Zadając to pytanie przyznam szczerze miałam nadzieję że to jest jednak błędna diagnoza. Zastanawiam

Dzień dobry,na zaburzenia psychiczne w równym stopniu wpływają geny,co środowisko. Człowiek rodzi się z pewnymi predyspozycjami do chorób fizycznych czy psychicznych ale od diety,miejsca zamieszkania,higieny życia,doświadczeń choroby się rozwijają lub nie. To naturalne,że pojawia się lęk przed zaufaniem obcej osobie. Często ludzie zwlekają latami by sobie pomóc ale proszę spróbować potraktować chorobę jak bolące kolano. Można z tym żyć ale po co się męczyć. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia.

Szanowna Pani,
diagnoza to nie wyrok. Proszę dać sobie czas na oswojenie z nową sytuacją i osadzenie się w niej.
Może Pani poszukać życzliwego specjalisty przyjmującego w Pani okolicy i dzięki relacji opartej na zaufaniu budować swój świat w taki sposób żeby czuła się Pani komfortowo i dobrze.
Życzę wszystkiego dobrego,
A.Schulz

Rozumiem, że niepokój związany z diagnozą i koniecznością zaufania specjaliście jest dla Pani trudny. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, skąd wzięły się problemy, jest naturalnym krokiem w procesie zrozumienia siebie i swojego stanu.

Często zaburzenia psychiczne mają swoje korzenie w różnych czynnikach, które mogą obejmować zarówno genetykę, jak i doświadczenia życiowe. Mogą to być traumatyczne wydarzenia z przeszłości, długotrwały stres, problemy w relacjach międzyludzkich, a także czynniki biologiczne. Zrozumienie, co dokładnie wpłynęło na rozwój zaburzeń, może być kluczowe w procesie leczenia, ale często wymaga to czasu i wsparcia terapeutycznego.

Warto podkreślić, że znalezienie odpowiedniego specjalisty, któremu można zaufać, jest bardzo ważne. Można zacząć od poszukiwań terapeuty, który specjalizuje się w konkretnym rodzaju zaburzeń, z którymi się Pani zmaga. Dobry terapeuta stworzy bezpieczne i wspierające środowisko, które pomoże Pani w zrozumieniu swoich problemów i wprowadzeniu pozytywnych zmian.

Można również poszukać wsparcia w grupach terapeutycznych, gdzie inne osoby dzielą się swoimi doświadczeniami i strategiami radzenia sobie. To może być pomocne w poczuciu, że nie jest Pani sama w swoich zmaganiach.

Proszę pamiętać, że proces leczenia to droga, która wymaga cierpliwości i zaangażowania. Ważne jest, aby nie tracić nadziei i być otwartym na różne możliwości wsparcia. Z czasem, przy odpowiedniej pomocy, możliwe jest znalezienie odpowiedzi na nurtujące pytania i osiągnięcie poprawy samopoczucia.