Dzień dobry. Rok temu zostały u mnie zdiagnozowane zaburzenia lękowe (lęk napadowy/lęk paniczny) jes

W moim przekonaniu zawsze jest miejsce na psychoterapię jeśli czujemy, że tego właśnie nam trzeba. Nawet jeśli jest farmakoterapia to ona jedynie pozwala mniej dotkliwie odczuwać objawy. Lęku nie wyleczymy samymi lekami. Trzeba go "opracować" we własnym umyśle i w tym pomagają psychoterapeuci. Ja pracuję z pacjentami z zaburzeniami lękowymi.
Zapraszam.

Podstawową metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, która może być wspomagana farmakoterapią. Leki stosowane w zaburzeniach lękowych (takie jak pregabalina) pozwalają uciszyć objawy w sposób doraźny, jednak nie docierają do źródła problemu. Wskazaniem dla Pani byłaby właśnie psychoterapia.

Jedną z form oddziaływań terapeutycznych zajmujących się problematyką zaburzeń lękowych jest psychoterapia psychodynamiczna, która polega na poszukiwaniu przyczyn lęku i odkrywaniu nieświadomych uczuć, pragnień, wewnętrznych konfliktów pacjenta (wpływających na powstawanie objawu) w relacji z terapeutą. Rekomendowałabym właśnie kontakt z psychoterapeutą.

Dzień dobry,
Z opisu wynika, że odebrany brak wskazań do podjęcia współpracy ze strony terapeuty zaskoczył Panią oraz utrudnił podjęcie decyzji co do dalszych kroków. Podobnie jak pozostali specjaliści, również jestem zdania, że główną metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, a farmakoterapia może jedynie wspomóc jej działanie.
Pierwsze spotkania terapeutyczne mają zazwyczaj charakter konsultacyjny, w trakcie których zarówno Pacjent jak i terapeuta mogą lepiej się poznać i podjąć decyzję "co dalej". Pacjent może kierować się własną intuicją, odczuciem, faktami. Terapeuta za to dobrze, żeby brał pod uwagę ocenę problemu, swoje kwalifikacje, możliwości oraz etykę pracy. Bardzo pomocnym w podjęciu decyzji o współpracy może okazać się dookreślenie oczekiwań Pacjenta oraz wspólnych celów spotkań i możliwości ich realizacji.
Przed wyborem terapeuty warto zdecydować się na preferencje co do nurtu, dobranie go pod kątem siebie. To może zwiększyć motywację do pracy i sprawić, że będzie ona bardziej satysfakcjonująca. Jeśli jedna relacja terapeutyczna się nie udała warto rozważyć (po pojawieniu się na gotowości) ponowną próbę u kogoś innego. Dzięki temu zwiększy się szansa na nowe, tym razem pozytywne doświadczenie otrzymania pomocy oraz długoterminowe poradzenia sobie z problemem.

Podobnie jak specjalistki powyżej, gorąco zachęcam do poszukiwań i konsultacji z innym profesjonalistą oraz nie poprzestawanie na samych lekach. Farmakoterapia bywa ogromnym wsparciem, ale nie sięga źródeł lęku i tu niezbędne jest fachowe wsparcie. Życzę powodzenia i proszę nie zniechęcać się po tej pierwszej, nieudanej próbie. Z mojego doświadczenia z pacjentami doświadczającymi zaburzeń lękowych wynika, że dobrze dobrana strategia terapeutyczna i prawidłowo przeprowadzone leczenie potrafi przynieść ogromną ulgę. Proszę nie zostawać samej z tym problemem.