Z jakim przedmiotami taka uczennica może mieć największe trudności? O to wynik testów psychologiczny

Szanowna Pani,
w opinii są przedstawione różne elementy myślenia, które wykorzystuje się w różnych przedmiotach szkolnych. Element myślenia np. myślenie słowno-pojęciowe, służy dziecku do rozumienia np. tego że biurko to mebel (np. język polski) a dwa może być cyfrą jeśli takiej klasyfikacji używamy (np. matematyka). Dlatego ważne jest wzmacnianie poszczególnych elementów, wykorzystywanych w trakcie uczenia się różnych przedmiotów.
""przewaga myślenia słowno-pojęciowego nad myśleniem praktycznym" oznacza, że uczennicy łatwiej jest zauważać np. różnice między pojęciami i tworzyć abstrakcyjne kategorie np. przyporządkować biurko do mebli etc. a trudniej jest jej określić jakie są konsekwencje sytuacji i porządkować zdarzenia.
"trwałość pamięci werbalnej " pomaga w zapamiętywaniu i przywoływaniu z pamięci tego co usłyszane "spostrzegania szczegółów" odpowiada za np. wyszukiwanie informacji w tekście i określanie która informacja jest ważniejsza niż inna; "zdolności artymetyczne" (mnożenie/dzielenie) pozwalają w później na uczeni się matematyki.
"uczenie się wzrokowo - ruchowe" to wykonywanie ruchów rąk pod kontrolą wzroku, np. rysowanie i pisanie, staranność i czytelność pisma.

Pozdrawiam serdecznie
Adriana Bernady

Dzień dobry, Poza zrozumieniem, jakie przedmioty mogą stanowić największe trudności, równie ważne jest zgłębienie możliwości wsparcia nauki tej uczennicy. Poniżej omawiam szerzej oba zagadnienia.
I. Na podstawie przedstawionych wyników testów psychologicznych uczennica może napotkać trudności w przedmiotach, które wymagają rozwiniętych umiejętności przestrzennych, szybkiej syntezy danych spostrzeżeniowych oraz efektywnej wizualizacji. Oto przedmioty, które mogą być szczególnie trudne:

=Matematyka - Chociaż zdolności arytmetyczne są nieco lepiej rozwinięte, słaba orientacja przestrzenna, trudności w ujmowaniu relacji część-całość i antycypacja mogą sprawiać problemy przy bardziej zaawansowanych zagadnieniach matematycznych, które wymagają wizualizacji i zrozumienia przestrzennego, na przykład geometria.
=Przedmioty ścisłe (fizyka, chemia) - Te dyscypliny często polegają na zdolnościach do wizualizacji przestrzennej, syntezie danych i rozumieniu złożonych zależności, co może być wyzwaniem.
=Geografia - Trudności z wizualizacją przestrzenną i orientacją mogą utrudniać zrozumienie map i przestrzennych relacji geograficznych.
=Plastyka i technika - Przedmioty wymagające silnych zdolności wizualizacji, pracy z przestrzennymi konceptami oraz orientacji przestrzennej mogą sprawiać problemy.
=Informatyka - Chociaż to zależy od specyfiki kursu, elementy wymagające wizualizacji przestrzennej i szybkiego przetwarzania danych mogą być trudniejsze.

II. 1) Personalizacja modelu nauczania: =Podział materiału na mniejsze części: Prezentowanie informacji w mniejszych, zarządzalnych fragmentach może pomóc w koncentracji i zrozumieniu.
=Łączenie nowych informacji z wiedzą już posiadaną: Relacjonowanie nowych treści do już znanych może ułatwić zrozumienie i zapamiętywanie.
=Organizacja dodatkowych form nauczania - tj. korepetycji, zajęć dodatkowych etc., które umożliwią dostosowanie do uczennicy.
2) Wspieranie organizacji i planowania:
=Pomoc w organizacji pracy domowej i planowaniu nauki: Uczenie strategii planowania, organizacji i zarządzania czasem może pomóc uczennicy w utrzymaniu porządku w materiałach i obowiązkach.
3) Budowanie pewności siebie uczennicy:
=Podkreślanie mocnych stron: Skupienie się na mocnych stronach uczennicy i regularne przypominanie jej o osiągnięciach może wzmacniać jej pewność siebie i motywację do nauki.
=Stworzenie okazji do "małych sukcesów" i podkreślanie ich.
=Docenienie wysiłku niezależnie od efektu. Pokazanie, że droga może być równie ważna, co destynacja. Zauważenie też, że trudności są naturalną częścią procesu nauki. Wspieranie w wytrwałości.
4) Stała współpraca z rodzicami:
=Psychoedukacja rodziców: Wsparcie rodziców wiedzą i kompetencjami jest bardzo ważne, aby uzyskali pełne zrozumienie sytuacji i nie sabotowali postępów dziecka.
=Komunikacja: Regularna komunikacja między nauczycielami a rodzicami może pomóc w zapewnieniu spójnego wsparcia w domu i szkole.
5) Elastyczność:
=Poza powyższymi, warto być uważnym na potrzeby i zainteresowania uczennicy, aby wykorzystać to do pozytywnego wzmocnienia procesu edukacji.
=Być może wprowadzenie technologii do procesu uczenia będzie miało korzystny wpływ.
6) Stała współpraca z psychologiem szkolnym:
=Wsparcie uczennicy w trudnościach.
=Monitorowanie postępów.
=Tworzenie strategii edukacyjnych dla pedagogów szkolnych.

Życzę powodzenia w owocnym wspieraniu uczennicy!