Witam serdecznie, w jakim sensie uczucia u osoby chorej osoby są subiektywne, a w jakim sensie obiek

Dzień dobry. Uczucia subiektywne to te, które zauważa u siebie osoba chora. Obiektywne natomiast to te, które widzi u niej ktoś inny (psychiatra, terapeuta, domownik itd.). Np. osoba chora czuje się radosna, a obserwator dostrzega rozdrażnienie.
Ważne, aby dawać pierwszeństwo uczuciom subiektywnym nad obiektywnie obserwowanymi. To pacjent wie najlepiej co czuje, obserwator może jedyne się domyślać. Z drugiej strony zdarza się, że pacjent nie umie nazwać swoich uczuć. W takiej sytuacji specjalista może poprzez psychoedukację pomóc zdefiniować emocje pacjenta i dalej z nimi pracować (jeśli zachodzi taka potrzeba).
Mam nadzieję, że o to chodziło w pytaniu ;-)
Pozdrawiam, Marzena Pietrusińska

Uczucia u osoby chorej, podobnie jak u każdej innej osoby, są subiektywne w sensie, że są indywidualnymi i osobistymi doświadczeniami emocjonalnymi danej jednostki. Subiektywność odnosi się do tego, że to, co dana osoba czuje, jest związane z jej własnymi doświadczeniami, przekonaniami, wartościami i perspektywą życiową. To, co dla jednej osoby jest źródłem radości, dla innej może być smutkiem, co podkreśla subiektywny charakter uczuć.

Z drugiej strony, uczucia mogą mieć pewne aspekty obiektywne, szczególnie w kontekście obserwowalnych reakcji fizycznych, behawioralnych i społecznych. Na przykład, jeśli osoba jest smutna, może wykazywać pewne zmiany w mimice twarzy, postawie ciała czy tonie głosu, co stanowi obiektywne oznaki smutku. Jednak nawet te obiektywne aspekty są interpretowane w kontekście subiektywnego doświadczenia danej osoby.

Podsumowując, uczucia są subiektywne, ponieważ są związane z jednostkowymi doświadczeniami i perspektywami, ale mogą również mieć pewne aspekty obiektywne, które można zaobserwować czy zmierzyć. Istotne jest uwzględnienie zarówno subiektywnych, jak i obiektywnych aspektów uczuć w procesie zrozumienia i wsparcia dla osoby przeżywającej trudności emocjonalne.