złe emocje u 7 latka

6 odpowiedzi
witam proszę o poradę - nie stać mnie na prywatną wizytę u psychologa a państwowo wizytę mam dopiero w styczniu. otóż mój 7 letni syn jest coraz bardziej agresywny (nie bije mnie - dzięki Bogu, ale krzyczy na mnie, wpada w szał gdy np. karzę mu iść spać, odrobić lekcje czy chociażby zjeść obiad :( jest leniwy, nie chce sprzątać po sobie, traktuje mnie jak służącą wymusza wszystko krzykiem (dodam, że syn nie gra z żadne gry, nie posiada własnego telefonu ani tableta). dodatkowo ciągle płacze, z byle powodu :(
nie umie pogodzić się z porażką, jest powolny, wręcz flegmatyczny :(
nie wiem co robić, bo kary nie pomagają i czasem mam wrażenie, że mój syn ma swój świat... którego ja nie rozumiem :(
w szkole radzi sobie całkiem dobrze.
chcę mu pomóc, bo oddalamy się od siebie, ale wiem, że sama nie dam rady
proszę o pomoc - czuję, że zostałam z tym sama ...
...mama 7 latka
 Anna Miżowska
Psycholog, Psychoterapeuta certyfikowany, Biegły sądowy
Łódź
Witam, znamienna może być sytuacja rodzinna dziecka. Bez takiej diagnozy całego systemu rodzinnego trudno ustalić źródła zachowań syna. Można rozważyć także hipotezę mobbingu szkolnego. I wiele innych. Bez wizyty będzie trudno doradzić Pani w sposób zindywidualizowany odnośnie dziecka. Pozdrawiam

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
mgr Małgorzata Ciołkowska
Psycholog, Psychoterapeuta
Łódź
Witam serdecznie,

Opis Pani sytuacji z synem zdaje się wskazywać na trudności w rozładowywaniu napięcia. Jest wiele czynników, które może na to wpływać. Ale byc może warto byłoby spróbować od kontaktu wsparciowego dla siebie jako mamy. Faktycznie kary wydają sie byc jedną z najmniej skutecznych metod, szczególnie w tym wieku, kiedy młody człowiek ma zadanie rozwojowe oddzielić sie od mamy. Rozpoczyna zupełnie nowy rozdział w swoim życiu, tj. idzie do szkoły,jego uwaga koncentruje się na rywalizacji i budowaniu poczucia własnej wartości. A są to dylematy niełatwe. Budzące bardzo dużo napięcia i niepokoju. Może dobrze byłoby zasięgnąć porady pedagoga lub psychologa szkolnego? Bardziej szczegółowa rozmowa mogłaby pomóc w Pani sytuacji.
Życzę powodzenia i pozdrawiam serdecznie,
mgr Ewa Bienert-Ciborska
Psycholog, Psychoterapeuta, Biegły sądowy
Łódź
Istnieje wiele przyczyn powstawania agresji, począwszy od predyspozycji osobowościowych, wpływu rodziny, środowiska rówieśniczego i środków przekazu. Warto zaznaczyć, że rodzimy się z pewnymi tendencjami do zachowań agresywnych, jednak siła tych tendencji i stopień w jakim im ulegamy są modyfikowane przez otoczenie społeczne, w jakim żyjemy. Tak więc, aby skutecznie zapobiegać agresji należy uwzględnić mechanizm jej powstawania i dostosować do niego odpowiednie środki. Psychologia dysponuje znajomością różnorodnych metod zmniejszania i eliminowania zachowań agresywnych, dlatego uważam, że warto skorzystać z pracy ze specjalistą by rozwiązać problem Pani syna.
dr n. med. i n. o zdr. Anna Bazarnik
Psycholog, Psychoterapeuta
Kraków
Z opisywanymi przez Panią niepokojącymi zachowaniami dziecka ma do czynienia wielu rodziców. Aby ustalić najbardziej prawdopodobne przyczyny takich zachowań oraz wprowadzić adekwatne sposoby w celu ich zmiany, potrzeba zebrania bardziej szczegółowych informacji, m.in. obserwacji samego dziecka oraz przeprowadzenia dokładnego wywiadu z jego opiekunami. Możliwe jest to dopiero podczas spotkania specjalisty z dzieckiem oraz rozmowy z jego rodzicami. Dlatego też słuszną decyzję Pani podjęła, umawiając się na konsultację psychologiczną. W trakcie oczekiwania na nią, może Pani zasięgnąć porady u psychologa bądź pedagoga szkolnego oraz porozmawiać z nauczycielami - jakie oni znajdują metody, że w szkole Pani Dziecko radzi sobie całkiem dobrze?
mgr Anna Wietrzykowska
Psycholog, Seksuolog
Lubin
Witam, trudno udzielić konstruktywnej rady przez internet, bez rozmowy z Panią i synem. Nie pisze Pani nic o jego ojcu - czy on jest obecny w jego życiu? Czy Coś w Państwa życiu w ostatnim czasie się zmieniło? czy doszedł/odszedł jakiś członek rodziny? W którym momencie pojawiły się takie zachowania u syna?
mgr Kamila Pieczyska
Psycholog, Psychoterapeuta
Warszawa
Witam, wyczuwam bezsilność w tym co Pani piszę. Zachęcam do spotkania na żywo z psychologiem, zarówno Pani jak i dziecko. Jest wiele fundacji, czy organizacji pozarządowych, które świadczą takie usługi nieodpłatnie. Jeśli nie jedna poradnia to inna. Może warto porozmawiać z psychologiem lub pedagogiem szkolnym? Może on poleci jakieś rozwiązanie czy literaturę do poczytania. Ja nie jestem w stanie Pani pomóc, nie ma złotej metody, zwykle takie zachowanie dziecka zależy od wielu czynników i trzeba się im przyjrzeć aby pomoc była adekwatna. Pozdrawiam K.P.

Podobne pytania

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.