Witam, w tym roku wysłałam dziecko do przedszkola. Od pierwszego dnia płacze, mówi że nie chcę chodz
3
odpowiedzi
w tym wysłałam dziecko do przedszkola. Od pierwszego dnia płacze, mówi że nie chcę chodzić do przedszkola, ma 4 lata. Rano jak wstaje od razu płacze mówi nie bierz mnie na siłę do przedszkola, nie chcę rozmawiać o przedszkolu bo mówi że później mu się ono śni. Ostatnio w nocy zdarza się że budzi się i rzuca na łóżku jak opętany. Nie można go wtedy uspokoic. Z mężem jesteśmy po rozwodzie więc też przeżył to na swój sposób ale nasze rozstanie było ok 2 lat temu. Więc brak ojca też robi swoje. Potrzebuje porady czy powinnam go na siłę ubierać czy nie. Do tej pory starałam się tlumaczyc. Jak nie działało mówiłam to mama jedzie sama i zaraz z płaczem się ubierał i z trudem jechal. Teraz mówi że on może zostać sam. Jak mówię że nie będzie miał kto mu dać ani pić ani jeść mówi ,,dobrze, okej,, schowany pod kołdrę z wystającą tylko glowa. Chce zostawać z kimkolwiek oby nie iść do przedszkola. Czuję że robię coś wbrew niemu i sobie i że naruszam jego granice. Oczywiscie wszystkie babcie ciocie będą mówić nie ustępuj, przyzwyczai się ale ja widzę że to dla niego bardzo ciężki temat. Czasem mówi że dzieci są za głośno i to mu przeszkadza. Fakt do tej pory spędzał czas prawie wyłącznie ze mna, nie ma rodzeństwa. Z nikim z mojej rodziny nie za bardzo chcial zostawać do tej pory teraz wymienia każdego że może z nim zostać tylko nie do przedszkola. Proszę o pomoc. Czy powinnam go puścić do przedszkola dopiero za rok skoro to dla niego taka trauma ?
Możliwe, że dla Pani Dziecka intensywna stymulacja nowymi bodźcami, jakie spotyka w przedszkolu (np. hałas, dużo nieznanych mu osób) jest nadmierna. Dziecko próbuje unikać stymulacji niedostosowanej do jego potrzeb. Nie wiemy jednak, czy, jeśli Pani odroczy przedszkole, to za rok dziecko nie zareaguje podobnie. Jeśli ma Pani taką możliwość, aby skontaktować się z psychologiem w przedszkolu, to może Pani zasygnalizować, co się dzieje i poprosić o obserwację dziecka. Możliwe, że wprowadzenie drobnych zmian, prowadzących do ograniczenia nadmiaru bodźców, przyniesie poprawę w adaptacji Pani dziecka do przedszkola.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam
To trudne co Pani przeżywa w tym momencie. Wszystko ma znaczenie co Pani pisze ( tj. był tylko z Panią ) i tym bardziej nie jest mu łatwo oderwać się od takiego schematu gdzie jest z Panią bezpieczny. Proponuję na początek pomóc synkowi ponazywać jego uczucia i potrzeby. Zanim się Pani zdecyduje na jakikolwiek krok w kierunku myśli czy za rok proponuję poszukać strategii z jakimś specjalistą na oswojenie synka z przedszkolem. Wiek 4 lat to bardzo dobry wiek na przedszkole, rówieśników, umiejętności społeczne. Przedszkole jest dla niego dobre ale trzeba mu pomóc w przeżyciu zmian i jego uczuć.
To trudne co Pani przeżywa w tym momencie. Wszystko ma znaczenie co Pani pisze ( tj. był tylko z Panią ) i tym bardziej nie jest mu łatwo oderwać się od takiego schematu gdzie jest z Panią bezpieczny. Proponuję na początek pomóc synkowi ponazywać jego uczucia i potrzeby. Zanim się Pani zdecyduje na jakikolwiek krok w kierunku myśli czy za rok proponuję poszukać strategii z jakimś specjalistą na oswojenie synka z przedszkolem. Wiek 4 lat to bardzo dobry wiek na przedszkole, rówieśników, umiejętności społeczne. Przedszkole jest dla niego dobre ale trzeba mu pomóc w przeżyciu zmian i jego uczuć.
Z tego co Pani pisze dla synka chodzenie do przedszkola jest wręcz traumatyczne. Jeżeli 4-letnie dziecko mówi, że woli zostać samo w domu to jest to nie do pomyślenia jak jest mu źle w przedszkolu. Zmuszanie go w ten sposób może bardzo niekorzystnie odbić się na jego psychice. Często wysoko wrażliwe dzieci (nadwrażliwość na hałas jest jednym z symptomów) mogą mieć ogromny problem z zaklimatyzowaniem się w przedszkolu. Warto zapytać co jest takiego w tym przedszkolu, że tak bardzo nie chce chodzić. Być może są jeszcze czynniki, zazwyczaj jest ich co najmniej kilka (dziecko nie zawsze jest ich świadome). Czasami zmiana na inne, mniejsze przedszkole jest dobrym rozwiązaniem. Nie zgadzam się też z tym, że za rok na pewno będzie tak samo, gdyż dziecko stale się rozwija, a jego umysł dojrzewa. Zwłaszcza, że ten rok można wykorzystać efektywnie na adaptację na wiele innych sposobów (kontakt z rówieśnikami, integracja sensomotoryczna itp.). Moją odpowiedź opieram na wiedzy psychologicznej oraz doświadczeniu z trójką własnych dzieci, w tym jednego wysoce wrażliwego (polecam też książkę "Wysoko wrażliwe dziecko"). W razie czego służę konsultacją, także w formie online lub telefonicznej.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.