Zastanawialam sie ostatnio skad mogly / moga brac se zachowania niektorych ludzi I jaki mialo to wpl
2
odpowiedzi
Zastanawialam sie ostatnio skad mogly / moga brac se zachowania niektorych ludzi I jaki mialo to wplyw na moje dorosle zycie.
Chodz konkretnie o moja mame.
Przyklady; gdy bylam w wieku szkolnym, zakazano mi udzielac sie w grupie tanecznej I wokalnej mimo, ze mialam jakis tam maly talent. Argumentem bylo to, ze ponoc zaczelam uczyc sie gorzej ale tak na prawde nigdy nie uczylam sie dobrze ale nikt nie upominal mnie bym siadla do ksiazek. W szkole sredniej nie mialam chlopaka bo czulam sie jakby to bylo zle. Jedynego chlopaka jakiego mialam szybko rzucilam I nie pozwolilam mu do mnie przyjechac kiedykolwiek, gdyz czulam, ze rodzice beda na mnie krzywo patrzyc. Nie pozwolono mi uczyc sie grac na pianinie mimo, ze bylam dosc dobra ale brakowalo pieniedzy na szkole muzyczna co akurat rozumiem. Do szkoly sredniej nie pozwolono mi isc na profil jaki chcialam bo ta szkola byla za daleko I nie dalabym sobie rady z dojazdami (ok 45min). Moj tata bardzo chcial zebym poszla na studia I ja tez. Dostalam sie na nie ale on zmarl przed wynikami. Mama stwierdzila, ze nie bedzie mnie stac na studia I nie chciala slyszec o stypendiach I pozyczkach (rok 2001), nie chiala tez zebym zostawila ja sama po smierci taty. Ale zgodzila sie na moj wyjazd zagranice na kilka miesiecy. Juz tam zostalam I jestem od 16lat. 10 lat temu chcialam wrocic do PL na stale co mi odradzila. Pamietam tez, gdy byam nastolatka lubilam tanczyc wiec chodzilam do dyskoteki 5 minut od domu. Pozwalala mi isc (czasem moja sila) ale na drugi dzien nie odzywala sie do mnie jakbym zrobila cos zle. Wracalam zawsze na czas, nie palilam, nigdy nie pilam ani kropli alkoholu I nie zadawalam sie z chlopakami. Poprostu tanczylam z kolezankami wiec nie rozumialam skad ta "terapia milczeniem". Nigdy nie bylam na wakacjach ze znajomymi, to bylo nie do pomyslenia zebym wyjechala gdzies na noc. Teraz, mimo, ze mam 38 lat, ciagle slysze nie rob tego czy tego, nie idz tam, szkoda czasu, I tak sie nie uda itd itd. Skad sie to bierze? Niestety nie poszlam nigdy na studia, byc moze dlatego nawet nie wiem co chialabym studiowac. Gdyby nie moj partner, nie zajelabym sie fotografia profesjonajnie. Czuje sie jakbym nic nie mogla zrobic bez jej aprobaty choc wiem, ze jej nie otrzymam (zazwyczaj). Bedac mala dziwczynka sluchalam jak to faceci sa do nieczego ijak to nie warto miec dzieci. Wiec nie mam ich bo nigdy nie mialam takiej potrzeby. Zastanawiam sie czy to wlasnie stad sie wzielo? Jak rowniez to, ze w tym wieku nie wiem co bardzo chce zrobic ze swoim zyciem, ciagle chce sie gdzie przeprowadzic, jakby uciec myslac, ze gdzie indziej pogoda jest ladniejsza, ludzie sa milsi I jest wiecej mozliwosci wiedzac dobrze, ze dobrze tam gdzie nas nie ma. Chcialabym tez zaryzykowac z jakims biznesem, kupnem mieszkania ale boje sie, ze nic z tego nie bedzie. Jak sobie poradzic z takimi myslami, ktore mnie ograniczaja I czy wlasnie te zachowania mamy, mialy wpyw na mnie.
Chodz konkretnie o moja mame.
Przyklady; gdy bylam w wieku szkolnym, zakazano mi udzielac sie w grupie tanecznej I wokalnej mimo, ze mialam jakis tam maly talent. Argumentem bylo to, ze ponoc zaczelam uczyc sie gorzej ale tak na prawde nigdy nie uczylam sie dobrze ale nikt nie upominal mnie bym siadla do ksiazek. W szkole sredniej nie mialam chlopaka bo czulam sie jakby to bylo zle. Jedynego chlopaka jakiego mialam szybko rzucilam I nie pozwolilam mu do mnie przyjechac kiedykolwiek, gdyz czulam, ze rodzice beda na mnie krzywo patrzyc. Nie pozwolono mi uczyc sie grac na pianinie mimo, ze bylam dosc dobra ale brakowalo pieniedzy na szkole muzyczna co akurat rozumiem. Do szkoly sredniej nie pozwolono mi isc na profil jaki chcialam bo ta szkola byla za daleko I nie dalabym sobie rady z dojazdami (ok 45min). Moj tata bardzo chcial zebym poszla na studia I ja tez. Dostalam sie na nie ale on zmarl przed wynikami. Mama stwierdzila, ze nie bedzie mnie stac na studia I nie chciala slyszec o stypendiach I pozyczkach (rok 2001), nie chiala tez zebym zostawila ja sama po smierci taty. Ale zgodzila sie na moj wyjazd zagranice na kilka miesiecy. Juz tam zostalam I jestem od 16lat. 10 lat temu chcialam wrocic do PL na stale co mi odradzila. Pamietam tez, gdy byam nastolatka lubilam tanczyc wiec chodzilam do dyskoteki 5 minut od domu. Pozwalala mi isc (czasem moja sila) ale na drugi dzien nie odzywala sie do mnie jakbym zrobila cos zle. Wracalam zawsze na czas, nie palilam, nigdy nie pilam ani kropli alkoholu I nie zadawalam sie z chlopakami. Poprostu tanczylam z kolezankami wiec nie rozumialam skad ta "terapia milczeniem". Nigdy nie bylam na wakacjach ze znajomymi, to bylo nie do pomyslenia zebym wyjechala gdzies na noc. Teraz, mimo, ze mam 38 lat, ciagle slysze nie rob tego czy tego, nie idz tam, szkoda czasu, I tak sie nie uda itd itd. Skad sie to bierze? Niestety nie poszlam nigdy na studia, byc moze dlatego nawet nie wiem co chialabym studiowac. Gdyby nie moj partner, nie zajelabym sie fotografia profesjonajnie. Czuje sie jakbym nic nie mogla zrobic bez jej aprobaty choc wiem, ze jej nie otrzymam (zazwyczaj). Bedac mala dziwczynka sluchalam jak to faceci sa do nieczego ijak to nie warto miec dzieci. Wiec nie mam ich bo nigdy nie mialam takiej potrzeby. Zastanawiam sie czy to wlasnie stad sie wzielo? Jak rowniez to, ze w tym wieku nie wiem co bardzo chce zrobic ze swoim zyciem, ciagle chce sie gdzie przeprowadzic, jakby uciec myslac, ze gdzie indziej pogoda jest ladniejsza, ludzie sa milsi I jest wiecej mozliwosci wiedzac dobrze, ze dobrze tam gdzie nas nie ma. Chcialabym tez zaryzykowac z jakims biznesem, kupnem mieszkania ale boje sie, ze nic z tego nie bedzie. Jak sobie poradzic z takimi myslami, ktore mnie ograniczaja I czy wlasnie te zachowania mamy, mialy wpyw na mnie.
Dzień dobry. Rodzice i ich interpretacja świata odciska ogromne piętno na dzieciach i często w dorosłym życiu niejako sami łapiemy się na tym, że zareagowaliśmy dokładnie tak samo jak kiedyś zareagowała nasza mama lub tata. Dzieci chłoną zachowania rodziców i opiekunów jak gąbka i nie możemy zmienić tego w jaki sposób zostaliśmy wychowani. Możemy jednak wpływać na to w jaki sposób układamy sobie życie. Należy pamiętać, że przekonania naszych rodziców kształtowały się na podstawie innych czasów i w dzisiejszym świecie w większości są po prostu nieaktualne. Warto skupić się na tym czy ograniczenia, które mamy niejako zaprogramowane, nie są przestarzałe i nieco bezużyteczne. Pamiętaj, że nasze życie dzieli się na etapy, które mają czas planowania, realizacji i podsumowania. Jeśli chcesz otworzyć własny biznes, nie wiesz czy on się sprawdzi dopóki nie przejdziesz przez te trzy części. Potem sama zadecydujesz, czy kontynuować etap zwany własnym biznesem, czy też go przerwać. Obojętnie co wybierzesz i tak zdobędziesz nowe doświadczenie, na podstawie którego uaktualnisz własne przekonania. Kupno własnego mieszkania również może być takim etapem. Kupując mieszkanie być może będziesz musiała wziąć kredyt i nawet jeśli coś się nie uda, to w najgorszym wypadku wrócisz do punktu wyjścia, ale znowu z nowym doświadczeniem. Innym zawsze wydaje się proste podejmowanie decyzji za nas, szczególnie, gdy chodzi o podcinanie skrzydeł. Ludzie często tak robią nie tylko ze strachu, że może się nie udać, ale też ze strachu, że się uda. Bo jeśli się uda, będzie to znaczyło, że to oni niejako przegrali, gdyż sami bali się spróbować.
Oczywiście nie podejmuj pochopnych decyzji, przed rozpoczęciem biznesu zbadaj dokładnie rynek, przed kupnem mieszkania sprawdź kilka ofert. Nie pozwól jednak, aby jakaś jedna osoba, która przecież nie może znać się na wszystkim podejmuje decyzje za Ciebie.
Pozdrawiam
Oczywiście nie podejmuj pochopnych decyzji, przed rozpoczęciem biznesu zbadaj dokładnie rynek, przed kupnem mieszkania sprawdź kilka ofert. Nie pozwól jednak, aby jakaś jedna osoba, która przecież nie może znać się na wszystkim podejmuje decyzje za Ciebie.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Doświadczenia z przeszłości, zwłaszcza te związane z rodzicami, często mają duży wpływ na nasze życie. Jeśli cały czas Pani była kontrolowana, naciskana i nie pozwalano Pani być sobą, to i teraz Pani trudno być sobą i kierować samodzielnie swoim życiem. Zachęcam do rozpoczęcia psychoterapii, na której terapeuta pomoże Pani radzić sobie z tym wpływem rodziców, z przekonaniami na swój temat, które Panią ograniczają. Pomoże też Pani znaleźć to, co jest dla Pani ważne, kierunek, w jakim Pani chce iść w życiu.
Jeśli jest Pani za granicą i w pobliżu nie ma polskojęzycznych specjalistów, zawsze można skorzystać z psychoterapii online.
Pozdrawiam
Justyna Wojciechowska
Doświadczenia z przeszłości, zwłaszcza te związane z rodzicami, często mają duży wpływ na nasze życie. Jeśli cały czas Pani była kontrolowana, naciskana i nie pozwalano Pani być sobą, to i teraz Pani trudno być sobą i kierować samodzielnie swoim życiem. Zachęcam do rozpoczęcia psychoterapii, na której terapeuta pomoże Pani radzić sobie z tym wpływem rodziców, z przekonaniami na swój temat, które Panią ograniczają. Pomoże też Pani znaleźć to, co jest dla Pani ważne, kierunek, w jakim Pani chce iść w życiu.
Jeśli jest Pani za granicą i w pobliżu nie ma polskojęzycznych specjalistów, zawsze można skorzystać z psychoterapii online.
Pozdrawiam
Justyna Wojciechowska
Sugeruję wizytę: Psychoterapia online - 100 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.