Witam serdecznie Dziś zrobiłem coming out mojej mamie jako osoba niebinarna i prosiłem ją aby używa
3
odpowiedzi
Witam serdecznie
Dziś zrobiłem coming out mojej mamie jako osoba niebinarna i prosiłem ją aby używała mojego imienia, zamiast deadname oraz zaimków męskich. Ona na to odpowiedziała, że przejdzie mi, bo to tylko faza i że ona również tak miała, ciągle używając w stosunku do mnie zaimków żeńskich oraz deadname. Czułem się przez to bardzo niekomfortowo i dysforycznie, moja rodzicielka również wykazała się mocną hipokryzją, zwłaszcza, że wczoraj gdy rozmawiałem z nią o osobach transpłciowych i ona się mnie zapytała czy ja taką osobą jestem (odpowiedziałem że nie, bo się bałem), dodała do tego, że zaakceptuje wszystko co powiem.
Nie mam pojęcia to teraz zrobić, czuję się bardzo dysforycznie i źle
Dziś zrobiłem coming out mojej mamie jako osoba niebinarna i prosiłem ją aby używała mojego imienia, zamiast deadname oraz zaimków męskich. Ona na to odpowiedziała, że przejdzie mi, bo to tylko faza i że ona również tak miała, ciągle używając w stosunku do mnie zaimków żeńskich oraz deadname. Czułem się przez to bardzo niekomfortowo i dysforycznie, moja rodzicielka również wykazała się mocną hipokryzją, zwłaszcza, że wczoraj gdy rozmawiałem z nią o osobach transpłciowych i ona się mnie zapytała czy ja taką osobą jestem (odpowiedziałem że nie, bo się bałem), dodała do tego, że zaakceptuje wszystko co powiem.
Nie mam pojęcia to teraz zrobić, czuję się bardzo dysforycznie i źle
Dzień dobry,
proszę spróbować namówić mamę na wizytę u psychologa. Jeżeli jest Pan z Warszawy może to być jeden ze specjalistów, z którymi współpracuję lub ja sam. Argumentem dla rodzica może być fakt, że jeżeli to nie jest transpłciowość lub niebinarność, to właśnie kontakt ze specjalistą pozwoli to wyjaśnić i zweryfikować.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki
proszę spróbować namówić mamę na wizytę u psychologa. Jeżeli jest Pan z Warszawy może to być jeden ze specjalistów, z którymi współpracuję lub ja sam. Argumentem dla rodzica może być fakt, że jeżeli to nie jest transpłciowość lub niebinarność, to właśnie kontakt ze specjalistą pozwoli to wyjaśnić i zweryfikować.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry, polecam omówić ten temat podczas wizyty ze specjalistą. Pozdrawiam serdecznie
Dzień dobry,
Dziękuję, że podzieliłeś/aś się tym trudnym doświadczeniem. Coming out wymaga ogromnej odwagi, szczególnie w sytuacjach, gdzie reakcja bliskich jest niepewna. To, że poczułeś/aś się dysforycznie i źle, jest w pełni zrozumiałe – usłyszenie od kogoś bliskiego, że to „tylko faza”, może być bardzo bolesne i deprecjonujące.
Co teraz możesz zrobić?
1. Daj sobie czas na przetworzenie emocji
Twoje uczucia są ważne – smutek, złość czy dyskomfort są naturalną reakcją na brak akceptacji. Spróbuj dać sobie przestrzeń na przeżycie tych emocji. Może pomóc rozmowa z kimś wspierającym, jak przyjaciel, terapeuta lub grupa osób, które dzielą podobne doświadczenia.
2. Zrozumienie perspektywy mamy
Twoja mama może potrzebować czasu, by zrozumieć Twoją tożsamość. Często takie reakcje wynikają z niewiedzy, szoku lub własnych trudności emocjonalnych, a nie ze złej woli. Jej komentarz o „fazie” może być mechanizmem obronnym – próbą zbagatelizowania czegoś, co jest dla niej nowe i niezrozumiałe.
3. Przypomnienie jej wcześniejszej deklaracji akceptacji
Jeśli poczujesz, że jesteś gotowy/a, możesz wrócić do rozmowy, np. powiedzieć:
„Mamo, wczoraj powiedziałaś, że zaakceptujesz wszystko, co powiem. Dziś, gdy podzieliłem/am się czymś ważnym, nie poczułem/am tej akceptacji. To było dla mnie trudne. Chciałbym/chciałabym, żebyś spróbowała mnie zrozumieć”.
4. Wyznaczenie granic
Jeśli mama nadal używa deadname i zaimków, które Cię ranią, możesz jasno powiedzieć, że to Cię boli i powoduje dyskomfort. Możesz np. powiedzieć:
„Mamo, kiedy używasz [deadname] i żeńskich zaimków, czuję się bardzo źle i dysforycznie. Proszę, spróbuj używać mojego imienia i zaimków – to dla mnie bardzo ważne”.
5. Znalezienie wsparcia
Nie musisz mierzyć się z tym samodzielnie. Są organizacje i społeczności wspierające osoby niebinarne i ich rodziny, które mogą pomóc zarówno Tobie, jak i Twojej mamie w zrozumieniu i zaakceptowaniu tej sytuacji. W Polsce np. Fundacja Trans-Fuzja oferuje pomoc psychologiczną i edukację.
6. Dbaj o siebie
Twoje samopoczucie jest najważniejsze. Jeśli sytuacja w domu Cię przytłacza, szukaj miejsc i ludzi, gdzie czujesz się akceptowany/a w pełni. Twoja tożsamość jest ważna i zasługujesz na szacunek oraz zrozumienie.
Pamiętaj, że każdy proces akceptacji, zarówno Twój, jak i mamy, może zająć czas. W tym momencie Twoje emocje są priorytetem, a budowanie przestrzeni, gdzie możesz być sobą, jest kluczowe.
Jestem z Tobą myślami – nie jesteś w tym sam/a.
Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję, że podzieliłeś/aś się tym trudnym doświadczeniem. Coming out wymaga ogromnej odwagi, szczególnie w sytuacjach, gdzie reakcja bliskich jest niepewna. To, że poczułeś/aś się dysforycznie i źle, jest w pełni zrozumiałe – usłyszenie od kogoś bliskiego, że to „tylko faza”, może być bardzo bolesne i deprecjonujące.
Co teraz możesz zrobić?
1. Daj sobie czas na przetworzenie emocji
Twoje uczucia są ważne – smutek, złość czy dyskomfort są naturalną reakcją na brak akceptacji. Spróbuj dać sobie przestrzeń na przeżycie tych emocji. Może pomóc rozmowa z kimś wspierającym, jak przyjaciel, terapeuta lub grupa osób, które dzielą podobne doświadczenia.
2. Zrozumienie perspektywy mamy
Twoja mama może potrzebować czasu, by zrozumieć Twoją tożsamość. Często takie reakcje wynikają z niewiedzy, szoku lub własnych trudności emocjonalnych, a nie ze złej woli. Jej komentarz o „fazie” może być mechanizmem obronnym – próbą zbagatelizowania czegoś, co jest dla niej nowe i niezrozumiałe.
3. Przypomnienie jej wcześniejszej deklaracji akceptacji
Jeśli poczujesz, że jesteś gotowy/a, możesz wrócić do rozmowy, np. powiedzieć:
„Mamo, wczoraj powiedziałaś, że zaakceptujesz wszystko, co powiem. Dziś, gdy podzieliłem/am się czymś ważnym, nie poczułem/am tej akceptacji. To było dla mnie trudne. Chciałbym/chciałabym, żebyś spróbowała mnie zrozumieć”.
4. Wyznaczenie granic
Jeśli mama nadal używa deadname i zaimków, które Cię ranią, możesz jasno powiedzieć, że to Cię boli i powoduje dyskomfort. Możesz np. powiedzieć:
„Mamo, kiedy używasz [deadname] i żeńskich zaimków, czuję się bardzo źle i dysforycznie. Proszę, spróbuj używać mojego imienia i zaimków – to dla mnie bardzo ważne”.
5. Znalezienie wsparcia
Nie musisz mierzyć się z tym samodzielnie. Są organizacje i społeczności wspierające osoby niebinarne i ich rodziny, które mogą pomóc zarówno Tobie, jak i Twojej mamie w zrozumieniu i zaakceptowaniu tej sytuacji. W Polsce np. Fundacja Trans-Fuzja oferuje pomoc psychologiczną i edukację.
6. Dbaj o siebie
Twoje samopoczucie jest najważniejsze. Jeśli sytuacja w domu Cię przytłacza, szukaj miejsc i ludzi, gdzie czujesz się akceptowany/a w pełni. Twoja tożsamość jest ważna i zasługujesz na szacunek oraz zrozumienie.
Pamiętaj, że każdy proces akceptacji, zarówno Twój, jak i mamy, może zająć czas. W tym momencie Twoje emocje są priorytetem, a budowanie przestrzeni, gdzie możesz być sobą, jest kluczowe.
Jestem z Tobą myślami – nie jesteś w tym sam/a.
Pozdrawiam serdecznie!
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.