dr Jasmine Al-Douri

Mam 25 lat, pracuję i mam problemy z planowaniem, koncentracją na zadaniach (szczególnie wymagających przeczytania np sporej ilości tekstu, lub prostych ale nudnych), często zaczynam coś i nie kończę, staram się odkładać rzeczy na miejsce, ale jak nie pilnuję się mocno to bałagan sam się robi. Zapominam np. o wyłączaniu ogrzewania wychodząc z domu albo zamykania drzwi na noc.
Interesuje mnie bardzo wiele dziedzin, ale brak mi zapału, aby się w nich zagłębiać i poznawać je bardziej, ćwiczyć więcej. Często zajmuję się innymi rzeczami zamiast pracować, np artykułami w Internecie, rozmową ze znajomymi itd.
Często zmieniałam miejsce pracy, miejsce zamieszkania. Dwukrotnie z powodu moich dolegliwości po pewnym czasie nie chciano ze mną współpracować.
Deadlline'y mnie nie motywują do pracy tylko stresują i idzie mi wtedy jeszcze gorzej. Wiele rzeczy odkładam na później, aż jest za późno. Czasem zajmuję się nie tym co trzeba zrobić, tylko tym co mi wpadnie do głowy, albo wydaje się pilne.
Potrafię skupiać się świetnie, ale tylko na tym co mnie bardzo interesuje w danej chwili. Często biorę na siebie za dużo rzeczy, a potem ich nie kończę, czasami zawodzę ludzi. Bez list rzeczy do zrobienia nie umiem nic zrobić.
Często mówię co mi ślina na język przyniesie bez większej refleksji, czasem przez to cierpię. Od dziecka jestem "zdolna ale leniwa", niezorganizowana, niesystematyczna. Mam wrażenie, że gdybym tylko trochę bardziej umiała się zmusić do pewnych rzeczy, obowiązków to mogłabym góry przenosić. Czasami czuję się gorsza od innych z tego powodu, że mam problem z prostymi zadniami i z dyscypliną.
Podejrzewam u siebie ADHD. Jako dziecko miałam zdiagnozowaną nadruchliwość, miałam też tiki nerwowe (mruganie oczami, strzelanie karkiem, wyłamywanie palców - część z nich mam do dzisiaj, tylko łagodniejsze). Byłam w ciągu ostatnich 1,5 roku u kilku psychologów i u psychiatry, którzy to stwierdzili, że skoro mam pracę to jest w miarę ok. U jednej pani psycholog podjęłam dłuższą psychoterapię (kilka wizyt) ale nie prowadziło to w kierunku zdiagnozowania ADHD.

Moje pytanie: jakie kroki mogę podjąć aby zdiagnozować i jakoś rozwiązać te problemy? Szukałam w Internecie i większość usług typu "diagnostyka ADHD" nie jest dostępna dla dorosłych.

Co oznaczają te wyniki testu wisc-r ? Jakie sukcesy w nauce może osiągnąć takie dziecko? Została nim przebadna moja 11 letnia córka ze względu na trudności w nauce. W wyniku przeprowadzonego badania psychologicznego stwierdza się rozwój umysłowy w granicach inteligencji niższej niż przeciętna (dolny próg przedziału) rozwój nieharmonijny przewaga myślenia słowno-pojęciowego nad myśleniem praktycznym. Najsłabiej rozwinię są orientacja wyobraźnia i wizylalizacja przestrzenna synteza danych spostrzeżeniowych (ujmownie relacji część całość) oraz antycypacja na materiale obrazkowym zdarzenia początkowego. Wyżej wymienione zdolności przyjmują wyniki bardzo niskie. Nie co lepiej rozwinięte są np. trwałość pamięci werbalnej zdolności do spostrzeżenia szczegółów zdolności językowe (webalizowanie definiowanie) oraz rozumownie arytmetyczne. Jedynie zdolności do klasyfikowania (abstrahowanie uogólnianie porównywanie) oraz uczenie się wzrokowo ruchowe przyjmują wynik przeciętny.