Moje doświadczenie

Pracuję z dziećmi od 4 roku życia. Oferuję wsparcie w trudnościach w radzeniu sobie z emocjami, stresem, nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji rówieśniczych oraz innymi umiejętnościami społecznymi.

Doświadczenie zdobywałam podczas staży w Fundacji Terapeutycznej, prowadząc grupowe treningi umiejętności społecznych dla dzieci w wieku 7-9 lat, posiadających diagnozę autyzmu, zespołu Aspergera i ADHD oraz podczas indywidualnych konsultacji psychologicznych. Stale pogłębiam swoją wiedzę poprzez udział w szkoleniach oraz konferencjach. Jestem autorką artykułu naukowego pt. „Styl więzi, empatia i kody moralne jako predyktory postaw względem zachowań seksualnych okresu dzieciństwa”, opublikowanego w czasopiśmie Psychologia Rozwojowa.

Jestem absolwentką psychologii o specjalności psychologia kliniczna na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Odbyłam roczne Studium Terapii Dzieci i Młodzieży w Dolnośląskim Centrum Psychoterapii. Posiadam certyfikat Trenera Umiejętności Społecznych. Posiadam też uprawnienia do posługiwania się Skalą Inteligencji Stanford-Binet 5 oraz protokołem obserwacji ADOS-2 w praktyce diagnostycznej.
więcej

Adresy (2)

NZOZ Centrum Terapii Dialog
Stryjeńskich 19, Warszawa

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)


Przyjmuję: dzieci w wieku od 4 lat
NZOZ Centrum Terapii Dialog
Zygmunta Słomińskiego 19, Warszawa

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)


Przyjmuję: dzieci w wieku od 4 lat

Usługi i ceny

Ceny dotyczą wizyt prywatnych.

Konsultacja psychologiczna


W jaki sposób ustalane są ceny?

1 opinia pacjenta

Ogólna ocena

Trzymamy rękę na pulsie Sprawdzamy wszystkie opinie. Specjaliści nie mogą płacić za modyfikowanie lub usuwanie opinii. Dowiedz się więcej
M
Weryfikacja wizyty
Lokalizacja: Pracownia Psychologiczna UL Diagnostyka Psychoterapia Psychiatria konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży

Pani Olga posiada wielką empatię, potrafi nawiązać współpracę i zyskać akceptację nawet bardzo zamkniętych w sobie pacjentów.

Wystąpił błąd, spróbuj jeszcze raz

Odpowiedzi na pytania

7 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl

Czy takie dziecko powinno mieć inne sprawdziany i ułatwienia w szkole?
Dziecko ma 11 lat i problemy w nauce.

Całokształt badań wskazuje na rozwój umysłowy w granicach inteligencji nizszej niż przeciętna rozwój funkcji poznawczych jest nieharmonijny przewaga myślenia praktycznego nad myśleniem słowno-pojęciowym.
Bardzo wysoki poziom rozwoju przyjęła synteza danych spostrzeżeniowych (ujmowanie relacji część całość) . Przeciętnie rozwinięta jest pamięć mechaniczna słuchowa krotko terminowa . W dolnym progu przedziału wyników przeciętny znajdują się rozumowanie arytmetyczne tempo uczenia się wzrokowo -ruchowego oraz antycypacja na materiale obrazkowym zdarzenia początkowego. Bardzo niski poziom rozwoju przyjmują natomiast orientacja wyobraźnia i wizualizacja przestrzenna oraz zdolność odróżniania rzeczy istotnych od nieistotnych. Niski poziom rozwoju przyjmują zdolności do abstrahowania oraz zdolności językowe.
Ponadto stwierdza się zaburzenia w zakresie słuchu fonomonowego oraz zdolność percepcyjnych.
Badanie pedagogiczne wykazało czytanie w wolnym tempie oraz częściowe rozumnie czytanego tekstu. Uczennica pisze w wolnym tempie popełniając przy tym błędy typowo ortograficzne. Pisząc samodzielne wypowiedzi pisemne właściwe odnosi się do tematu popełniając przy tym nieliczne błędy gramatyczne. Z matematyki zna działania na ułamkach zwykłych i dziesiętnych potrafi wykonać działa sposobem pisemnym oraz zna tabliczkę mnożenia.

Dostosowanie wymagań edukacyjnych do inwidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych uczennicy oraz udzielanie jej pomocy psychologiczno pedagogicznej w szkole ze względu na ogólny poziom rozwoju umysłowego kształtując się obraz zdolności poznawczych zaburzony rozwój funkcji percepcyjnych oraz słuchu fonomonowego a także zaległości edukacyjne.

Dzień dobry!

Praca z uczniem z poziomem inteligencji niższym niż przeciętna powinna opierać się zarówno na wsparciu jego zdolności poznawczych, jak i rozwoju emocjonalnego czy społecznego. Trudności, których doświadczają takie dzieci, często nie pozostają bez wpływu na ich samoocenę, poczucie własnej wartości czy relacje z innymi.

Takie dziecko powinno mieć wydłużony czas pracy, a dodatkowo nauczyciele powinni zadbać o dokładne i cierpliwe tłumaczenie poleceń czy zadawanie do nauki mniejszych części materiału. Ważne jest także to, aby zarówno nauczyciele, jak i rodzice, pozytywnie wzmacniali dzieci za włożony wysiłek w wykonanie zadań, a nie za osiągnięty efekt.

Formalne wsparcie dziecka ze strony szkoły jest możliwe po przekazaniu orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Wówczas szkoła ma obowiązek zapewnić odpowiednie warunki do nauki czy w miarę możliwości przydzielić pomoc nauczyciela wspomagającego. Zawsze istnieje także możliwość skorzystania ze wsparcia terapeuty środowiskowego, który będzie mógł przyjść do szkoły takiego ucznia, obserwować prowadzone lekcje oraz w razie konieczności udzielić wskazówki nauczycielom.

Pozdrawiam,
Olga Stępień

mgr Olga Stępień

Jak najlepiej postąpić w przypadku silnego podejrzenia występowania konkretnego zaburzenia?
1. Udać się bezpośrednio na diagnozę nakierowaną na to zaburzenie.
2. Udać się do psychologa i zasugerować mu swoją autodiagnozę.
3. Udać się do psychologa i dzielić się jedynie objawami.
4. Inne wyjście.
Jeśli to cokolwiek zmienia chodzi o ADHD u osoby dorosłej

Dzień dobry,

W przypadku zauważenia u siebie jakichkolwiek trudności związanych m.in. z utrzymaniem koncentracji, szybkim rozpraszaniem się, zapominaniem, impulsywnością, tzw. "najpierw robię, potem myślę", przerywaniem innym podczas rozmowy, niemożnością czekania na swoją kolej, natłokiem myśli, potrzebą bycia w ciągłym ruchu lub chęcią dodawania sobie kolejnych bodźców, warto jest udać się na konsultację do psychiatry bądź psychologa. Każdy z tych specjalistów może przeprowadzić diagnozę pod kątem ADHD. Należy jednak pamiętać, że diagnoza jest procesem, co oznacza, że do postawienia danego rozpoznania nie jest wystarczające przeprowadzenie samego wywiadu lub samego testu psychologicznego (w przypadku dorosłych jest to DIVA-5). Wynik testu psychologicznego mówi o prawdopodobieństwie postawienia rozpoznania, a nie daje nam odpowiedzi wprost. Rzetelnie przeprowadzona diagnoza powinna składać się zatem zarówno z wywiadu jak i wspomnianego przeze mnie testu, ale także bardzo ważne jest wykluczenie zaburzeń osobowości.

Pozdrawiam,
Olga Stępień

mgr Olga Stępień
Zobacz wszystkie odpowiedzi

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.

Najczęściej zadawane pytania