Czy traumatyczne zdarzenia w życiu wywołały u mnie demencje?

Witam, mam jakieś problemy z głową? z mózgiem? Zawsze byłam opanowana. Koleżanki z pracy podziwiały mnie za spokój wewnętrzny. Byłam dla nich w pewnym sensię autorytetem, często do mnie przychodziły po pomoc. Mam 62 lata. Przeżyłam traumatyczne zdarzenia, które ciągną się od 2,5 i nie mają końca. To trwa do tej pory z mniejszym lub większym nasileniem. Są tygodnie, miesiące spokojne i jakby wszystko wracało do normy, ale te przykrości znów nagle wracają i znów są nie przespane noce, stany przygnębienia, niechęć do życia itd.. Nie jestem tą samą osobą, nie radzę sobie z żadną inną nawet drobną przykrością. Wszystko bardzo mocno przeżywam. Mam taką skłonność do zamartwiania się. Nie mam nad tym kontroli. Czytałam na temat zamartwiania się, że należy z tym walczyć bo prowadzi to do groźnej choroby - demencji. Kilka miesięcy temu znów przeżyłam kolejny nagły wstrząs. Nie wiem co się ze mną działo ale nie miałam siły odwrócić głowy by zobaczyć kto usiadł obok mnie na krześle. Tak jakbym się zamykała. Nie było nic tylko ja i szara chmura. Skończyło się nieprzespaną nocą i dwudniowym płaczem. Wczoraj znów miałam przykrość. Nic szczególnego się ze mną nie działo, ale nie mogłam przestać o tym myśleć. Potem wieczorem w rozmowie z synową pomyliłam się i to mną wstrząsnęło. W maju ma urodzić synka o czym wszyscy od dawna wiemy, a ja mówiłam o córeczce. Ja to tak czuję jakbym na chwilę straciła kontakt ze swoją świadomością, z rzeczywistością. Przeraziłam się. Ostatnio zdarzyło się też dwa razy że wieczorem nie włożyłam do lodówki kropli, które tam maja być, a rano ich szukałam. Zupełnie nic nie pamiętałam. No i jeszcze jedno: mam problemy ze snem. Zasypiam późno, budzę się wcześnie i nie zawsze się kładę drugi raz. Dzisiaj obudziłam się do łazienki o 3/40 i miałam 2 godziny przerwy. Śpię w sumie jakieś 4- 5-6 godzin. Jakie badania musiałabym zrobić? Czy z moim mózgiem może już dziać się coś złego? Na czubku głowy czuję jakby taki sztywny - w tej chwili ciepły beret. Boje się że to naprawdę coś złego. Takie modne teraz słowo depresja - wszyscy o tym mówią a mnie to też pewnie dotyczy. Ja do wyjścia z domu zmuszam się kilka dni i pewnie dlatego wolę napisać. Jeśli to możliwe to proszę o jakieś wskazówki, chociaż domyślam się co Pan odpowie: proszę udać się do lekarza psychiatry albo neurologa? Pozdrawiam.