Dzień dobry. Zdaje mi się że doświadczam zespołu depersonalizacji-derealizacji. Nie poznaje swojego
8
odpowiedzi
Dzień dobry. Zdaje mi się że doświadczam zespołu depersonalizacji-derealizacji. Nie poznaje swojego odbicia w lustrze czuję się jakby moje ciało nie należało do mnie. Nie rozróżniam snu od rzeczywistości. nie pamiętam większości swojego życia. Mam zaledwie 18 lat i nie mam pojęcia co się ze mną dzieje. nawet czytając etykiety produktów słowa zmieniają się przy kolejnym zerknięciu. nie mogę dłużej tak żyć.
Dzień dobry,
proszę koniecznie jak najszybciej zgłosić się do lekarza psychiatry lub do psychologa diagnosty. Takie objawy są powodem do niepokoju i należy je jak najszybciej zweryfikować.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo zdrowia
proszę koniecznie jak najszybciej zgłosić się do lekarza psychiatry lub do psychologa diagnosty. Takie objawy są powodem do niepokoju i należy je jak najszybciej zweryfikować.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo zdrowia
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Zalecam również kontakt z lekarzem neurologiem celem wykonania badań diagnostycznych.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Proszę koniecznie zgłosić się na wizytę do lekarza psychiatry bądź psychologa. Takie objawy należy jak najszybciej zweryfikować i wdrożyć odpowiednie leczenie. Pozdrawiam
Wizyta u psychiatry i neurologa jest tu konieczna. Pozdrawiam
Opisane przez Panią objawy - bardzo trudne do zniesienia, są źródłem bólu i niemocy. Codzienność, w której żyjemy " poza sobą", może przerazić i zmęczyć. To, że napisała Pani to zapytanie, jest dla mnie sygnałem, że szuka Pani pomocy.
Warto w tej sytuacji skorzystać ze wsparcia terapeutycznego, być może również farmakologicznego. Te dwa elementy mogą przynieść Pani ogromną ulgę i zwrócić komfort codziennego życia. Życzę Pani wytchnienia i spokoju.
Warto w tej sytuacji skorzystać ze wsparcia terapeutycznego, być może również farmakologicznego. Te dwa elementy mogą przynieść Pani ogromną ulgę i zwrócić komfort codziennego życia. Życzę Pani wytchnienia i spokoju.
Dzień dobry, proszę pogłębić diagnostykę medyczną u neurologa i u psychiatry
Dzień dobry,
To, co opisujesz, może być bardzo przerażające i dezorientujące, zwłaszcza gdy dzieje się to po raz pierwszy. Przeżywanie depersonalizacji i derealizacji to doświadczenie, które sprawia, że wszystko wydaje się nierealne, a Ty możesz czuć się oderwana od siebie i swojego otoczenia. Pamiętaj, że nie jesteś z tym sama, a takie objawy nie definiują Ciebie jako osoby ani Twojej wartości.
To ważne, że szukasz pomocy i mówisz o swoich odczuciach. Może to być reakcja na stres, traumę, lęk lub inne emocjonalne obciążenie, ale kluczowe jest, aby to dokładnie zrozumieć. Zachęcam Cię do skontaktowania się z psychologiem lub psychiatrą, którzy pomogą Ci rozpoznać, co się dzieje, i znaleźć sposób na to, jak sobie z tym poradzić.
Jeśli czujesz się przytłoczona, spróbuj skoncentrować się na małych, uziemiających czynnościach, takich jak poczucie dotyku (np. trzymanie czegoś zimnego), zwracanie uwagi na oddech lub mówienie na głos, co widzisz wokół siebie. Takie ćwiczenia mogą pomóc chwilowo złagodzić objawy.
Masz dopiero 18 lat i przed Tobą jeszcze wiele możliwości, by odzyskać kontrolę nad swoim życiem. Sięgnij po wsparcie – zasługujesz na pomoc i opiekę. Gdy zaczniesz nad tym pracować, z czasem te trudne doświadczenia mogą się zmniejszyć, a Ty poczujesz się bardziej sobą. Trzymaj się ciepło!
To, co opisujesz, może być bardzo przerażające i dezorientujące, zwłaszcza gdy dzieje się to po raz pierwszy. Przeżywanie depersonalizacji i derealizacji to doświadczenie, które sprawia, że wszystko wydaje się nierealne, a Ty możesz czuć się oderwana od siebie i swojego otoczenia. Pamiętaj, że nie jesteś z tym sama, a takie objawy nie definiują Ciebie jako osoby ani Twojej wartości.
To ważne, że szukasz pomocy i mówisz o swoich odczuciach. Może to być reakcja na stres, traumę, lęk lub inne emocjonalne obciążenie, ale kluczowe jest, aby to dokładnie zrozumieć. Zachęcam Cię do skontaktowania się z psychologiem lub psychiatrą, którzy pomogą Ci rozpoznać, co się dzieje, i znaleźć sposób na to, jak sobie z tym poradzić.
Jeśli czujesz się przytłoczona, spróbuj skoncentrować się na małych, uziemiających czynnościach, takich jak poczucie dotyku (np. trzymanie czegoś zimnego), zwracanie uwagi na oddech lub mówienie na głos, co widzisz wokół siebie. Takie ćwiczenia mogą pomóc chwilowo złagodzić objawy.
Masz dopiero 18 lat i przed Tobą jeszcze wiele możliwości, by odzyskać kontrolę nad swoim życiem. Sięgnij po wsparcie – zasługujesz na pomoc i opiekę. Gdy zaczniesz nad tym pracować, z czasem te trudne doświadczenia mogą się zmniejszyć, a Ty poczujesz się bardziej sobą. Trzymaj się ciepło!
To, co opisujesz, może wskazywać na doświadczenie depersonalizacji lub derealizacji, które często wiążą się z poczuciem oderwania od siebie lub otaczającej rzeczywistości.
Ważne, żeby nie być z tym sam. Bardzo zalecam, abyś skonsultować się z psychiatrą, który pomoże zrozumieć, co się dzieje, i zaproponuje odpowiednią pomoc, np. terapię lub inne metody wsparcia. Im szybciej uzyskasz profesjonalną pomoc, tym łatwiej będzie sobie z tym poradzić. Pamiętaj, że to pierwszy krok do poczucia się lepiej.
Eksperci
Podobne pytania
- Witam, Na skutek stosowania antykoncepcji hormonalnej (przez krótki okres ok. 2 msc) dostałam napadu paniki a kolejno stanów lekowych. Obecnie mijają dwa tygodnie od mojego ostatniego silnego stanu lękowego jednak nadal zmagam się z traumą po tym wydarzeniu i ciężko uspokoić mi moje myśli. Czuje…
- Witam borykam się z nerwica lękową ok30lat. Objawy występujea różne. Oprócz tego zaburzenia osobowości i ataki paniki w zasadzie stres po bardzo ciężkim przebyciu na drodze. Utrata świadomości. Boję się długich prostychruchliwych szos i autostrad poprostu tracę władze proszę o pomoc
- Co noc śni mi się, że jestem molestowana seksualnie przez mężczyznę, który istnieje w świecie realnym i czasami bywa u mnie w domu(ale nie było żadnego kontaktu między nami). Ten problem przekłada się na życie codzienne, boję się wszystkich mężczyzn, których spotkam. Nie ufam im. Jestem 16-latką, jako…
- Witam. Od ponad pół roku zmagam się z lękiem przed tym, że w miejscu publicznym zemdleję (np. w kościele), albo w dusznym pomieszczeniu. Lęk narodził się w styczniu kiedy to na niedzielnej mszy zrobiło mi się słabo i wyszedłem z kościoła. Przez caly dzień stresowalem się , rozmyślałem cały czas tą sytuację…
- Gdzie w Kielcach lub w dalszej odległości jest psychoterapeuta zajmujący się szczególnie derealizacją depersonalizacją?
- Ciągle się wszystkiego boję tego czego nie ma co się nie wydarzyło jestem uzależniony od alkoholu ale nie pine
- Dzień dobry odstawiam miansec i mam pytanie,czy jednym z objawów odstawienia może być niski puls 40/min. Mam tak od około miesiąca i zastanawiam się czy to jest bezpieczne dla mnie? Pozdrawiam serdecznie
- Witam. A jak mnie na przykład boli głowa (np. ze zmęczenia, niewyspania albo od pogody), to mogę łączyć leki przeciwlękowe Asentra z przeciewbolowymi Ibuprom? Zastanawielem się nad tym, mam nerwicę natrectw i boje się brać nieznanych i obcych mi leków i boje się, że mi się coś stanie, ale niestety muszę…
- Dzień dobry, dostałam lek Sertagen 50mg oraz pramolan 50 mg- stosowanie doraźne. Czy bezpiecznie jest łączyć oba leki?
- Witam jestem kierowcą i ataki paniki łapią mnie podczas jazdy autem , szybkie bicie serca uderzenia gorąca uczucie duszenia w gardle drętwienie rąk i nóg kłucia w klatce i nie moge tez nabrac pelnego oddechu dlugo by to wymieniac wszystko badania z krwi wszystko okej , kardiolog echo serca ekg i wysilokowe…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 231 pytań dotyczących usługi: zaburzenia lękowe
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.