Witam. Z Chłopakiem jestem prawie 3 lata, zaczęliśmy mieszkać razem z Moimi rodzicami. Wiadomo, że r

Proszę się zastanowić czy warto walczyć o ten związek.
Pozdrawiam

Proszę pomyśleć o skorzystaniu z terapii par. Taka pomoc na pewno pomoże Wam przetrwać ten trudny okres w jakim się znaleźliście. Pozdrawiam

Dzień dobry,

podstawową kwestią podczas kryzysów w związku jest otwarta komunikacja pomiędzy partnerami. Jeśli odczuwa Pani że macie Państwo z tym problem może warto zgłosić się na terapię par — wyposaży Państwa ona w narzędzia które taką komunikację ułatwią.

Warto pamiętać że problemy komunikacyjne nie muszą brać się ze złej woli drugiej osoby — czasem kryją się z tym trudne emocje które uniemożliwiają rozmowę. Natomiast dobrze jest zdać sobie z tego sprawę, wziąć za to odpowiedzialność i udać się do specjalisty.


Życzę Państwu powodzenia na tej drodze. :)

Droga Pani, przechodzicie przez trudny kryzys w Waszym związku, a sytuacja stała się jeszcze bardziej skomplikowana po zmianie pracy partnera. Jestem świadomy, że obecne okoliczności związane z opieką nad rodzicami i szukaniem nowego mieszkania wymagają od Pani dużo uwagi i zaangażowania. Ważne jest, abyście oboje znaleźli czas na szczere rozmowy i wyrażenie swoich emocji. Skoncentrujcie się na otwartej i szczerej rozmowie, w której będziecie mogli dzielić się swoimi obawami, potrzebami i oczekiwaniami. Wspomniała Pani o zachowaniach agresywnych partnera w czasie kłótni lub pod wpływem alkoholu. To jest sygnał, który wymaga szczególnej uwagi. Ważne jest, aby Pani czuła się bezpieczna i szanowana. Ważne jest również, aby Pani zadbała o swoje dobre samopoczucie i wsparcie emocjonalne. Może warto poszukać wsparcia u bliskich przyjaciół, członków rodziny. Proszę pamiętać, że każdy związek ma swoje wyzwania, ale ważne jest, abyście wspólnie pracowali nad tym, aby pokonać trudności i znaleźć rozwiązania, które będą satysfakcjonujące dla obojga. Jeśli nie możecie znaleźć wspólnego języka, może warto rozważyć terapię par, która może pomóc w porozumieniu się i odbudowaniu zaufania. Życzę Pani dużo siły i życzliwości w tej trudnej sytuacji.

Dzień dobry, witam serdecznie. Z tego, co Pani mówi wynika, że równolegle wspólnie z partnerem przechodzicie przez trudne, życiowe momenty. To w zupełności zasadne, że znajdując się w sytuacji konieczności zaopiekowania się rodzicami czuje Pani dużą odpowiedzialność i chciałaby Pani mieć w drugiej osobie wsparcie. Jednocześnie opisała Pani zachowania agresywne ze strony partnera, które mogą podważać Pani poczucie bezpieczeństwa. Ogromnie zachęcam do skorzystania ze wsparcia psychologicznego i zaopiekowania się Pani emocjami. Proszę szczerze komunikować o swoich potrzebach - jasna i konsekwentna komunikacja zarówno z Pani strony, jak i ze strony partnera powinny wesprzeć każdą ze stron. Być może dobrym pomysłem byłoby wówczas skorzystanie z terapii dla par. Niemniej w pierwszej kolejności - proszę zadbać o siebie. Zapraszam na konsultacje, Ewa Wojtowicz Psycholog, trener

Dzień dobry,
z tego co Pani opisuje jest Pani w trudnej sytuacji życiowej i nie do końca może Pani liczyć na partnera, który dodatkowo stosuje wobec Pani przemoc psychiczną. Warto się zastanowić nad Pani potrzebami w tym momencie. Wspomina Pani że pomaga Pani rodzicom, przejmuje się partnerem a gdzie w tym wszystkim jest Pani? czy nie wzięła Pani na siebie za dużo? czy nie wchodzi Pani w rolę "superbohatera" który za wszelką cenę chce wszystkim pomóc, a zapomina o sobie?
Proszę pamiętać że związek powinien być zarówno na dobre i jak na złe momenty w życiu.. to te trudne momenty które są nieuniknione budują nas jak i również są sprawdzianem dla naszych relacji.
Pozdrawiam!

Rozumiem, jak trudna i bolesna może być dla Ciebie obecna sytuacja. Kiedy w związku pojawiają się kryzysy, szczególnie w chwilach, gdy najbardziej potrzebujemy wsparcia, może to wzbudzać ogromne poczucie rozczarowania, samotności i zagubienia.

To, co opisujesz, sugeruje, że Wasza relacja znalazła się w punkcie, w którym brakuje wzajemnego zrozumienia i wsparcia. Wygląda na to, że oboje odczuwacie frustrację i żal, ale inaczej wyrażacie swoje emocje. Twój chłopak, zamiast być oparciem, oddalił się, co mogło wynikać z jego własnych trudności, jak choćby zmiana pracy, kredyt czy presja odpowiedzialności. To jednak nie usprawiedliwia tego, że w trudnych momentach Cię zostawił.

Warto teraz zastanowić się, czego naprawdę potrzebujesz i jakie są Twoje granice. Partner, który w trudnych sytuacjach odsuwa się, a w chwilach złości Cię rani, może wymagać pracy nad sobą, ale nie możesz brać na siebie całego ciężaru tej relacji. To, że mu pomagasz i dbasz o wspólne sprawy, nie oznacza, że powinnaś znosić brak wsparcia czy wybuchy emocji skierowane przeciwko Tobie.

Zachęcam Cię, by porozmawiać z kimś, kto pomoże Ci spojrzeć na tę sytuację z dystansu i wspólnie znaleźć rozwiązania. Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia, jestem tutaj, aby pomóc Ci przeanalizować, co możesz zrobić, by lepiej zadbać o siebie w tej relacji. Razem możemy przyjrzeć się temu, co dzieje się w Waszym związku, i zastanowić się, jakie kroki mogą być dla Ciebie najlepsze.

Jeśli zdecydujesz się na kontakt, wspólnie znajdziemy sposób, byś odzyskała poczucie równowagi i zrozumienia w tej sytuacji. Pamiętaj, że nie musisz mierzyć się z tym wszystkim sama.

W Twojej sytuacji, gdzie przechodzisz przez kryzys w związku i doświadczasz znaczących trudności w komunikacji i relacjach z partnerem, konsultacje (w parach lub indywidualne) z psychologiem mogą być bardzo pomocne.