Witam serdecznie. Czy unikanie "radosnych" emocji świadczy koniecznie o konotacjach w zaburzeniach d

Dzień dobry, trudno odpowiedzieć jednoznacznie na tak postawione pytanie. Czy bowiem osoba unika świadomie radosnych sytuacji, mogących wywołać pozytywne emocje, czy ich nie zauważa? O jakie konkretnie emocje chodzi - bardziej unika wesołości, czy euforii? Osoba w depresji klinicznej ma problem z przeżywaniem emocji. Nic jej nie cieszy, nie czuje emocji pozytywnych, nie ma siły na angażowanie się emocjonalne. W innej sytuacji jest osoba, która doświadczyła przykrości lub traumy i odczuwa smutek lub niechęć do angażowania się w radosne wydarzenia. Takie obniżenie nastroju występuje czasowo. Kolejnym przypadkiem jest osoba funkcjonująca na co dzień w sposób postrzegany przez innych jako wycofany, mało spontaniczny, ze skłonnościami do "ponuractwa" czy nietowarzyski. Ona sama może czuć się dobrze ze sobą. Zatem unikanie "radosnych" emocji może świadczyć o zaburzeniach, ale nie musi ;-)

Dzień dobry,

unikanie "radosnych" emocji może być jednym z objawów zaburzeń depresyjnych. W zaburzeniach depresyjnych, zwłaszcza w przypadku depresji klinicznej, osoba często doświadcza głębokiego smutku, apatii i utraty zainteresowań życiem. Może to prowadzić do unikania sytuacji, które normalnie dostarczają przyjemności i radości. Jednak nie zawsze unikanie "radosnych" emocji będzie świadczyło o zaburzeniu depresyjnym. Być może osoba doświadcza trudnej sytuacji w życiu osobistym lub zawodowym i to wpływa na to, że nie odczuwa w danym momencie życiowym tych emocji. Na pewno na podstawie jedynie tego objawu nie można stawiać diagnozy zaburzenia depresyjnego, ponieważ jest to za mało informacji. Konieczny jest szerszy wywiad, aby dokładnie zbadać pozostałe symptomy.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Szlasa-Więczaszek