Witam serdecznie, jestem mamą trzyletniego synka i razem z mężem chcielibyśmy postarać się o kolejne

Witam Panią serdecznie!
Odpowiem teraz może jak mama, nie jak psycholog (chociaż po części też ;)). Proszę najpierw udać się do zaufanej położnej. Te kobiety na pewno mają wielką wiedzę i doświadczenie w sytuacjach podobnych do tej, jaką Pani przechodziła. Proszę zaczerpnąć właśnie takiej wiedzy. To na początek. Jeżeli przechodziła Pani cesarskie cięcie, przy następnym porodzie nie musi Pani wyrażać zgody na poród naturalny, jeśli się Pani go obawia - cesarskie cięcie jest w takim przypadku "w pierwszej kolejności". Jeśli nadal będzie Pani czuła obawy to zachęcam, aby udała się Pani do psychologa w celu omówienia swoich wątpliwości. Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Milena Wyszyńska

Szanowana Pani
Myślę, że warto popytać wśród znajomych o zaufanych psychologów. Proponuję zadzwonić i zapytać czy zajmują się podobną tematyką i umówić się na spotkanie, aby wspólnie zbudować poczucie bezpieczeństwa i znaleźć strategie radzenia sobie z towarzyszącymi Pani obawami.
Pozdrawiam serdecznie
Anna Arciuch

Dzień dobry.Niepokój o zdrowie dziecka i szczęśliwy poród towarzyszą chyba wszystkim mamom.Zawsze warto sobie odpowiedzieć, co ze swej strony mogę zrobić by ten strach zmniejszyć.Czyli jak zadbać ,by moje dziecko szczęśliwie przyszło na świat(i to Pani na pewno przy pierwszej ciąży robiła : opieka lekarza, badania,dbałość o zdrowie fizyczne i psychiczne w tym także swoje nastawienie do przebiegu ciąży i porodu). Ewentualne rozwiązania w sytuacji komplikacji można też omówić ze swoim lekarzem prowadzącym. Nie wszystko oczywiście da się przewidzieć i zaplanować ,ale także traumatyczne doświadczenia nie muszą się powtórzyć.Może Pani też porozmawiać bezpośrednio z psychologiem ,który we właściwy sposób pomoże Pani zmniejszyć napięcie i obawy związane z planowaną ciążą.Pozdrawiam ciepło.Izabela Kuminiak

Szanowna Pani-nie ma innej drogi, jak przepracowanie tego lęku z psychologiem.

Witam Panią.
Rzeczywiście znajduje się Pani w trudnej sytuacji. Strach potrafi nas sparaliżować i zablokować wszelkie nasze działania. Na szczęście da się go przezwyciężyć, a chęć posiadania dziecka to na pewno bardzo silne pragnienie i motywacja. Jeśli chodzi o pomoc, to na pewno jest ona wskazana. Wsparcie jest bardzo ważne jak i zmiana nastawienia do problemu. Zapraszam do swojego gabinetu.

Witam serdecznie,
wnioskuję, że bardzo zależy Pani na byciu mamą po raz drugi, skoro pomimo tak trudnych wspomnieć z pierwszego porodu planuje Pani kolejną ciążę.
Żadne porównanie nie będzie w pełni trafne, ale to trochę tak, jakby bardzo pragnęła Pani egzotycznej podróży pomimo, że boi się Pani latać samolotem. Albo chce Pani wrócić za kółko po wypadku. Zmierzam do tego aby podkreślić, jak ważne jest to czego Pani pragnie i by zachęcić Panią do pokonania strachu.
Przydać się tu może pomoc terapeuty (w celu przepracowania doświadczeń, które ten strach wywołują). Zachęcam Panią także by znalazła Pani dla siebie wspierającą doul'ę, która znając Pani pragnienia i lęki będzie dla Pani podporą przed, w trakcie i po porodzie.
W razie gdybym mogła być dla Pani w czymś pomocna- proszę o kontakt.
Serdecznie pozdrawiam

Dzień dobry ,

Czasem w wyniku traumatycznego przebiegu porodu pojawia się strach dotyczący kolejnego porodu. Zabyt mało jest informacji aby podać dokładną przyczynę Pani lęku , natomiast często w takim przypadku rozpoznaje się tokofobię wtórną - silny lęk przed porodem który był traumatycznym przeżyciem.
Zespół ten może wystąpić po normalnym porodzie, poronieniu lub narodzinach martwego dziecka.
Zalecałabym wizytę u specjalisty , psychiatry bądź psychologa.
Zachęcam również do kontaktu z położną która odpowie na wszelkie dręczące pytania, wyjaśni obawy.
Zapewniając Pani szacunek oraz bezpieczeństwo.

Pozdrawiam
Dagmara Maćkiewicz

Cieszę się niezmiernie, że sytuacja, którą Pani opisała zakończyła się urodzeniem zdrowego synka. Domyślam się jednak, że musiało to być dla Pani bardzo trudne doświadczenie i nie dziwi fakt Pani obecnego lęku przed porodem. Myślę, że warto byłoby skorzystać z pomocy psychologicznej, aby porozmawiać w atmosferze spokoju i życzliwości o tym, co Pani przeżywała i przeżywa obecnie. Psycholog po wysłuchaniu Pani zaproponuje możliwe drogi pracy nad lękiem przed porodem. Życzę powodzenia

Dzień dobry,
Z tego, co Pani pisze, rozumiem, że poród był dla Pani doświadczeniem, które z momentu mającego być dopełnieniem spokojnej i bezproblemowej ciąży stało się wspomnieniem bardzo długo trwającego procesu, pełnego nie tylko bólu, ale przede wszystkim lęku o zdrowie i życie dziecka. To cudownie, że wszystko dobrze się skończyło, ale jak rozumiem tamto wspomnienie, a zwłaszcza związany z nim ogromny lęk, wciąż jest w Pani bardzo żywe. Sprawia, że trudno się zdecydować na kolejną ciążę i kolejny poród.
Czasami, po szczególnie trudnych doświadczeniach, dodatkowo takich które są dla nas zaskoczeniem (a tak było w przypadku Pani i porodu w formie cc), tak właśnie może się zdarzyć. Boimy się powtórki, chcemy jej za wszelką cenę uniknąć. Jednocześnie, chcąc być mamą po raz kolejny, nie sposób porodu pominąć. Nie sposób też wyeliminować wszystkich możliwych ryzyk z nim związanych. Wierzę, że to naprawdę trudny dylemat.
By mogła sobie Pani z dręczącymi Panią obawami, proponuję podjęcie terapii u psychologa lub psychoterapeuty i pracę nad radzeniem sobie z lękiem. Psychoterapeuta pomoże poradzić sobie z dręczącymi myślami i trudnymi emocjami. Zaproponuje sposoby pracy z nimi - prawdopodobnie nie tylko w trakcie spotkań z nim, ale być może także pomiędzy sesjami. Szczerze polecam i trzymam kciuki.
Pozdrawiam ciepło,
Ewa Kaczorkiewicz

Dzień dobry, to bardzo trudne doświadczenie, z którym musiała się Pani zmierzyć. Wydarzenie, które miało być miłym i budującym doświadczeniem zaskoczyło Panią i było źródłem cierpienia i lęku. Dlatego, to zrozumiałe, że wywarło ono na Pani ogromne wrażenie i do dzisiaj wspomnienia są żywe i budzą w Pani lęk. Myślę, że warto by było, gdyby poszukała Pani pomocy u psychoterapeuty poznawczo-behawioralnego.
Metody terapii poznawczo-behawioralnej mają wysoką skuteczność w terapii osób, które cierpią w wyniku doświadczenia traumatycznego (tj.: takiego w którym zginął ktoś bliski lub życie osoby bliskiej było zagrożone). Terapeuta po postawieniu diagnozy mógłby Pani zaoferować odpowiednią pomoc.

Pozdrawiam
Magdalena Tylko

Witam, ponieważ wciąż bardzo żywe jest w Tobie wspomnienie poprzedniego porodu (zresztą bardzo trudne, wręcz traumatyczne wspomnienie) polecałabym udać się do terapeuty EMDR. Terapia ta pomogłaby wytworzyć dystans między Tobą a bolesnym doświadczeniem. Oczywistym jest, że żaden z nas nie jest w stanie wymazać z twojej głowy tego wspomnienia, możemy jednak spróbować pozbawić go tak silnych, negatywnych emocji, które ważą na Twoim obecnym życiu i podejmowanych decyzjach. Pozdrawiam serdecznie, wszystkiego dobrego :)

Dzień dobry Pani,
Dobrze, że zdecydowała się Pani podzielić swym lękiem. Z jednej strony pisze Pani, że ciąża była cudownym okresem Pani życia i radosnym oczekiwaniem na upragnione dziecko,z drugiej zaś trudne okoliczności okołoporodowe wiązały się z doświadczeniem silnego lęku- można powiedzieć, że doznała Pani traumy- w Pani przeżyciu był lęk o zdrowie i życie dziecka. Kolejny element, to towarzysząca bezradność- była Pani całkowicie zdana na opiekę specjalistów. Poza tym z tego co Pani pisze, obawa o pozytywne rozwiązanie pojawiła się nagle i niespodziewanie w trakcie akcji porodowej (cała ciąża przebiegała prawidłowo), więc tym bardziej może to być szokiem dla kobiety.
Myślę, że powinna Pani przed zdecydowaniem się na drugie dziecko skorzystać z pomocy psychoterapeuty. W zaciszu gabinetu będzie Pani mogła nieco oswoić lęk i uporać się z wcześniejszym doświadczeniem. W obecnej chwili Pani reaguje lękiem nie na realną sytuację, a na swoje wyobrażenie, że sytuacja się powtórzy. Przecież nie każdy poród jest taki sam, a być może uda się Pani do niego lepiej przygotować- np. być pod opieką psychologa, wybrać poród rodzinny, by ktoś mógł Pani towarzyszyć i reagować, kiedy zajdzie potrzeba. Pierwsze doświadczenie jest zwykle najtrudniejsze.
Zachęcam do skorzystania z pomocy. Lęk można "oswoić".
Pozdrawiam ciepło Paulina D.

Dzień dobry, to czym może się Pani zająć, żeby opanować swój strach, to zastanowienie się na które elementy Pani może wpływać, by zminimalizować ryzyko niebezpieczeństwa - może to być obecność lekarza, któremu Pani ufa, współpraca z położną / położnikiem, ustalenie wcześniej z nimi, ze na bieżąco będą Panią informować jak się ma Pani dziecko. Zajmowanie się elementami, na które Pani ani nikt inny nie ma wpływu, zamyka Panią w błędnym kole strachu. Proszę porozmawiać o swoim problemie z lekarzem położnikiem, któremu Pani ufa lub z psychologiem. Pozdrawiam serdecznie. Katarzyna Zalewska