Jak pokonać lęk przed otyłością?
5
odpowiedzi
Witam, Oo dłuższego czasu borykam się z bardzo męczącym problemem. Mianowicie jestem bardzo wrażliwa na punkcie jedzenia. Swego czasu nie należałam do szczupłych osób, w gimnazjum bardzo często było mi to wypominane przez rówieśników. Lata temu zaczęłam biegać, w tym momencie biegam 4,5x w tygodniu z czego 3-4x 10km i 1x więcej niż 15. Mimo wszystko codziennie boję się, że zjem za dużo i niemal widzę, jak tyję w oczach. Staram się liczyć kalorie i ze względu na swoją aktywność fizyczną jeść do 2000 kcal dziennie. Często mam jednak wrażenie, że przekraczam tę normę o wiele za dużo. Jem co 2-3-4h, a mimo to non stop myślę o jedzeniu. Nie jadam słodyczy i słonych rzeczy. Staram się unikać niezdrowych tłuszczy, chociaż moja obsesja na punkcie jedzenia zabrania mi czasem jeść tych zdrowych, (np. orzechy, nasiona) z obawy przed przytyciem. Czasem zdarza mi się <rzadko, a jednak> zjeść paczę orzechów, co skutkuje całodniowym bólem głowy i fatalnym nastrojem. Nie raz przez to pół dnia płakałam. Staram się zaczynać” od nowa każdego dnia, jednak za każdym razem wydaje mi się, że zjadam za dużo. Nie daje mi to spokoju. Gdy podjadam, są to jedynie marchewki, ale nawet one sprawiają, że mam wrażenie, że od nich tyję. Liczę nawet kalorie w sałacie, bardzo proszę o radę, jak sobie z tym poradzić. Wiem, że jestem aktywna fizycznie i nie powinnam przytyć, mimo wszystko wydaje mi się, że jem za dużo i ruszam się za mało.
Witam serdecznie.
Pani problem jest o wiele bardziej złożony niż może się to wydawać na pierwszy rzut oka. Przypuszczam, że do tej pory funkcjonuje Pani w miarę normalnie, tj. uczęszcza do pracy/szkoły, utrzymuje życie towarzyskie i wydaje się na tą chwilę, że nic bardzo złego się nie dzieje i poradzi Pani sobie sama z problemem. Prawda jest jednak taka, że najsłuszniejszym rozwiązaniem jest udać się po specjalistyczną pomoc do poradni zdrowia psychicznego, a jeszcze lepiej do kliniki specjalizującej się w zaburzeniach odżywiania. Nie mogę podać Pani w krótkiej wiadomości sposobu na wyleczenie złożonego zaburzenia, które wymaga współpracy zespołu medyczno terapeutycznego, ponieważ - niestety - taki sposób nie istnieje. Dlatego też dam Pani najlepszą radę, jaką mogę - proszę udać się osobiście i jak najszybciej po profesjonalną pomoc, ponieważ na tym etapie to jest to, czego Pani właśnie potrzebuje. Pozdrawiam i życzę dużo siły w walce!
Pani problem jest o wiele bardziej złożony niż może się to wydawać na pierwszy rzut oka. Przypuszczam, że do tej pory funkcjonuje Pani w miarę normalnie, tj. uczęszcza do pracy/szkoły, utrzymuje życie towarzyskie i wydaje się na tą chwilę, że nic bardzo złego się nie dzieje i poradzi Pani sobie sama z problemem. Prawda jest jednak taka, że najsłuszniejszym rozwiązaniem jest udać się po specjalistyczną pomoc do poradni zdrowia psychicznego, a jeszcze lepiej do kliniki specjalizującej się w zaburzeniach odżywiania. Nie mogę podać Pani w krótkiej wiadomości sposobu na wyleczenie złożonego zaburzenia, które wymaga współpracy zespołu medyczno terapeutycznego, ponieważ - niestety - taki sposób nie istnieje. Dlatego też dam Pani najlepszą radę, jaką mogę - proszę udać się osobiście i jak najszybciej po profesjonalną pomoc, ponieważ na tym etapie to jest to, czego Pani właśnie potrzebuje. Pozdrawiam i życzę dużo siły w walce!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam serdecznie,
z tego, co napisała Pani w zapytaniu wynika, iż najprawdopodobniej cierpi Pani na zaburzenie odżywiania. Zaburzenia odżywiania to zaburzenia zachowań związanych z jedzeniem. Mają one głównie podłoże psychiczne. Często wiążą się z problemami emocjonalnymi, lękami, niską samooceną czy niezaspokojonymi potrzebami psychologicznymi. Mogą, jak u Pani, przybrać postać obsesyjnych myśli, z którymi trudno się zmierzyć. Osoby chorujące na zaburzenia odżywiania nierzadko cechują się nieadaptacyjnym perfekcjonizmem. Ponieważ zaburzenia odżywiania bezpośrednio wpływają na nasze zdrowie, wymagają szybkiej i kompleksowej interwencji. Polecałabym więc jak najszybszą wizytę u specjalisty, najlepiej pracującego w nurcie poznawczo-behawioralnym lub wizytę w ośrodku zajmującym się leczeniem zaburzeń odżywiania.
Honorata Ruban
z tego, co napisała Pani w zapytaniu wynika, iż najprawdopodobniej cierpi Pani na zaburzenie odżywiania. Zaburzenia odżywiania to zaburzenia zachowań związanych z jedzeniem. Mają one głównie podłoże psychiczne. Często wiążą się z problemami emocjonalnymi, lękami, niską samooceną czy niezaspokojonymi potrzebami psychologicznymi. Mogą, jak u Pani, przybrać postać obsesyjnych myśli, z którymi trudno się zmierzyć. Osoby chorujące na zaburzenia odżywiania nierzadko cechują się nieadaptacyjnym perfekcjonizmem. Ponieważ zaburzenia odżywiania bezpośrednio wpływają na nasze zdrowie, wymagają szybkiej i kompleksowej interwencji. Polecałabym więc jak najszybszą wizytę u specjalisty, najlepiej pracującego w nurcie poznawczo-behawioralnym lub wizytę w ośrodku zajmującym się leczeniem zaburzeń odżywiania.
Honorata Ruban
Problem, który Pani opisuje to prawdopodobnie wierzchołek góry lodowej. Takie trudności mogą mieć różne wymiary i przyczyny, a poznanie ich wymaga czasu i pracy. Może pani uzyskać pomoc w ramach terapii, która wydaje się bardzo wskazana. Zachęcam do wizyty u terapeuty. Dorota Rychter
Sugeruję wizytę:
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Szanowna Pani,
Problem o którym Pani pisze wydaje się być dość poważnym. Jak sama Pani zauważyła, bardzo przygląda się Pani i koncentruje nad zjedzonymi kaloriami. Myślę, że niezbędna byłaby konsultacja psychologiczna by szerzej przyjrzeć się trudnościom. Sprawy nadmiernego odchudzania się, kontroli kalorii nie powinno się bagatelizować. Nieleczone problemy z odżywianiem mogą kończyć się bardzo poważnymi konsekwencjami.
z poważaniem
Aleksandra Szygendowska
Problem o którym Pani pisze wydaje się być dość poważnym. Jak sama Pani zauważyła, bardzo przygląda się Pani i koncentruje nad zjedzonymi kaloriami. Myślę, że niezbędna byłaby konsultacja psychologiczna by szerzej przyjrzeć się trudnościom. Sprawy nadmiernego odchudzania się, kontroli kalorii nie powinno się bagatelizować. Nieleczone problemy z odżywianiem mogą kończyć się bardzo poważnymi konsekwencjami.
z poważaniem
Aleksandra Szygendowska
Zapraszam na spotkanie.
Eksperci
Podobne pytania
- Witam, Na skutek stosowania antykoncepcji hormonalnej (przez krótki okres ok. 2 msc) dostałam napadu paniki a kolejno stanów lekowych. Obecnie mijają dwa tygodnie od mojego ostatniego silnego stanu lękowego jednak nadal zmagam się z traumą po tym wydarzeniu i ciężko uspokoić mi moje myśli. Czuje…
- Witam borykam się z nerwica lękową ok30lat. Objawy występujea różne. Oprócz tego zaburzenia osobowości i ataki paniki w zasadzie stres po bardzo ciężkim przebyciu na drodze. Utrata świadomości. Boję się długich prostychruchliwych szos i autostrad poprostu tracę władze proszę o pomoc
- Co noc śni mi się, że jestem molestowana seksualnie przez mężczyznę, który istnieje w świecie realnym i czasami bywa u mnie w domu(ale nie było żadnego kontaktu między nami). Ten problem przekłada się na życie codzienne, boję się wszystkich mężczyzn, których spotkam. Nie ufam im. Jestem 16-latką, jako…
- Witam. Od ponad pół roku zmagam się z lękiem przed tym, że w miejscu publicznym zemdleję (np. w kościele), albo w dusznym pomieszczeniu. Lęk narodził się w styczniu kiedy to na niedzielnej mszy zrobiło mi się słabo i wyszedłem z kościoła. Przez caly dzień stresowalem się , rozmyślałem cały czas tą sytuację…
- Gdzie w Kielcach lub w dalszej odległości jest psychoterapeuta zajmujący się szczególnie derealizacją depersonalizacją?
- Ciągle się wszystkiego boję tego czego nie ma co się nie wydarzyło jestem uzależniony od alkoholu ale nie pine
- Dzień dobry odstawiam miansec i mam pytanie,czy jednym z objawów odstawienia może być niski puls 40/min. Mam tak od około miesiąca i zastanawiam się czy to jest bezpieczne dla mnie? Pozdrawiam serdecznie
- Witam. A jak mnie na przykład boli głowa (np. ze zmęczenia, niewyspania albo od pogody), to mogę łączyć leki przeciwlękowe Asentra z przeciewbolowymi Ibuprom? Zastanawielem się nad tym, mam nerwicę natrectw i boje się brać nieznanych i obcych mi leków i boje się, że mi się coś stanie, ale niestety muszę…
- Dzień dobry, dostałam lek Sertagen 50mg oraz pramolan 50 mg- stosowanie doraźne. Czy bezpiecznie jest łączyć oba leki?
- Witam jestem kierowcą i ataki paniki łapią mnie podczas jazdy autem , szybkie bicie serca uderzenia gorąca uczucie duszenia w gardle drętwienie rąk i nóg kłucia w klatce i nie moge tez nabrac pelnego oddechu dlugo by to wymieniac wszystko badania z krwi wszystko okej , kardiolog echo serca ekg i wysilokowe…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 231 pytań dotyczących usługi: zaburzenia lękowe
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.