Witam serdecznie, Ile procent genów i temperamentu ma udział w tworzeniu się światopoglądu (m. in
3
odpowiedzi
Witam serdecznie,
Ile procent genów i temperamentu ma udział w tworzeniu się światopoglądu (m. in. pesymistycznego u "chorej" lub "zdrowej" psychicznie osoby;
zdaje się, że inne czynniki różnicują zdrowie od schorzeń)?
Ile procent genów i temperamentu ma udział w tworzeniu się światopoglądu (m. in. pesymistycznego u "chorej" lub "zdrowej" psychicznie osoby;
zdaje się, że inne czynniki różnicują zdrowie od schorzeń)?
Witam, geny odpowiadają m.in za temperament czyli szybkość i silność naszego układu nerwowego. Te parametry mogą wpływać na różne obszary naszego funkcjonowania. Oprócz temperamentu ogromny wpływ ma środowisko w którym dorastamy. Osoby które nas wychowują modelują pewne zachowania i poglądy które my powielamy nieświadomie w pierwszych latach naszego życia a później zaczynamy poszukiwania swojej tożsamości czyli jacy chcemy być i budujemy swój światopogląd. Ogólna zasada najczęściej przyjmowana to 50/50 genów i środowiska.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, geny czy środowisko - to odwieczny dylemat psychologii. Najnowsze badania naukowe wykazują, że zarówno geny jak i środowisko mają wpływ na kształtowanie się naszego indywidualnego „ja”. Dziedziczenie genów może wpływać na występowanie pewnych skłonności do zachowań. Biologiczne podstawy naszych zachowań są również uwarunkowane działaniem układu nerwowego czy układu hormonalnego – oś HPA podwzgórzowo – przysadkowo – nadnerczowa. Nie sposób jednak oddzielić czynników biologicznych od działania środowiska, w którym człowiek jako „istota społeczna” jest zanurzony. Środowisko rodzinne i społeczne odgrywa ogromna rolę w kształtowaniu się indywidualności, choć w różnym stopniu, na różnych etapach rozwoju człowieka – potwierdzają to badania psychologów rozwojowych (Trempała, 2019). Wzorce wychowawcze, zaopiekowanie, wsparcie, relacje z rodzicami i rodzeństwem a także doświadczenia życiowe kształtują podstawy osobowości w dzieciństwie. W miarę dorastania coraz większy wpływ ma otoczenie rówieśnicze, szkolne i zawodowe. Coraz więcej mówi się znaczeniu wsparcia społecznego w tym procesie. Na skutek doświadczeń życiowych budujemy (lub nie) poczucie własnej wartości, poziom samooceny, rezyliencji.
Światopogląd człowieka, w tym skłonność do pesymizmu lub optymizmu, jest wynikiem skomplikowanej interakcji wielu czynników, zarówno genetycznych jak i środowiskowych. Wpływ genów na temperament
i światopogląd jest znaczący, ale nie jest absolutny, ponieważ środowisko, doświadczenia życiowe oraz czynniki kulturowe również odgrywają kluczową rolę.
Konkretne geny mogą jednak wpływać na neuroprzekaźniki w mózgu, co z kolei wpływa na nastrój i zachowanie. Badania nad bliźniętami sugerują, że genetyka może wyjaśniać około 30-50% różnic w cechach osobowości takich jak temperament, który jest częściowo dziedziczony. Dotyczy on takich cech jak np. poziom aktywności czy zdolność do adaptacji.
Wysoki poziom neurotyzmu, który jest z kolei cechą temperamentu, zwiększa skłonność do pesymizmu i negatywnych myśli .
i światopogląd jest znaczący, ale nie jest absolutny, ponieważ środowisko, doświadczenia życiowe oraz czynniki kulturowe również odgrywają kluczową rolę.
Konkretne geny mogą jednak wpływać na neuroprzekaźniki w mózgu, co z kolei wpływa na nastrój i zachowanie. Badania nad bliźniętami sugerują, że genetyka może wyjaśniać około 30-50% różnic w cechach osobowości takich jak temperament, który jest częściowo dziedziczony. Dotyczy on takich cech jak np. poziom aktywności czy zdolność do adaptacji.
Wysoki poziom neurotyzmu, który jest z kolei cechą temperamentu, zwiększa skłonność do pesymizmu i negatywnych myśli .
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.