Ze względu na zaburzenia depresyjno-lekowe oraz zdiagnozowane w międzyczasie zaburzenia osobowości (
3
odpowiedzi
Ze względu na zaburzenia depresyjno-lekowe oraz zdiagnozowane w międzyczasie zaburzenia osobowości (mieszane) od ponad 12 lat jestem w terapii indywidualnej w nurcie psychodynamicznym (u tej samej terapeutki). W międzyczasie miałam przerwy w tej terapii związane pobytem w szpitalu, udziałem w dwóch terapiach grupowych (ok. 3 mies. każda), próbą zakończenia terapii lub jej kontynuowaniem u kogoś innego. Wszystkie te decyzje były konsultowane i omawiane z terapeutką. Największe efekty w pracy terapeutycznej tzw. skoki czułam po zakończeniu terapii grupowych, ale terapia indywidualna była dla mnie zawsze bazą, gdzie ugruntowywałam nową wiedzę.
Ok. cztery lata temu zaczęłam czuć konkretne efekty procesu terapeutycznego- uświadomiłam sobie mechanizmy obronne, postęp w odczuwaniu i reagowaniu na emocje. Czuję, że do przepracowania mam lęk przed wchodzeniem w relacje i przed odrzuceniem.
Trzy miesiące temu terapeutka poinformowała mnie o chwilowej przerwie w terapii i możliwości kontynuowania pracy po tym okresie. Uzgodniłysmy tzw. "terapię zastępczą" i powrót do wspólnej pracy po przerwie. Pomimo mocnego kryzysu, w którym teraz jestem (lęk przed wyjściem z domu, myśli "s" i mechanizmy autodestrukcyjne) oraz ze względu na problem z tą tzw."zastępczą terapią" (brak terminów) nie zdecydowałam się na szukanie innej formy terapii czekając na powrót terapeutki. Po trzech miesiącach zadzwoniła z informacją, że ze względu na jej sprawy osobiste nie będziemy kontynuować współpracy i mamy dwie sesje na opracowanie tzw. "planu po" (znalezienie innego terapeuty etc.)
Pytanie:
Czy ten sposób zakończenia relacji terapeutycznej był prawidłowy ? Myślę, że o zmianie planów (przeprowadzce za granicę) terapeutka wiedziała już wcześniej, stąd trzymiesięczna przerwa. Nie będzie już możliwości organizacji sesji podsumowujących pracę oraz na których mogłabym omówić uczucia związane z jej zakończeniem. Terapeutka nie chce odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak nagle dostałam tę informację, powiedziała tylko po moim wybuchu gniewu na przedostatniej sesji, że mam prawo czuć te wszystkie emocje bo faktycznie "jest teraz sprawcą mojej krzywdy".
Ok. cztery lata temu zaczęłam czuć konkretne efekty procesu terapeutycznego- uświadomiłam sobie mechanizmy obronne, postęp w odczuwaniu i reagowaniu na emocje. Czuję, że do przepracowania mam lęk przed wchodzeniem w relacje i przed odrzuceniem.
Trzy miesiące temu terapeutka poinformowała mnie o chwilowej przerwie w terapii i możliwości kontynuowania pracy po tym okresie. Uzgodniłysmy tzw. "terapię zastępczą" i powrót do wspólnej pracy po przerwie. Pomimo mocnego kryzysu, w którym teraz jestem (lęk przed wyjściem z domu, myśli "s" i mechanizmy autodestrukcyjne) oraz ze względu na problem z tą tzw."zastępczą terapią" (brak terminów) nie zdecydowałam się na szukanie innej formy terapii czekając na powrót terapeutki. Po trzech miesiącach zadzwoniła z informacją, że ze względu na jej sprawy osobiste nie będziemy kontynuować współpracy i mamy dwie sesje na opracowanie tzw. "planu po" (znalezienie innego terapeuty etc.)
Pytanie:
Czy ten sposób zakończenia relacji terapeutycznej był prawidłowy ? Myślę, że o zmianie planów (przeprowadzce za granicę) terapeutka wiedziała już wcześniej, stąd trzymiesięczna przerwa. Nie będzie już możliwości organizacji sesji podsumowujących pracę oraz na których mogłabym omówić uczucia związane z jej zakończeniem. Terapeutka nie chce odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak nagle dostałam tę informację, powiedziała tylko po moim wybuchu gniewu na przedostatniej sesji, że mam prawo czuć te wszystkie emocje bo faktycznie "jest teraz sprawcą mojej krzywdy".
Dzień dobry,
Myślę, że dwie sesje na podsumowanie to trochę mało czasu na omówienie uczuć związanych z zakończeniem relacji. Zastanawiam się czy być może jest możliwość przeprowadzenia dodatkowych sesji w formie online, tak aby omówić wszystkie kwestie.
Pozdrawiam
Myślę, że dwie sesje na podsumowanie to trochę mało czasu na omówienie uczuć związanych z zakończeniem relacji. Zastanawiam się czy być może jest możliwość przeprowadzenia dodatkowych sesji w formie online, tak aby omówić wszystkie kwestie.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Terapia w nurcie psychodynamicznym wydaje się być nienajlepszym wyborem. Istnieje kilka rodzajów terapii, które mogą być skuteczne w leczeniu zaburzeń depresyjno-lękowych.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) - jest to jedna z najskuteczniejszych form terapii dla zaburzeń depresyjno-lękowych. Terapia poznawczo-behawioralna pomaga pacjentom w identyfikacji negatywnych myśli i wzorców zachowań, które przyczyniają się do zaburzeń depresyjno-lękowych. Terapia ta skupia się na zmianie sposobu myślenia i zachowania, aby pomóc pacjentom w radzeniu sobie z objawami depresji i lęku.
Terapia interpersonalna (IPT) - jest to forma terapii, która skupia się na interakcjach interpersonalnych i relacjach, które przyczyniają się do zaburzeń depresyjno-lękowych. IPT pomaga pacjentom w radzeniu sobie z trudnościami w relacjach, w rozwiązywaniu konfliktów oraz w radzeniu sobie z utratą bliskiej osoby.
Terapia poznawcza - jest to terapia, która skupia się na identyfikacji i zmianie negatywnych myśli i przekonań, które przyczyniają się do zaburzeń depresyjno-lękowych. Terapia poznawcza pomaga pacjentom w radzeniu sobie z negatywnymi myślami, w kontrolowaniu lęku oraz w zwiększeniu poczucia własnej wartości.
Terapia pozytywnej psychologii - jest to terapia, która skupia się na identyfikacji i wykorzystaniu pozytywnych aspektów życia, które pomagają w radzeniu sobie z zaburzeniami depresyjno-lękowymi. Terapia pozytywnej psychologii pomaga pacjentom w koncentracji na pozytywnych aspektach życia, zwiększając poczucie szczęścia, satysfakcji i dobrostanu.
Wszystkie te formy terapii mogą być skuteczne w leczeniu zaburzeń depresyjno-lękowych. Jednakże, wybór konkretnego rodzaju terapii zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji pacjenta oraz od stopnia ciężkości zaburzenia. Nie mówię, że nurt psychodynamiczny jest gorszy. Mówię, że tam na efekty trzeba czekać znacznie dłużej.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) - jest to jedna z najskuteczniejszych form terapii dla zaburzeń depresyjno-lękowych. Terapia poznawczo-behawioralna pomaga pacjentom w identyfikacji negatywnych myśli i wzorców zachowań, które przyczyniają się do zaburzeń depresyjno-lękowych. Terapia ta skupia się na zmianie sposobu myślenia i zachowania, aby pomóc pacjentom w radzeniu sobie z objawami depresji i lęku.
Terapia interpersonalna (IPT) - jest to forma terapii, która skupia się na interakcjach interpersonalnych i relacjach, które przyczyniają się do zaburzeń depresyjno-lękowych. IPT pomaga pacjentom w radzeniu sobie z trudnościami w relacjach, w rozwiązywaniu konfliktów oraz w radzeniu sobie z utratą bliskiej osoby.
Terapia poznawcza - jest to terapia, która skupia się na identyfikacji i zmianie negatywnych myśli i przekonań, które przyczyniają się do zaburzeń depresyjno-lękowych. Terapia poznawcza pomaga pacjentom w radzeniu sobie z negatywnymi myślami, w kontrolowaniu lęku oraz w zwiększeniu poczucia własnej wartości.
Terapia pozytywnej psychologii - jest to terapia, która skupia się na identyfikacji i wykorzystaniu pozytywnych aspektów życia, które pomagają w radzeniu sobie z zaburzeniami depresyjno-lękowymi. Terapia pozytywnej psychologii pomaga pacjentom w koncentracji na pozytywnych aspektach życia, zwiększając poczucie szczęścia, satysfakcji i dobrostanu.
Wszystkie te formy terapii mogą być skuteczne w leczeniu zaburzeń depresyjno-lękowych. Jednakże, wybór konkretnego rodzaju terapii zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji pacjenta oraz od stopnia ciężkości zaburzenia. Nie mówię, że nurt psychodynamiczny jest gorszy. Mówię, że tam na efekty trzeba czekać znacznie dłużej.
Rozumiem, że jesteś w trudnej sytuacji i potrzebujesz wsparcia w zrozumieniu sposobu zakończenia relacji terapeutycznej. Jestem przekonany, że twoje uczucia są ważne i zasługują na uwzględnienie.
Wydaje się, że sposób zakończenia relacji terapeutycznej może być dla ciebie trudny do zaakceptowania, zwłaszcza biorąc pod uwagę długotrwałą pracę, którą wykonałaś w terapii. Jest zrozumiałe, że chciałabyś zrozumieć, dlaczego zostałaś poinformowana o zakończeniu terapii w taki sposób i dlaczego terapeutka nie podjęła próby omówienia tego wcześniej.
Możesz spróbować przedyskutować te kwestie z terapeutą, choć zdajesz się już to zrobić i nie masz odpowiedzi. Może jednak warto spróbować jeszcze raz, wyjaśniając, jak bardzo ważne dla ciebie jest zrozumienie tego procesu i zakończenia terapii w odpowiedni sposób.
Jeśli terapeuta nie jest skłonny rozmawiać na ten temat, rozważenie pracy z nowym terapeutą, który może ci pomóc zrozumieć i przepracować te uczucia, może być dobrym krokiem.
Pamiętaj, że masz prawo do zrozumienia procesu terapeutycznego i zakończenia terapii w sposób, który dla ciebie będzie satysfakcjonujący. Jeśli terapeuta nie jest w stanie dostarczyć ci odpowiednich wyjaśnień, może być wskazane znalezienie kogoś, kto będzie w stanie to zrobić.
Wydaje się, że sposób zakończenia relacji terapeutycznej może być dla ciebie trudny do zaakceptowania, zwłaszcza biorąc pod uwagę długotrwałą pracę, którą wykonałaś w terapii. Jest zrozumiałe, że chciałabyś zrozumieć, dlaczego zostałaś poinformowana o zakończeniu terapii w taki sposób i dlaczego terapeutka nie podjęła próby omówienia tego wcześniej.
Możesz spróbować przedyskutować te kwestie z terapeutą, choć zdajesz się już to zrobić i nie masz odpowiedzi. Może jednak warto spróbować jeszcze raz, wyjaśniając, jak bardzo ważne dla ciebie jest zrozumienie tego procesu i zakończenia terapii w odpowiedni sposób.
Jeśli terapeuta nie jest skłonny rozmawiać na ten temat, rozważenie pracy z nowym terapeutą, który może ci pomóc zrozumieć i przepracować te uczucia, może być dobrym krokiem.
Pamiętaj, że masz prawo do zrozumienia procesu terapeutycznego i zakończenia terapii w sposób, który dla ciebie będzie satysfakcjonujący. Jeśli terapeuta nie jest w stanie dostarczyć ci odpowiednich wyjaśnień, może być wskazane znalezienie kogoś, kto będzie w stanie to zrobić.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.