Witam zdałam sobie sprawę że nie pamiętam nic z narodzin mojej młodszej siostry nic od 5 roku życia

To moze byc ciekawe poeksplorowac troche te "amnezje dziecieca", kt moze miec wybiorczy charakter. Czesto, np. podczas terapi wgladowej (np. w podejsciu psychodynamicznym) Klienci przypominaja sobie tzw. wspomnienia pokrywcze. Zdarza sie, ze dopiero po uswiadomieniu sobie pewnych mechanizmow funkcjonowania lub dopiero po usymbolizowaniu niektorych z wydarzen. Wtedy okazuje sie, ze nawet "niezle" pamietalismy konkretne zdarzenia, ale np. je wyparlismy (jesli bylyby w jakis sposob - czesto w fantazji - nieprzyjemne dla nas) lub je nawet zdysocjowalismy (jesli one aktywowalyby w nieswiadomosci nasze intensywne wczesnodzieciece sytuacje lekowe, np. lek przed sadyzmem obiektu/wlasnym, etc.). Jesli jednak nie ma Pani zadnych problemow z funkcjonowaniem na co dzien, a mysli o tym temacie nie zaprzataja Pani obsesyjnie umyslu to bym z tym nic nie robil (nie podejmowalbym zadnych oddzialywan). Mozna sobie jednak pozwolic troche pomentalizowac (powyobrazac, pofantazjowac, pomarzyc, pomedytowac) na temat tego co teraz sie dzieje we mnie, gdy jestem z siostra tu i teraz. Albo jakie odczucia w ciele sie pojawiaja, gdy o niej mysle lub gdy nawet czytam ten post (moj monolog, swoje pytanie, jak to jest jak "trzeci obiekt" sie na ten temat wypowiada). Ewentualnie w tych przestrzeniach znajduje sie wiecej zrodel czucia, tez pewne odpowiedzi. Jesli chce Pani to pobadac, majac nastawienie na samowiedze, to polecam zakontraktowac z kims psychoterapie np. psychodynamiczna. Powodzenia !!!

Dzień dobry! Taka niepamięć wczesnych okresów życia się zdarza. Czasami wynika z traumatycznych doświadczeń, czasami nie ma wyraźnej przyczyny. Zwykle w terapii, podczas rozmowy, powracają fragmenty wspomnień. Okazuje się też, że pamiętamy niektóre wydarzenia, tylko nie łączymy ich z danym okresem w życiu. Jeśli okres czasu, którego Pani nie pamięta był prawdopodobnie spokojny, a obecnie nie ma dolegliwości natury psychicznej, nie ma wskazań do podjęcia terapii. Jeśli jednak z "zapomnianymi" latami łączą się jakieś trudne emocje, wie Pani, że w rodzinie działy się wtedy nieprzyjemne wydarzenia, albo w inny sposób niepamięć dokucza, można umówić się na konsultację do psychoterapeuty. Pozdrawiam serdecznie.

Witam.

Brak pamięci z określonych okresów życia może wynikać z różnych czynników, takich jak stres, traumatyczne przeżycia czy też mechanizmy obronne psychiki. Warto zgłębić te kwestie, aby lepiej zrozumieć, co mogło prowadzić do tych luk pamięciowych.
Jeśli czuje Pani, że te braki pamięciowe wpływają na codzienne funkcjonowanie lub na Pani samopoczucie, warto skonsultować się ze specjalistą. Terapia może być miejscem, gdzie będzie Pani mogła bezpiecznie zgłębić te trudne tematy i znaleźć wsparcie w przetwarzaniu ewentualnych traum.

Pozdrawiam.