Zawsze miałam dość duże potrzeby seksualne i często myślałam o seksie w ciągu dnia. Sytuacja zmienił

Lata leczenia depresji i nerwicy mogły wpłynąć na Twoje priorytety i skierować uwagę na zdrowie psychiczne, odsuwając potrzeby seksualne na dalszy plan. Brak aktywności seksualnej przez dłuższy czas również mógł sprawić, że Twoja "mapa" pobudzenia seksualnego uległa zmianie. To naturalne i zrozumiałe. Najważniejsze teraz będzie to aby dać sobie przestrzeń i czas na ponowne odkrycie swojej seksualności. Ważne, abyś nie zmuszała się do bliskości, ale jednocześnie była otwarta na nowe doświadczenia i eksplorację. Może pomóc Ci skupienie się na małych gestach intymności z partnerem, bez presji, że coś musi z tego wyniknąć. Jeśli odczuwasz, że problem się utrzymuje lub chciałabyś głębiej go przepracować, psychoterapia seksuologiczna mogłaby być dobrym rozwiązaniem. Pamiętaj, że seksualność jest dynamiczna i może się zmieniać – klucz to odkrywać siebie na nowo z akceptacją i cierpliwością.

Rozumiem Twoje zaniepokojenie i frustrację związaną z obniżeniem popędu seksualnego, zwłaszcza po okresie, w którym Twoja uwaga była skierowana głównie na leczenie depresji i nerwicy. To, co opisujesz, jest dość częstym doświadczeniem osób, które przeszły przez intensywny okres leczenia psychicznego, a później zderzyły się z wyzwaniem przywrócenia normalnych potrzeb seksualnych. Warto zaznaczyć, że Twoja sytuacja może wynikać z kilku czynników, zarówno psychicznych, jak i fizycznych, które wpływają na Twoje życie seksualne.

1. Depresja, nerwica i ich wpływ na popęd seksualny
Depresja i nerwica mają ogromny wpływ na libido. W okresie choroby nasze ciało i umysł są zdominowane przez emocje związane z lękiem, smutkiem, zmęczeniem i stresem, co może prowadzić do obniżenia zainteresowania seksem. Nawet jeśli obecnie nie masz już objawów depresji i nerwicy, to zmiany te mogą pozostawić trwały ślad na Twoim popędzie seksualnym. Leczenie depresji, a zwłaszcza stosowanie leków antydepresyjnych, może również wpływać na libido, zmieniając sposób, w jaki reagujesz na bodźce seksualne. Czasami proces „powrotu do siebie” po depresji i nerwicy może obejmować również stopniowe odzyskiwanie normalnego popędu seksualnego.

2. Psychiczne mechanizmy obniżenia popędu
W przypadku, gdy przez dłuższy czas Twoje myśli były skoncentrowane na zdrowiu psychicznym, Twoja psychika mogła „przyzwyczaić się” do życia bez silnych impulsów seksualnych. Może to prowadzić do sytuacji, w której seks i bliskość przestają być postrzegane jako priorytet. W rezultacie, nawet jeśli fizycznie jesteś zdrowa, to Twój umysł może być „zamrożony” w tym obszarze, nie inicjując działań seksualnych i nie odczuwając potrzeby bliskości. To może powodować wrażenie, że seks „nie istnieje”, mimo że fizycznie nadal możesz odczuwać przyjemność, kiedy dochodzi do aktywności seksualnej.

3. Brak inicjatywy i trudności z mobilizowaniem się do bliskości
To, że masz trudności z mobilizowaniem się do inicjowania kontaktu seksualnego, może wynikać z kilku rzeczy:

Psychiczne „odcięcie” od potrzeby seksualnej: Po okresie intensywnej pracy nad zdrowiem psychicznym, Twoja energia emocjonalna mogła być skierowana na inne aspekty życia, takie jak dbanie o siebie czy o relację, co zmniejszyło miejsce na popęd seksualny.
Obawy i niepewność: Zmniejszone zainteresowanie seksem może wynikać również z lęku przed ponownym zbliżeniem i nową relacją, zwłaszcza jeśli wcześniej miałaś długą przerwę od intymności. Takie doświadczenie może budzić niepewność i zniechęcenie do działania.
Zmiana dynamiki w związku: Jeśli w nowym związku czujesz, że seks nie jest na pierwszym planie, może to również oznaczać, że w tej relacji inne potrzeby (emocjonalne, intelektualne) są silniejsze, a fizyczna intymność nie jest już tak istotna.
4. Rola hormony i fizyczny aspekt seksualności
Z opisu wynika, że pod względem fizycznym, ginekologicznym i hormonalnym jesteś zdrowa, co jest bardzo istotne, ponieważ wyklucza to fizyczne przeszkody w zakresie popędu seksualnego. Mimo to, warto zauważyć, że popęd seksualny nie zależy tylko od hormonów, ale i od skomplikowanego działania układu nerwowego oraz psychiki. Nawet jeśli nie ma problemów zdrowotnych, trudności emocjonalne lub związane z poczuciem bliskości mogą wpływać na to, jak reagujesz na bodźce seksualne.

5. Jak przywrócić chęć na seks?
Oto kilka sugestii, które mogą pomóc w odzyskaniu równowagi w sferze seksualnej:

Zwiększając świadomość swoich potrzeb: Zacznij zauważać, jak się czujesz w kontekście intymności. Czasami warto po prostu rozmawiać z partnerem o swoich uczuciach i oczekiwaniach, co może pomóc w zrozumieniu i zaakceptowaniu wzajemnych potrzeb. Dobrze jest rozmawiać o emocjach związanych z seksem.
Czas na bliskość emocjonalną: Przestań traktować seks jako tylko fizyczną czynność. Zamiast tego postaw na bliskość emocjonalną. Czas spędzany z partnerem na wspólnych, intymnych rozmowach, przytulaniu się, trzymaniu za ręce może pomóc ponownie rozbudzić chęć na seks.
Eksperymentowanie i odkrywanie: Przypomnienie sobie, co sprawiało Ci przyjemność w seksie, może pomóc w przełamaniu blokad. To może być np. delikatna pieszczota, wspólne oglądanie filmu, relaksująca kąpiel czy masaż.
Małe kroki: Zamiast stawiać sobie cel codziennego seksu, spróbuj wprowadzać małe zmiany, takie jak większa bliskość w codziennym życiu (przytulanie, pocałunki, rozmowy o intymności), a seks niech stanie się naturalną kontynuacją tej bliskości.
Terapia seksualna: Jeśli poczujesz, że problem leży głębiej w emocjach lub masz trudności z ponownym zbliżeniem się do swojego popędu seksualnego, warto rozważyć konsultację z seksuologiem lub terapeutą, który pomoże Ci przywrócić równowagę seksualną.