Ze względu na "kołatanie serca" zgłosiłam się do lekarza pierwszego kontaktu. Zlecił on rtg klatki p

To, ile będzie trwała terapia jest rzeczą bardzo indywidualną i zależy od głębokości zaburzenia/ diagnozy psychoterapeutycznej. Jeśli terapeuta faktycznie zdiagnozuje u Pani zaburzenia osobowości (wspomniała Pani o borderline, a nerwica i depresja mogą być jednymi z objawów zab. osobowości), wówczas konieczna będzie dłuższa psychoterapia.
Częstotliwość spotkań (1 lub 2 razy w tygodniu przy terapii indywidualnej) zależy od nurtu, w jakim pracuje psychoterapeuta i jego techniki pracy.
Proponuję zgłosić się do poradni zdrowia psychicznego w Pani miejscowości. Być może jest tam oferta psychoterapii indywidualnej lub grupowej refundowanej przez NFZ.
Jeśli jednak zdecyduje się Pani na terapię prywatną, warto zwrócić uwagę, by osoba, do której się Pani zgłosi odbyła 4- letnie szkolenie psychoterapeutyczne rekomendowane przez PTPsychologiczne lub PTPsychiatryczne lub była w jego trakcie, a także, by superwizowała swoją pracę. Psychoterapeuta pracujący w prywatnym gabinecie nie musi być psychologiem, a nie każdy psycholog jest psychoterapeutą.
Zachęcam, by podjęła Pani psychoterapię, ponieważ leki mogą pomóc i zredukować objawy, jednak ich przyczyna bez terapii nie zostanie rozwiązana.
Pozdrawiam.

Witam,

w przypadku opisywanych objawów zachęcam do skorzystania na początku z indywidualnej psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Zalecam kontakt cotygodniowy, "na żywo". Terapeuta po zebraniu wywiadu zapewne odpowie Pani na pytanie o ilość sesji. Jeśli to będzie niewystarczające można później skorzystać z grupowej formy terapii dla pacjentów z zaburzeniami nerwicowymi na oddziale dziennym psychiatrycznym. Warto to omówić z terapeutą, aby polecił konkretne miejsce.

Pozdrawiam,
Karolina Saternus

Dobór terapeuty pod względem płci nie jest wyznacznikiem, terapeuta, psycholog, psychoterapeuta. Każda forma wsparcia jest dobra. Częstotliwość spotkań powinno się ustalić na pierwszym spotkaniu, również czas trwania (zazwyczaj 50 minut). Proszę pamiętać, że każda inwestycja w lepsze samopoczucie i komfort psychiczny to dobra lokata.
Pozdrawiam

Droga Pani,

BPD (borderline personality disorder), cechuje sie o czym zapewne wspomniał lekarz niestabilnością i dysregulacją pacjenta w obszarach behawioralnym, emocjonalnym i poznawczym (kognitywnym). W pierwszym rzędzie pacjenci z BPD odczuwają szerokie spektrum niestabilności emocjonalnej, które mogą przejawiać sie epizodami depresyjnymi, stanami lękowymi lub wybuchami złości / agresji. Drugą cechą jest fakt, iż pacjenci z BPD często przejawiają trudności w kontaktach interpersonalnych ich relacje tego typu mogą być chaotyczne, intensywne, powierzchowne. Kolejną charakterystyką jest potencjalna dysfunkcyjność behawioralna przejawiająca sie w zachowaniach impulsywnych, często też połączonych z samookaleczeniem sie i próbami suidycjalnymi. Również przestrzeń kognitywna pacjentów z BPD może dostarczać im sporych problemów poprzez, krótkie niepsychotyczne formy zaburzeń myślowych, włączając w to depersonalizacje i dysocjacje.

Przepraszam za ten psychoterapeutyczny żargon ale jest on potrzebny, inaczej odpowiedź zajęłaby zbyt dużo miejsca, stosowne wyjaśnienia niektórych terminów znajdzie Pani, jeżeli zechce, łatwo w internecie.

Psychoterapia zna szereg metod pomocy pacjentom z BPD, szczególnie użyteczne wydają sie być terapie z zakresu CBT. Dopowiem, iż w mojej ocenie psychoterapia powinna być indywidualna.

Trzymam kciuki i pozdrawiam serdecznie.