Witam! Zgłaszam się z problemem u rodziców. Jak namówić jednego z nich na wizytę u psychologa/psycho

Drogi Panie, sytuacja, w jakiej się Pan znajduje, niewątpliwie musi być dla Pana bardzo trudna i energochłonna. Wygląda na to, że Pana życie osobiste zepchnięte jest gdzieś na dalszy plan a żyje Pan życiem i realcją rodziców. Taka ochrona 24h na dobę musi pochłaniać niesamowicie dużo Pana siły. Czy ma Pan jej jeszcze choć trochę dla siebie? Z Ojcem może Pan rozmawiać, starać się go namówć na terapię. Jednak prawda jest taka, że jeżeli sam nie będzie chciał poprosić o pomoc, to nie ma takiej siły żeby sytuacja się jakkolwiek zmieniła. Wiem, że to może być najtrudniejsze w tej sytuacji ale jedynym wyjściem z niej jest zadbanie o siebie samego. Najlepiej byłoby gdyby sam Pan skorzystał z rozmowy z psychologiem bądź psychoterapeutą. Spróbował poszukać z fachowcem rozwiązania, które przede wszystkim ochroni Pana bo Pan ma jeszcze całe życie przed sobą a stres jaki Pan przeżywa w związku ze swoją rolą pomiędzy dwojgiem dorosłych małżonków - rodziców może kosztować Pana zbyt wiele.

Patrycja Wójcik

Rodzic o ktorym piszesz jest przwdopodobnie uzalezniony od zlosci.Polega to na tym ze "rozpedza"sie w zlosci nie mogac w odpowiednim czasie powiedziec "stop"tej emocji.W efekcie dochodzi do eskalacji zlosci .Osoba taka zlosci sie czesto niewspolmiernie silnie do bodzca.Ataki zlosci niszcza jej zycie rodzinne.Bliscy tej osoby ponosza konsekwencje jej zaburzenia.Prosze nie starac sie lagodzic konfliktow miedzy rodzicami gdyz osoba ta sama musi ponosic konsekwencje swoich zachowan.Byc moze szybciej skloni ja to do pojecia terapii.Pozdrawiam

Rozumiem, że obawiasz się o bezpieczeństwo jednego z Twoich rodziców i jest to bardzo trudna sytuacja dla Ciebie.
Wyraź swoje troski. Znajdź spokojny moment, aby porozmawiać z tym rodzicem i wyrazić swoje obawy. Podkreśl, że zależy Ci na ich dobru i chcesz, aby mieli wsparcie specjalisty w radzeniu sobie ze stresem i kontrolowaniu gniewu. Pokaż empatię. Wyraź zrozumienie dla ich trudności emocjonalnych, ale jednocześnie podkreśl, że pomoc specjalisty może pomóc w lepszym zarządzaniu złością i poprawie jakości życia dla wszystkich członków rodziny. Możesz podkreślić, że terapia to "nieznaczny krok". Wyjaśnij, że skorzystanie z pomocy psychologa/psychoterapeuty nie oznacza, że jest coś nie tak z tą osobą. Terapia to po prostu "narzędzie", które może pomóc w rozwijaniu zdrowszych strategii radzenia sobie z emocjami i sytuacjami trudnymi. Ważne jest, aby pamiętać, że mimo Twoich starań, ostateczna decyzja o rozpoczęciu terapii należy do tego rodzica.