Z racji panującej obecnie sytuacji i braku dostępu do wizyt stacjonarnych postanowiłam zgłosić się t

Dzień dobry,
Odnoszę wrażenie, że Pani uwaga skupia się na tym, jaką może Pani sobie diagnozę przypisać. Poprzez forum nie sposób postawić diagnozy, zresztą diagnoza jest tylko hipotezą a nie faktem, każda osoba jest wyjątkowa i istotne jest indywidualne spojrzenie na problemy każdej osoby. Objawy o których Pani pisze wymagają pomocy specjalisty, psycholog pomoże Pani zrozumieć siebie, własne funkcjonowanie. Podczas terapii istnieje możliwość przyjrzenia się sobie i nauczenia się zaspokajania własnych potrzeb w zdrowy sposób. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia. Magdalena Kominek

Witam Panią,

Skłonność do niekontrolowanej impulsywności jest nierzadko częstym "składnikiem" nieprawidłowej struktury osobowości. Lecz, aby na tej podstawie móc orzekać o zaburzeniu osobowości to zdecydowanie za mało.
Dodatkowo wspomina Pani o wieloletniej depresji, uczuciach silnej zmienności nastroju, poczuciu niezrozumienia.

Do postawienia takiej diagnozy (zaburzeń osobowości) potrzebny jest długi, pogłębiony wywiad oraz wykorzystanie metod kwestionariuszowych. Oczywiście wszystko musi odbywać się w spotkaniach na żywo z psychologiem/psychoterapeutą.

Piszę Pani, że uczęszczała kiedyś na psychoterapię. Może warto byłoby wznowić taki kontakt ? - móc pogłębić wiedzę na swój temat i poznać przyczyny takiego a nie innego postępowania, uczuć, emocji, myśli?
Zdecydowanie zachęcam Panią do tego typu działalności!

Pozdrawiam serdecznie,
Karolina Palczewska

Dzień dobry,
na podstawie opisu nie powinno się stawiać diagnozy.
Zaburzenia osobowości nie są łatwe do zdiagnozowania, tym bardziej, że psychika każdego z nas jest inna, przecież różnimy się od siebie sposobem zachowania, reagowaniem na określone sytuacje. Mamy też różne zainteresowania czy poglądy. Wzmożona agresywność i wybuchowość może być symptomen choćby chronicznego stresu. Radziłbym skorzystać z konsultacji - online. Zapraszam.

W Pani przypadku najważniejsze byłoby sięgnięcie do źródła tych dolegliwości, skąd się one wzięły, czy nie powstały w dzieciństwie oraz co je spowodowało. Kiedy pacjent przychodzi na terapię, często jest tego zupełnie nie świadomy. Możemy odkrywać krok po kroku to co w ukryciu, dzięki wielu metodom badawczym poprzez pogłębiony wywiad i systematyczną pracę. gdzie kolejne informacje wypływają z poprzedniej. jest to proces rozłożony w czasie i wymaga cierpliwości. Często to co nas niepokoi czy złości w efekcie pochodzi z nabytych schematów zachowania z odległej przeszłości i należy te nawyki przepracować, zamienić na użyteczne. Należy zastanowić się nad emocją złości, co tak faktycznie nas złości i kto tak faktycznie jest odpowiedzialny za nasza złość, kto tak faktycznie ma nad nią kontrolę, kto w nas koordynuje emocje i zarządza nimi. Odkrycie tych przestrzeni, pozwala na odkrycie samego siebie i uświadomienie sobie niezwykłych możliwości zasobów drzemiących w nas. Natomiast uświadomienie sobie tych wszystkich przyczyn które w nas tkwią i nie pozwalają nam iść dalej, myśleć o przyszłości a raczej trzymają nas często w przeszłości , jest dopiero otworzeniem drzwi do uzdrowienia duszy i ciała. Wszka wraz z depresją i złością moga rozwijac się w nas rożne choroby somatyczne. Uzdrowienie psyche dalej nam, możliwości równoczesnego uzdrowienia całego ciała i dalej podążanie drogą ku naszemu szczęściu. Wszak szczęście jest albo go nie ma w nas samych tu i teraz. Nie tam gdzieś w przyszłości - jest cały czas, tylko musimy je odnaleźć w sobie, w zakamarkach naszej duszy. Stąd jest to proces wielotygodniowy a niekiedy wielomiesięczny, który warto przejść, aby nauczyć się patrzeć na wiele spraw w innej perspektywy i zamiast popadać w złość i depresję,nauczyć się akceptować, obserwować i śmiać się z samego siebie - nauczyć się szczęśliwości i dzielenia się nią z innymi, z najbliższymi, którzy są wśród nas. Pozdrawiam serdecznie i zapraszam na terapię telefoniczną lub online bądź do gabinetu.