Histeria - informacje, specjaliści, pytania i odpowiedzi
Histeria - informacje o chorobie
gr. hysterikos
Zaburzenie nerwicowe wywołane przez urazy psychiczne lub przez przeciążenie układu nerwowego. Obecnie wyróżnia się typ osobowości histerycznej, który charakteryzuje niedojrzałość emocjonalna, zmienność nastrojów, zależność od sądów innych osób.
Diagnoza i leczenie
W procesie diagnozowania wyklucza się urazy narządów oraz zaburzenia układów.
Jako, że trudno jest w tym przypadku postawić granicę między zdrowiem a chorobą, to siła, forma, powtarzalność i uporczywość pewnych zachowań decyduje o tym, czy pacjent zostanie poddany psychoterapii. Najczęściej to sam pacjent decyduje się na podjęcie leczenia, które polega w dużej mierze na zrozumieniu i uczeniu się kontrolowania emocji.
Ujęcie historyczne
Pojęcie histerii pochodzi z XX wieku p. n. e., a samo zjawisko było bardzo różnie rozumiane na przestrzeni wieków
- Starożytny Egipt – o napady histeryczne obwiniano macicę, którą wyobrażano sobie jako zwierzę żyjące w ciele i atakujące kobietę poprzez wędrówkę w górę ciała i uciskanie narządów. Terapia polegała zatem na przepędzaniu go w odpowiednie miejsce za pomocą odstraszających i wabiących zapachów zbliżanych odpowiednio do nosa i dolnych partii ciała.
- Starożytna Grecja – pojęcie histerii stworzył Hipokrates i oznaczało ona duszności maciczne wywołane przez brak aktywności seksualnej. Uważano, że wysuszona macica wędrowała w górę ciała uciskając serce płuca i przeponę. Stosunek płciowy miał nawilżać macicę i tym samym zniechęcać ją do wędrówek. Hipokrates opisywał też inne objawy: wywracanie się białek oczu, oziębienie i sinienie ciała, ślinotok, zaciskanie zębów oraz drgawki przypominające epilepsję. Podobnego zdania był również Platon.
- Średniowiecze – nie pojawiają się wzmianki o tej przypadłości
- Odrodzenie – uznawano, że histeria jest chorobą umysłową, za którą odpowiada szatan, a histeryczka została opętana.
- W późniejszym okresie pojawiła się teoria humoralna, która zakładała, że w głowie chorej gromadzi się tzw. czarna żółć (humor melancholijny) lub gnije nasienie, które podczas stosunku wytryskuje również z ciała kobiety. Obecność tych substancji była uznawana za powód dziwnego zachowania.
- Kolejna teoria – waporów również połączona była z aktywnością seksualną, której brak powodował gromadzenie nasienia niemogącego znaleźć innego ujścia. Humory miały zmieniać się w opary wędrujące w ciele wzdłuż naczyń krwionośnych (teoria wcześniejsza) lub nerwów (późniejsze). Wapory odpowiadały za różne schorzenia: nasienne za histerię, śledzionowe za melancholię, gruczołowe za objawy trzewne i lotne za epilepsję)
Nie rezygnuj ze zdrowia
Wybierz konsultacje online, aby rozpocząć lub kontynuować leczenie bez wychodzenia z domu. Jeśli potrzebujesz, możesz również umówić wizytę w gabinecie.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Eksperci - histeria
Histeria - pytania dotyczące tej choroby
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 3 pytań dotyczących usługi: Histeria
Histeria - jaki specjalista zajmuje się tą chorobą?
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.