Anemia, jej przyczyny, objawy oraz naturalne leczenie za pomocą diety. Sprawdź jakie badania wykonać, by ją wykluczyć.

Za przyczynę występowania anemii podaje się niewystarczającą produkcję czerwonych krwinek. Jest to jedna z najbardziej znanych przyczyn pojawiania się anemii. Zwykle wiąże się to z występowaniem niedoborów w organizmie m.in.: żelaza, kwasu foliowego czy witamin z grupy B, jak witamina B12 czy B6.

Niedobory witamin z grupy B mogą wynikać z braku dostatecznej ilości tych witamin w diecie lub niedostatecznej kwasowości żołądka, co znacznie upośledza wchłanianie. Niedobory żelaza mogą być spowodowane zaburzeniem wchłaniania tego pierwiastka. Obowiązuje zasada: im bardziej kwaśny odczyn żołądka, tym lepiej wchłaniane jest żelazo. Zatem niewskazane jest stosowanie preparatów zobojętniających soki żołądkowe.

Anemia może być spowodowana nadmierną utratą krwi. Mam tutaj na myśli nie tylko obfite miesiączki występujące u kobiet, ale także problemy ginekologiczne, które objawiają się w postaci mikrokrwawień, plamień o nieznanym podłożu. Przyczyną ubytku żelaza mogą być również krwawienia wewnątrz układu pokarmowego jak np.: wrzody żołądka, dwunastnicy, polipy jelita grubego czy nawet nowotwory.
Nadmiar płynów w organizmie, spowodowany przewodnieniem lub zatrzymaniem w nim wody – czyli zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, przetrenowanie oraz przemęczenie to również potencjalne przyczyny występowania anemii.

Jakie objawy świadczą o występowaniu anemii?

Objawy towarzyszące anemii to: apatia, uczucie osłabienia mimo odpoczynku, blada i przesuszona skóra oraz błony śluzowe, sińce po oczami, przesuszone, łamliwe i skłonne do wypadania włosy, kruche paznokcie z charakterystycznymi podłużnymi prążkami z rowkami, szybkie męczenie się nawet po mało intensywnym wysiłku. Anemii często towarzyszy kołatanie serca (mylone  z nerwicą), zawroty głowy, a także problemy z pamięcią, koncentracją połączone z występowaniem senności i stanem depresyjności.
Często powyższe objawy usprawiedliwiamy stresem, przemęczeniem, znerwicowaniem i lekceważymy je. Nie łączymy tych dolegliwości z niczym konkretnym, zrzucając wszystko na nadmiar obowiązków. Należy jednak zachować czujność.

Skąd zatem czerpać żelazo?

Głównym źródłem niech staną się produkty zwierzęce, ponieważ stopień przyswajania tego pierwiastka jest znacznie większy niż z roślin (tylko ok. 5%). Osoby cierpiące na anemię powinny spożywać mięso głównie czerwone oraz przynajmniej raz w tygodniu podroby, ponieważ są one świetnym źródłem witamin i minerałów. Niezbędne jest włączenie do posiłków jaj wraz z żółtkami, zasobnymi w cenne żelazo. Ryby oraz kasze np. gryczana to właściwe rozwiązanie. Dieta powinna być wzbogacona o soki buraczane oraz kiszonki. Ponadto żelaza dostarczysz sobie również z suszu buraczanego, suszu gryczano-kakaowego.
Jadłospisy należy wzbogacić o soki cytrusowe, z dzikiej róży, żurawinowe, które dzięki zawartości witaminy C, będą wspomagały wchłanianie żelaza. Warzywa, zwłaszcza te zielone, liściaste powinny stanowić nieodłączny element posiłku, ale warto włączyć również awokado, banany czy pietruszkę.

Jakie badania należy wykonać?

Podstawowym badaniem pozwalającym zdiagnozować lub wykluczyć anemię jest morfologia, czyli oznaczenie poziomu hemoglobiny we krwi. Innym wskaźnikiem jest MCV, czyli średnia objętość krwinki, na jej podstawie określa się rodzaj anemii. Morfologia wykrywa zaawansowaną anemię, jednak istnieje badanie, którego wynik pozwala ocenić czy istnieją niedobory żelaza, zanim pojawi się niedokrwistość. To badanie poziomu ferrytyny. Na podstawie tego wyniku określa się stan magazynów żelaza w organizmie. Samo badanie żelaza może być zafałszowane i niemiarodajne, ponieważ już podczas transportu próbki do laboratorium, zachodzą w niej pewne procesy, które zmieniają ostateczny wynik.

Pamiętajmy, że zarówno w zapobieganiu, jak i leczeniu anemii ważna jest właściwie skomponowana dieta. Bogata odżywczo, zawierająca substancje niezbędne do prawidłowego przebiegu procesów krwiotwórczych.