę, czy nauka "idzie Ci" satysfakcjonująco. Jak się masz z poczuciem bezpieczeństwa i własnej wartości. To pytania nie na korespondencję, ale w sam raz na terapię. wydaje się, że to dla Ciebie może być dobry kierunek, pomoc w uświadomieniu sobie swoich emocji i sposobu funkcjonowania społecznego, aby poprawić relacje z ludźmi i poczucie bezpieczeństwa.
Pozdrawiam - Ewa W

Dzień dobry, z tego, co Pani/Pan opisuje, problem z biegunką, który pojawia się w stresujących sytuacjach, może być powiązany z tym, jak ciało reaguje na stres i emocje. W psychoterapii zorientowanej na ciało pracujemy z założeniem, że emocje, szczególnie te związane z napięciem czy lękiem, mają swoje bezpośrednie odbicie w reakcjach ciała. Często nasze ciało sygnalizuje, że coś jest nie w porządku, zanim nawet to zauważymy na poziomie świadomym.

W Pani/Pana przypadku biegunka, która pojawia się w odpowiedzi na stres, jest najprawdopodobniej reakcją układu autonomicznego – części układu nerwowego, która zarządza procesami zachodzącymi poza naszą świadomą kontrolą, jak np. trawienie, oddychanie czy bicie serca. W stresujących sytuacjach aktywowany jest tzw. układ współczulny, który przygotowuje organizm do walki lub ucieczki (tzw. reakcja "fight or flight"). Może to prowadzić do nadmiernej reakcji ze strony układu pokarmowego, jak biegunka, skurcze jelit czy bóle brzucha. Jest to naturalny mechanizm obronny organizmu, który jednak w długofalowej perspektywie może stawać się uciążliwy.

Warto więc popatrzeć na ciało jako na integralną część procesu psychoterapeutycznego, dlatego istotne jest zwrócenie uwagi na to, jak stres wpływa na organizm i jak można nauczyć się regulować te reakcje. Istnieje kilka technik, które mogą być pomocne:

1. Praca z oddechem: Oddech jest bezpośrednio powiązany z układem autonomicznym. Głębokie, kontrolowane oddychanie (np. tzw. oddech przeponowy) może aktywować układ przywspółczulny – odpowiedzialny za stan relaksu i regeneracji – i w ten sposób uspokoić ciało w sytuacjach stresowych. Regularna praktyka technik oddechowych może pomóc zmniejszyć reakcje ciała na stres, w tym biegunki.

2. Świadomość ciała: Rozwijanie świadomości ciała to nauka rozpoznawania subtelnych sygnałów, które ciało wysyła na wczesnym etapie stresu – zanim objawy staną się intensywne. Może to być napięcie mięśni, przyspieszone bicie serca lub zmiana oddechu. Wczesne zauważenie tych sygnałów daje szansę na podjęcie działań, które mogą zapobiec intensywnej reakcji, jak np. biegunka.

3. Praca nad regulacją emocji: Często napięcie, lęk czy frustracja manifestują się w ciele w postaci bólów brzucha, skurczów jelit lub innych dolegliwości fizycznych. Ważne jest nauczenie się rozpoznawania i nazywania emocji oraz znalezienie zdrowszych sposobów ich wyrażania i regulowania, zamiast nieświadomego "przetrzymywania" ich w ciele.

4. Techniki relaksacyjne: Metody takie jak progresywna relaksacja mięśni czy techniki mindfulness mogą być pomocne w zmniejszaniu napięcia w ciele. Progresywna relaksacja mięśni polega na stopniowym napinaniu i rozluźnianiu różnych partii ciała, co pomaga zmniejszyć napięcie i uspokoić system nerwowy. Mindfulness z kolei uczy bycia w chwili obecnej i obserwowania swojego ciała oraz myśli bez oceniania, co może pomóc w redukcji lęku i stresu.

Ważne jest także zrozumienie, że ciało i umysł są ze sobą ściśle powiązane. Stres emocjonalny wpływa na ciało, zwłaszcza na układ pokarmowy, co może prowadzić do objawów takich jak biegunka. Z drugiej strony, obawa przed wystąpieniem tych objawów może dodatkowo nasilać stres, co tworzy błędne koło – im bardziej boimy się objawów, tym bardziej nasz organizm na nie reaguje. Praca z terapeutą, który rozumie te mechanizmy, może pomóc przerwać to błędne koło i nauczyć się nowych, zdrowszych reakcji.

Warto też pamiętać, że ciało nie jest naszym wrogiem – jego reakcje, nawet te trudne, są próbą ochrony i przystosowania się do stresujących warunków. Poprzez naukę regulacji emocji i reakcji ciała można znacząco poprawić jakość życia i radzić sobie lepiej w stresujących sytuacjach.

Z pozdrowieniami, Adriana C.