mgr Nina Zakrzewska

Jestem psycholożką w trakcie czteroletniego szkolenia z zakresu terapii poznawczo-behawioralnej oraz członkinią Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej. W swojej pracy wykorzystuję techniki tejże terapii, dla każdego pacjenta „szyjąc ją na miarę”. Dodatkowo korzystam z technik terapii dialektyczno-behawioralnej, opracowanej przez moją idolkę Marshę Linehan. Zawodowo dokształcam się czytając literaturę psychologiczną oraz biorąc udział w szkoleniach z zakresu psychoterapii. Prywatnie maluję, piszę wiersze, gram w gry planszowe i coraz mocniej lubię Formułę 1.

Nauczę Cię uważności, pomogę wyregulować burzę emocjonalną w głowie i ciele, poprowadzę w nabieraniu tolerancji dyskomfortu oraz pomogę rozwinąć interpersonalne umiejętności polepszające jakość życia (m. in. asertywność, czy też aktywne słuchanie siebie i innych).
Wierzę, że na fundamentach różnorodności i bogactwa historii każdego człowieka można zbudować piękno, zdrowie i harmonię. Coś pełnego, po prostu.

Wspieram osoby dorosłe, mające trudności z regulacją emocji, tolerancją dyskomfortu psychicznego, niskim poczuciem własnej wartości, dotknięte kryzysem psychicznym. Pracuję z osobami z zaburzeniami afektywnymi (depresja), zaburzeniami lękowymi (lęk uogólniony, lęk napadowy, fobia społeczna) oraz osobami neuroróżnorodnymi (ADHD, spektrum autyzmu).

Doświadczenie zdobywałam ucząc się na Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu. Praktyki odbyłam na oddziale psychiatrycznym w Szpitalu im. Św. Trójcy w Płocku, gdzie zgłębiałam wiedze na temat pacjentów dotkniętych takimi trudnościami psychicznymi jak: depresja, lęki, schizofrenia, choroba afektywna-dwubiegunowa, zaburzenia osobowości. Wzięłam również udział w wolontariacie w Domu Wspólnym, całodobowej placówce dla osób dotkniętych kryzysem psychicznym. Towarzyszyłam uczestnikom Domu, monitorowałam ich stan, brałam udział w terapii zajęciowej. Zostałam wyróżniona jako „jedna z najbardziej zaangażowanych wolontariuszek”. Zaproponowano mi pracę w Domu Wspólnym, gdzie sprawowałam nad grupą pacjentów opiekę dniem i nocą, pomagając im w rozwiązywaniu problemów, prowadząc indywidualne, wspierające rozmowy oraz przygotowując zajęcia rozwijające, np. Ich umiejętności społeczne.